CHAPTER 28

10 0 0
                                    


Chapter 28

"Eerina."

"Hey. It's been a long time." ngiting bati ko sa kanya.

When was the last time we saw each other? I think that was 4 years ago. Sobrang tagal na pala.

I smiled at him.

"I'm sorry but I have to go. My friends are waiting for me. You know naman ang mga yun. See ya around" paalam ko sa kanya.

Talagang tumakbo na ako at pumara ng taxi. Buti na lang at nakahanap agad ako. Pagkasakay ko ay tumingin ako sa pwesto namin ni Knight kanina.

I saw him still standing there looking at me. Kumaway ako sa kanya at ngumiti.

"Let's go Manong." sabi ko sa taxi driver.

Pagkaraan ng ilang minuto ay nakarating agad ako sa hotel na pinagbook-an ng mga baliw. Agad naman akong nagbayad kay manong driver at bumaba na ng taxi. Sakto namang pagbaba ko ay tumawag ulit si Irish kaya agad ko yung sinagot.

"Nasan kana?!" hysterical nyang tanong. Napatawa naman ako.

Kahit kelan talaga oa to.

"I'm at the lobby na. Bakit ba kasi sa hotel pa?" tanong ko dito.

"Aba para sosyal."

Tumawa pa ang luka.

"Bilisan mo na." dagdag pa nya bago ako binabaan.

Aba't bastos. Agad naman akong sumakay ng elevator pero bago pa iyon sumara ay may pumigil doon.

"Wait up." napatingin naman ako kay Knight na syang pumigil sa pagsara.

Napatigil sya ng makita ako.

"Sasakay ka ba?" tanong ko sa kanya.

Tumango naman sya at pumasok na rin sa loob. Nakita ko namang pinindot nya ang 17th floor. Tahimik lang kami sa loob. Walang umiimik.

Halos napatalon ako ng biglang tumunog ang phone ko. Narinig kong napatawa sya sa naging reaction ko so I glared at him. Tiningnan ko naman kung sino ang tumatawag. Napangiti na lang ako bago ko sinagot ang tawag.

"Oh Dad. Napatawag ka." biro ko ng sagutin ko ang tawag nya.

"Tsk. Stop calling me Dad, Maria." Inis nyang sabi sakin kaya tumawa ako.

Shin is becoming pikon because of me. I always tease him whenever I have a chance. Well, he's with me for 4 years. I almost depend on him. He's with me through my ups and downs. Hindi nya ako iniwan.

"Why did you call? Miss me?" Biro ko ulit sa kanya.

He grunted.

"Nakarating kana ba sa pupuntahan mo? Are you going home? Or should I pick you up later?" Sunod sunod na tanong nya.

I just rolled my eyes.

"You sound like Dad." I laughed.

"But to answer your questions, it's a yes, yes and no. You should rest. I'll go home late. Don't wait for me, okay hon?" pang aasar ko sa kanya.

"Yes hon." Napatawa ako.

"Bye. Love ya." paalam ko at pinatay na ang tawag bago ko pa marinig ang sunod sunod nyang mura.

"Boyfriend?" Napatingin ako kay Knight sa tanong nya.

I chuckled.

"Kind of." sagot ko.

Sigurado akong magwawala si Shin kapag narinig ang sagot ko. I felt him froze.

Bago pa sya makapagsalita ay bumukas na ang elevator.

JUST MAYBE (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon