Unforgettable Lies

30

Batch of Pain

Hindi ko alam kung ako lang ito o sadyang may iba sa kinikilos ni Mommy

Napapansin kong lagi siyang, balisa lagi siyang umaalis at hindi ko alam kung saan siya nagpupunta

Hindi na din masyado naguuwi si Daddy dito, kung minsan ay pupunta dito pero aalis din agad, nung tinanong ko naman sila ay ang sagot nila ay okay naman daw ang lahat wala naman daw akong dapat problemahin

And I really doubt that.

Tatlong araw na akong namamalagi dito sa bahay at wala akong ibang ginawa kundi linisin at ayusin yung kwarto ko, ultimo nanahimik na kama ginalaw ko dahil sa sobrang boredom

Ayoko namang istorbohin si Mateo sakanila dahil busy din daw siya sa mga papeles dahil nagsisimula na daw ang training niya sa kumpanya nila

Kaya heto ako ngayon nakatungo sa roof top.

Dapit hapon na din at malamig na ang simoy ng hangin

Mataimtim akong nakikinig sa hangin ng may maramdaman akong bulto ng tao sa likod ko

Haharap na sana ako pero agad niya akong inatake ng mahigpit na yakap

'God! I missed you so much' he said

'What the hell? Akala ko busy ka?' Saad ko habang nakatalikod pa rin sakaniya

'Yeah, I am but I guess my Father didn't bother if I will just visit my Mia' he said and hug me tighter from behind

'Mateo kakakita lang natin nung isang araw e' saad ko at pinilit na hunarap sakaniya

Pero hanggang sa pagharap ko ay nakayakap pa rin siya sakin

'And please Im not your 'My Mia' i said sarcasticly

Ngumuso siya at umakto na parang nasasaktan

Mababadtrip na sana ako pero bakit ganun ang cute?

'Oh please Aston Martin Mateo stop with the cuteness hindi mo ako madadala diyan'I said and pinch his nose

Pero imbis na itigil niya ang pagpapacute ay mas lalo pa niya itong pinalala

Oh god! Hindi ko na alam ang gagawin sa isang ito malala na siya

He pout and look at me with a puppy eyes

I sighed as a sign of defeat

'Ok fine, you can call me that, BUT not in public Mateo I am warning you' I said Intently

'Yes, Boss' he said with a biggest smile and let me go

Amp. Kanina lang parang inapi siya tapos ngayon sumobra naman sa pagngiti walangya! Nagiging bipolar na ang unggoy na to.

Buti naman at binitawan na niya ako ang lapit na ng mukha niya sa mukha ko e, at hindi na din ako makahinga walanyang yun balak pa ata akong patayin

'Mabuti ng nagkakaintindihan tayo, so what brings you here?' I ask

'Oh and that' he said and get something

'I bought this naisip ko kasi baka gusto mo' he said at ipinakita saakin ang isang box ng cake

'What is that?' I ask

'A cake?' Pagtataka niyang tanong

'Oo alam kong cake what I mean is anong flavor?' Iritado ko sambit sabay lapit sakaniya

'Oh your favorite flavor' he said with a smile

I look into the box and I saw strawberry cake

Mababaw na kung mamabaw pero ang sarap lang sa pakiramdam kase alam mong may isang taong nakakaalam ng bawat detalye tungkol sayo