What goes around, Comes around » One Direction

Chapter Two.

Vanessa's P.O.V.

Ik kijk naar de jongen, die nu tegenover me zat gehurkt, en me ook een paar van mijn tassen overhandigde. 'Kan je niet uitkijken?' mompel ik geïrriteerd.

'Eh.. Het spijt me.' zei hij zacht. Ik kijk naar zijn sjaal, en zie hoe hij zijn zonnebril even afzet. Ik herkende hem ergens van, al wist ik zo snel niet meer waarvan. Het enige waar ik op dit moment nog naar keek, waren zijn ogen. Je zag hoe zijn krullen perfect vielen, en de glans welke je zag door het licht van de lantaarnpaal was super schattig.

'Het is al goed..' mompelde ik al iets minder geïrriteerd, en nam mijn tassen van hem over. 'Dankje.' Ik glimlachte klein, en voelde hoe hij mij overeind hielp.

'Ik lette niet zo op, Moest naar de st.. een meeting!' zei hij stotterend. Ik twijfelde even over wat hij zei, aangezien hij stotterde, en zijn woorden wel heel snel veranderde, maar negeerde het.

'Zoals ik al zei, het is al goed. Ik liep te dagdromen.' Ik knik even, en glimlach vervolgens.

'Dus.. Ik ga naar mijn meeting, eh.. Ciao.' zei de jongen zenuwachtig, en hij liep weg. Ik keek hem nog even na, en deed mijn tassen beter om mijn armen. Ik pakte mijn iPhone uit mijn tas, en belde een taxi. Rustig liep ik naar het taxihokje toe, en liet me op het bankje vallen. Ik kreeg de jongen niet uit mijn gedachte, steeds weer flitste zijn gezicht door mijn gedachte.

Harry's P.O.V.

Een beetje verward van net loop ik verder, en op de één of andere manier blijf ik haar zien, gewoon in mijn gedachte. Ik schudde mijn hoofd. Nee Harry, je ging je focussen op muziek.. Even geen feestjes, meisjes, of andere afleiding. Met die gedachte stapte ik een paar meter verder, en merk al snel dat mijn gedachte weer afdwaald naar het meisje. Wat was er zo speciaal aan haar? Was het het feit, dat ik me gewoon schaamde, omdat ik tegen haar op botste, of had ze iets.. Ja, natuurlijk had ze iets, haar lange blonde haren waren prachtig, met die lichte en heldere blauwe ogen.. Opnieuw botste ik bijna tegen iemand op.

'Sorry.' mompelde ik, en liep snel verder. Ik keek even op mijn horloge, en bijt hard op mijn lip. Nog 5 minuten om bij de studio te komen. Ik begin te rennen, en net op tijd kom ik aan. Hijgend loop ik naar binnen. 'Ben er.' zucht ik, en laat me op de bank vallen.

Ik kijk een beetje afwezig naar de muur, denkend aan het meisje. Wie was het, en wat trok me zo aan? Ik wist haar naam nieteens?! Ik kijk op als iemand voor mijn gezicht aan het zwaaien is, en zie Niall en Louis grijnzen.

'Zo.. Waar dacht jij aan?' zeiden ze achterdochtig, en ze gingen vragend naast me zitten.

'Oh, niets hoor. Over het album.' verzin ik snel, en knik geloofwaardig. Ik zie hoe ze in de lach schieten, en hoofdschuddend weer naar de opneemkamer lopen. Ik zucht eventjes, en loop er ook maar heen.

Vanessa's P.O.V.

Ik betaal de taxichauffeur, en stap uit. Meteen, met mijn tassen in mijn handen, loop ik mijn huis binnen, en hoor de deur met een klap achter me dicht vallen. Ik doe mijn schoenen uit, en loop richting mijn kamer. Ik gooi mijn tassen neer, waarna ik naar beneden loop.

'Doe is rustig jij, je zusjes slapen.' snauwde mijn moeder.

'Ja ja. Zal wel.' zuchtte ik, en liep door naar de keuken, waar ik twee blikjes cola pakte, en terug naar boven liep. Ik liep Jake's kamer binnen, en deed de deur achter me dicht.

'Hey..' zei ik rustig, en ging op zijn bed zitten, aangezien hij aan zijn bureau zat.

