What goes around, Comes around » One Direction

- BONUS EPILOOG. -

Ohmygosh, over de freaking 5000 reads. Hoe?! Thank you all so much. so so so so much. Loveyouguys. seriously.

Hi, ik mistte dit verhaal, dus een bonus epiloog lijkt me een leuk idee. 3e vorm, aangezien ik meerdere Point Of Views toe wil voegen. x

Met Delilah en Luke op Delilah's kamer, Dominic met zijn laptop bezig, en Daniel met zijn games, lagen Vanessa en Harry rustig op de bank. Met een kusje hier en daar, een film die zich afspeelt op het televisiescherm, vermaken ze zich prima.

Harry drukte voor de zoveelste keer dat half uur, een kusje tegen Vanessa's wang, en net zoals elke keer hiervoor, begon ze te giechelen.

''Ik hou van je.'' fluisterde ze, terwijl ze haar hoofd wegdraaide van het beeld, naar Harry toe, die haar al een tijdje zat aan te staren.

''Ik hou ook van j-'' Afmaken kon Harry niet, aangezien er gescheeuw van boven kwam.

Enkele momenten hiervoor was Dan naar Delilah's kamer gelopen om één van zijn Playstationspellen terug te halen die daar lagen voor Luke. Zijn verbaasde schreeuw trok al snel de aandacht van Nick, wie zich verveelde, en die stond in enkele seconde naast Dan, met zijn ogen wijd open.

''Delilah. Luke.'' gromde hij, en aan zijn toon te horen kon je merken dat hij hier niet blij mee was. Maar wie zou wel blij zijn als hij zijn zusje zou vinden, shirt uit, zoenend op een bed met haar vriendje?

Delilah had ondertussen haar deken over haar heen getrokken, en keek met grote ogen naar haar oudere broer. Ze wist dat hij geen leuk gezelschap was zodra hij boos was; Wat nu dus het geval was.

Luke had zijn armen beschermend om Delilah heengeslagen. Ookal kon hij het altijd goed met Nick vinden, hij wist dat Nick beschermend was over zijn jongere zusje, en ookal waren ze vrienden, hij zou er geen moeite mee hebben om Luke een klap te geven als het echt moest. 

Vanessa schoot van de bank af, en trok Harry mee naar boven. Ze zag Nick schreeuwend staan, en Dan keek met grote ogen naar zijn oudere broer. 

''Nick, genoeg. Je broertje staat naast je,'' fronste Harry, ''Wat is er gebeurt?'' eindigde hij zijn zin. Hij had nog geen idee wat er aan de hand was, en ergens had hij het idee dat hij het niet wou weten ook. 

''Oh zo brave Delilah had net bijna 'geslachtsgemeenschap' met oh zo brave Luke.'' antwoordde Nick sarcastisch, terwijl hij een boze blik naar Luke zendde. 

Vanessa's ogen werden twee keer zo groot, en je kon aan haar zien dat het haar veel kostte om rustig te blijven. Ze wou haar kinderen niet afschrikken, niet schreeuwend. 

''Luke, het lijkt me beter dat je nu naar huis gaat, en voor een tijdje niet meer alleen terug komt. Alleen met de familie, en onder toezicht.'' mompelde Vanessa, en ze keek naar de twee. Delilah's mond hing open, en Luke liet haar langzaam los, maar Delilah trok hem terug. 

''Nee, dat kan je niet doen.. Hij is mijn vriendje!'' schreeuwde Delilah boos. 

''Als jullie niet alleen kunnen zijn, en dat jullie je beheersen, dan moet dit wel.'' probeerde Vanessa uit te leggen, maar Delilah schudde wild haar hoofd. 

''Nee, dat moet niet! Alsof jij altijd zo braaf was?!'' Delilah werd steeds bozer, en dat Luke een kusje tegen haar lippen drukte en opstond, hielp niet. 

''Ik heb gewacht tot een speciaal moment, ik heb het niet gedaan omdat het uit lust was.'' Vanessa keek kort naar Harry, met een kleine glimlach rond haar lippen, waarna ze weer met een strenge blik naar Delilah keek. 

''Zie jullie met het volgende familie-dinner.'' mompelde Luke ongemakkelijk, en liep de kamer uit. Ondertussen waren Nick en Dan alweer naar hun kamer gestuurd door Harry. Delilah's ogen stonden vol met tranen en woede, en ze keek haar moeder recht in de ogen aan.