öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna|gxg

sieben.

"İnsan ölüyorsa acıdan ölür bir gün kendine bir daha uğrayamadığından,
koyduğu yerde durmayışındandır hayatın
hatanın dönüşsüz oluşundandır."

Miray, beni okulun bahçesinin ortasında yerde otururken bulunca gözlerini benimkilerle buluşturdu.

"Yazık kafana."

Güldüm. Gözlerimi ondan çekip etrafta dolaştırdım.

"Sınıfta o. Sevgilisinin sınıfında aslında."

"Nerede olmasını istesem olmadı zaten." diye mırıldandım.

Miray elini bana doğru uzatınca tutup ayağa kalktım.

"Çıkışta gidecek miyiz yine Pub'a?" diye sordu.

Kafamı hayır anlamında salladım.

"Yosun için hediye almam lazım. Birkaç gün sonra doğum günü."

"Parana yazık. Onun gibi birine ne diye hediye alıyorsun ki?"

Çenemi kasıp adımlarımı sınıfa doğru yönlendirdim. Kızmıştım. O kimdi ve benim kadınımla o şekilde konuşma hakkına sahip oluyordu?

"Tamam, özür dilerim. Demedim bir şey."

"Siktir git Miray."

"Ya bir dur. Özür dilerim dedim."

"Sikerim özrünü. Konuşmayalım şuan. Kızgınım sana. Ağzını burnunu dağıtırım."

Durdu. Durdum.

Gözlerini benimkilerle buluşturup garip bir şekilde baktı bana. Kırgın gibi.

İçim acıdı biraz.

"Kaç senelik arkadaşız biz Kaya?" diye sordu.

"6 yıla yakın."

Gözleri dolunca kafamı eğdim. Çenemden tuttu kendisine çevirdi.

"Peki ya onunla kaç yıldır tanışıyorsun?"

1 yıl 9 ay 18 gün kadar.

"1.5, 2 yıl kadar."

"Ne zamandan beri adam akıllı konuşmaya başladınız?"

"7-8 aydır."

"Her zaman yanında olan birini, seni uzun zamandır olmayan organına takmayan biri için kırıyor musun cidden?"

"Sen benim arkadaşımsın." Elini tuttum. Bende de olan dövmenin üstünde gezdirdim parmaklarımı. "Bu dövme arkadaştan öte kardeşim olduğunun kanıtı."

Elimi kalbime götürüp mırıldandım.

"Buradaki dövme ise ona aşık olduğumun kanıtı. Miray, güzelim... Bir insana aşık olmak, onu sevmek, onu değerli kılmak için için zaman önemli değildir ki. Böyle şeyler anlık gerçekleşir. Ama uzun sürer. Anlıyor musun demek istediğimi?"

"Beni çok kırıyorsun. Onu ya da beni seçmeni isteseydim hangimizi seçecektin Kaya?"

"Çocukça konuşma."

Elimi sıktı.

"Söyle."

"Eğer böyle bir seçim yapmak zorunda kalsaydım ikinizi de seçmezdim. Bir tarafta kalbime hükmeden kadın diğer tarafta her şeyi birlikte yaptığım insan var. Kimi seçeyim? Hangi hakla?"

Verdiğim cevapla tatmin olmamıştı. Onu tatmin edecek bir cevaba sahip değildim zaten.

Sevdiğim kadın için her şeyimi verebilirdim.

Bana ait olan her şeyi.

Benliğimi.

Ruhumu.

Maddi her şeyimi.

Ama en yakın arkadaşımı onun uğruna veremezdim ki.

Veya Miray için ondan vazgeçemezdim.

Beni yerle bir eden bir kadındı Yosun. Kalbimin ayrı ayrı yerlerinde özenle sakladığım küçük küçük parçaları vardı. Ondan bir adım uzaklaşmaya kalksam bildiğim ne varsa unutturacak kuvvetli bir tokat yerdim hayatımdan.

Bilmiyorum aslında.
Neden tutuklu kaldığımı.

Arkadaşlarım bana neden hâlâ o diye soruyorlar.

Bence eğer bir kadını seveceksem sonuma kadar sevmeliyi. Bir kadına aşık olacaksam sonumun da ötesine kadar olmalı benim aşkım.

Garip biriyim ben. Geceleri kapımın kilidini 10 kere kontrol etmem ama zihnimin en ücra köşelerindeki acılarımı gün yüzüne çıkartırım. Işıkları kapatıp açmam ama hayatımın kapkara döneminde ışık bulmak için adım atmam.

Yerinde sayan aptalın tekiyim aslında.

Ama biliyorum ki,

Yosun bana bir adım atsa dikenleri olan bir yolda sürüne sürüne gideceğimi.

Ben yüzme bilmezken denizin güzelliğine kapılıp derine açılanlardanım.

Yosun da benim denizim.

Beni boğan ama içinde oksijen bulunan su parçası.

Hem yaram hem merhemim benim tatlı kadınım.

*

Normalde buraya bir şeyler yazan bir insan değilimdir ancak. Bir şiir paylaşmak istiyorum okuyan birkaç kişiyle.

İÇ NEFES

O bir çay istemişti, trenin içinde
Biz tren yolcusuyduk, çölün içinde
Ben yalnız kalmıştım, senin içinde
Oysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni!

Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin..

O bir dile sığınmıştı, sözü içinde
Yolu yoluma çıkmıştı, çölü içinde
Ben eski kalmıştım, senin içinde
Oysa kaç çocuğun yerine övmüştüm seni!

Düşü geçtik, kendine bakabilirsin..

O bir bende kırılmıştı, hayli içimde Issız otağ kurulmuştu, canım içinde Ben kime kalmıştım, senin içinde
Oysa kaç bahçe yerine açmıştım seni!

Kimi geçtik, kimseye sorabilirsin.

Haydar Ergülen