'Hoi..' Mompelde hij terug, en ik hoorde hem zuchten. Ik bijt even op mijn lip als ik zie hoe erg hij ervan baalt, en dacht even kort aan de jongen van het winkelcentrum. Nog altijd kwam hij me vaag bekend voor. Ik richt me weer op Jake, en kijk hem aan. Nog altijd staat zijn blik naar de grond en zijn bureau gericht.

'Jake? Wat bedoelde je vanmiddag?' Vroeg ik na een tijdje. Ik hoorde hem zuchten en haal mijn hand door mijn haar in.

'Gaat je niets aan Vaness. Het is niet belangrijk ook.. Niet meer.' Mompelde hij. Ik stond op, en liep naar hem toe. Rustig ging ik op zijn bureau zitten, en bleef wachten op zijn antwoord.

'Vaness, rot op.. Ik meen het, dit krijg je niet te weten.. En buiten dat, zou het nog gevaarlijk voor je zijn ook.' Zei Jake weer serieus.

'Chagrijn..' Zucht ik, en sta weer op. Zonder nog iets te zeggen, loop ik zijn kamer uit, terug naar mijn eigen kamer. In het midden van mijn kamer bleef ik staan. Zoekend keek ik om me heen voor mijn gitaar. Boos liep ik naar de kamer van mijn zusjes, en gris mijn gitaar uit de hoek. Zodra ik een stap buiten de kamer sta, gooi ik de deur met een klap dicht, waarna ik mijn kamer weer inloop, en op slot draai. Met mijn gitaar in mijn handen, laat ik me op bed vallen, waarna ik mijn gitaar op mijn schoot zet. Ik pak mijn plectrum van de vensterbank af, en begin een beetje gitaar te spelen.

Ik zet mijn gitaar tegen het bedframe aan, bij mijn voeteneind en stap van mijn bed. Ik loop naar mijn kast toe, waar ik een slaapshortje uit pak, en een hempje, en me snel omkleed. Precies nadat ik klaar ben hoor ik geklop op mijn slaapkamerdeur. Ik loop erheen, en haal het slot eraf, waarna ik hem open slinger. Zonder te kijken loop ik naar mijn bed, en ga alvast zitten.

'Sorry..' hoorde ik mijn broer zeggen.

'Maakt niet uit.. Begrijp het wel.' antwoord ik rustig. 'Ik dacht dat je al sliep?' ging ik verder.

'Was ik ook bang voor bij jou.' grinnikte Jake. Hij liep naar mij toe, en ging naast me zitten. 'Ondanks dat ik soms raar reageer, ben je wel m'n favoriete zusje.' glimlachte hij.

'En jij bent mijn favoriete broer.' glimlachte ik vastbesloten terug. Ik ging op mijn bed liggen, en trok de dekens over me heen, waarna ik zag dat Jake opstond.

'Slaap lekker.' zei hij nog, voordat hij mijn kamer uit liep, en de deur achter zich sloot. Ik kijk even glimlachend naar het plafond, en sluit mijn ogen. Als ik op het punt sta in slaap te vallen, hoor ik mijn deur weer opengaan, waardoor ik automatish mijn ogen ook weer open en naar de deur richt.

'Vanessa?' hoorde ik een zachte stem zeggen, en zie mijn zusje, Alyssa staan.

'Ja Ally? Wat is er?' probeerde ik zo aardig mogelijk te zeggen, aangezien het al vrij laat was en ik wou slapen.

'Kan je op je mail kijken? Wist je nog? Voor mijn concert, en de meet and greet.. De wedstrijd die ik van jou mocht doen? Met One Direction?' glimlachte ze, waarna ze naar binnen liep en de deur ook achter zich sloot. Ik zucht even, en ga recht overeind zitten. Ik pak mijn iPhone van het kastje af, en leg hem naast me neer.

'Waarom kijken we niet morgen ochtend?' glimlach ik.

'Vanessaa?!..' zei ze teleurgesteld.

'Nee Ally, morgen.. Ik ben moe.' zucht ik.

'Mag ik bij jou slapen? Ik had een nachtmerrie..' zei ze pruilend. Ik knik, en sla mijn deken open, waarna ze bij me kwam liggen. Al snel lagen we allebei te slapen.