Kötü Çocuk Psikopat Mafya L ve Masum İnek Nerd Çocuk Light'ın İnanılmaz Aşkı

Bölüm 19

(Medya: Light'ın Kolu ♡)

Arkadaşlar arkaya lütfen 'Leyla ile Mecnun - Ihlamur' açın.

Bu bölümü hissedebilmeniz için çok önemli kirazlı şeker parelerim... ♡)

---------------

Light'ın Kolunun Bakış Açısı

Bu hikayede yanan... ben olmuştum.

Ne Light..

Ne L...

Ne Alex...

Ne de... Tekinoğlu.

Bendim... Bu hikayede yanan bendim..

Bir o yana.... Bir... Bu yana.

Sürükleniyordum.....

Çekiştiriliyordum...

Saftım. Masumdum.

Geleceğin getireceklerinden.... habersizdim.

Bir o yana gidiyor, bir bu yana sarsılıyordum.

Nereden bilecektim ki? Ha? Nereden bilecektim ki?

Hayatıma girdikleri gibi beni paramparça etmek isteyeceklerini.. nereden bilecektim..?

Kirlenmiştim...

Her bölüm başka biri bana dokunuyor... başka biri beni.... bir yere çekiyordu.

Artık dayanamıyordum.. Dayanamıyordum artık Allah'ım!!!!

İlk ne zaman olmuştu? Düşündüğüm zaman bütün kıllarım dikeliyordu... Sessiz çığlıklarım.. kulağımı tırmalıyordu.

O gündü.. Hayatıma onun girmesiyle değişmişti herşey.

L ...

Bana bunları o yaşatmıştı..

Daha doğrusu.. başlatmıştı desek daha doğru olurdu.

O günden sonra hayatım yerinden kaymıştı..

Beni ilk tuttuğu o zaman... Ahhhh!!!...

Gözlerim yeniden dolmaya başlamıştı.. Çıkmıyordu Allah'ım, çıkmıyordu aklından!!!

Ama en çok üzüldüğüm Light'dı..

Ben zoraki çekilirken o sadece izliyordu...

Tanımadığım adamlar beni oyuncak gibi kullanırken.. O sadece.. izliyordu.

O kadar anı.. O kadar yaşanmışlık... ama o bana bunları yapmıştı...

Göz yaşlarım kıllarımı ıslatırken gözümün önünden onca yaşanmışlık geçiyordu.

İlk tuttuğumuz kaşık.. İlk yazdığımız harf. İlk çözdüğümüz soru..

Hiç biri ona bir anlam ifade etmemiş oysa.

Etse yapar mıydı bunu bana? İzin verir miydi onlara? Beni zoraki çekiştirmelerine...?

Zoraki çekiştiriliyordum Light. Sevmediğim adamlar... Kollarına aşkla bakmadığım adamlar çekiştiriyordu beni...

Hiçbir zaman bana cevap vermiyordu. Hah... Tabii.. Nasıl cevap verecekti ki?

Kendi kolunun zoraki çekiştirilmesine göz yuman biri.. ne diyecekti ki?

Ağlıyordum.. Ben de istemez miydin sürüklenmeyi? İsterdim elbet...

Ama böyle değil..

Kollarına aşkla baktığım bir adam tarafından... nazikçe...

Yaralarım her geçengün daha da artıyordu.. Hafif makyajım artık morluklarımı kaplamaya yetmiyordu....

L'den nefret ediyordum. Alex'ten.. Biyolojik gereksizden de.. Hepsi ben de yeni bir yara açıyordu.

Ama O... O farklıydı...

Matsuda... Kollarına aşkla baktığım adam..

Bizim aşkımız bambaşkaydı..  Matsuda'nın kolları.... Kediciğim yoktu ama olsa kesin mırlardı yani.

Matsuda'nın kolları beni hiç çekiştirmemişti.. Beni hep nazikçe tutardı.. Okşardı.. Kollarının ismi Aras'tı...

Aras... ahhh.. Onun kadar nazik bir kolla hiç tanışmamıştım..

Benim yaralarımı saramazdı ama.. O beni tuttuğunda unutuyordum en azından..

Ama ben zoraki çekiştiriliyordum.. Kollarına aşkla bakmadığım bir adamın kollarında bulacaktım kendimi...

L'nin kolları.. Ased'di onların ismi..

Ya da Alex'in kolları olan Uras...

O beni çekiştirmiyordu, evet ama Light'ın omzu Elsin... En yakın arkadaşım Elsin çok çekiyordu Uras'dan.. Onun in Uras'dan da tiksiniyordum..

Ya da her hangibir kaslı mafya adamın kolları... Light'ın sağ solu belli olmuyordu çünkü.

Bu hikayede yanan.. ben olmuştum.

Ben kim miyim?

Ben O'yum..

Bu hikayede yanan kişi.. Light'ın kolu... Melis.