Unforgettable Lies

47

He left

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulala hanggang sa makaramdam ako ng antok ay natulog na din ako

Kinabukasan ay maaga akong nagising dahil may pasok since it's tuesday today ng makatapos ako sa pag-gayak ay agad akong pumunta sa school dahil nakatanggap ako ng text message kay Mateo na nasa school na daw siya dahil may ipapasa daw siyang importante, nagiging busy siya this past few days.

Ng makarating ako ng school ay agad akong dumiretso sa room namin, inaasahan ko na magulo na room ang babati saakin pero kakaibang katahimikan ang sumalubong saakin

What the hell is happening?

Kagaya nila ay tahimik din akong umupo sa upuan ko at agad na bumaling kay Cess na katabi ko

'Gurl, what is happening bakit ang tahimik?' I ask her

'Ask Lorraine' she said and left me with so many questions in my head

What the hell is going on? Bakit parang mga lantang gulay ang mga mukha ng mga kaklase ko including Razel and William

Fuck. I need to know what is going on or else this fucking thing in my head won't stop

Tumayo ako at agad agad na lumabas ng classroom at tumambad saakin ang mukha ng mga kaibigan ko, Lorraine is crying so hard to Cess and I look to Mateo, parang nilamon ng langit at lupa ang mukha niya

'Mateo. What the hell is happening?' I ask full of authority

He sighed 'You should speak to him' saad niya sabay hila saakin papunta sa dulong classroom na hindi pa tapos gawin

'What the hell Mateo, who's him?' I confusely ask

Hindi ito sumagot bagkus ay bigla niya akong ipinasok sa loob ng bakanteng classroom at biglang bumulong

'This will be the last time you'll see him so please, talk to him' he pleaded and left me with so many fucking questions stuck on my head

'Really now Mateo?!' I shouted and turned around

Napatili ako ng makaramdam ako ng mahigpit na yakap ng makaharap ako, akmang pagsusuntukin ko na ang pangahas na nilalang na ito ng marinig ko ang pamilyar na boses nito

'One minute Krystal, just one minute' he said and hug me tighter

Dapat ay tinutulak ko na siya pero may isang bahagi sa isip na sinasabi na hayaan ko lang siya, fuck you to hell brain.

I let him hug me for a while then after that minute he let go of me and look at me, intently

I saw sadness inside of his eyes

'Mark, bakit ganyan ang mga mata mo?' I ask and stare at him

He cupped my face and stare at it, like he is memorizing every corner of it.

'Mark answer me, please, sasabog na ang ulo ko kakaisip' I pleaded, fuck ngayon lang ata ako nagmakaawa ng ganito

'I'm leaving, Krystal' he said with pain drawn in his eyes

'K-kelan balik mo?' I ask kahit alam ko naman na ang sagot

'Hindi na ako babalik, I'm leaving for good.' Sambit niya, na nagpagulat saakin

I was expecting this pero, iba pa rin pala kapag reyalidad na

'What?, why?' Fuck. Paano si Lorraine?

'How I wish I could tell you why, pero hindi pwede, ang dahilan kung bakit ako aalis ay saakin na lamang' He said

He what?! Pwede, bang batukan yung lalaking nasa harap ko?! Kahit ngayon lang? Pwede?!

'Do you know that your selfish?' I ask coldly, tang'na sino hindi maiinis? Aalis siya ng walang dahilan, oo nga at nagpaalam pero hindi naman nagiwan ng dahilan, putaragis!

Oo nga at may bagay na hindi kami napag-kakasunduan ni Mark pero hindi naman ako ganoon kasama para hindi magalala sakaniya dahil kahit papaano ay naging parte na siya ng buhay ko.

Hindi ako ganoon kababaw na tao para magtanim sa kapwa ko ng galit.

'I know I'm selfish for you, because I can't tell the reason behind all of this, but trust me Krystal, this is for your own good' sabi niya at agad akong niyakap ng panandalian at nilampasan ako

What the?! Are you fucking kidding me, Mark Leighnard Baldelomar?!

'Mark Leighnard Baldelomar, isa pang hakbang palayo saamin at umalis ng walang iniiwan na dahilan, I swear to all those gods that you will not be forgiven forever, you know me Leighnard, I am not joking' as I said that ay pumihit ako paharap at tumambad saakin at matitipuno nitong likod

Hindi nakatakas sa paningin ko ang pagkuyom ng kamao niya, pero lumipas ang ilang segundo ay hindi pa din siya humahakbang palayo

'Hate me all you want Liegh. Pero hindi na magbabago ang desisyon ko, for fuck's sake hindi lang kami na mga kaibigan mo ang iiwan mo kundi iiwan mo din ang step sister mo na mahigit tatlong taon mo ng nakakasama!' sigaw ko sakaniya

Fuck Im frustated!

And as if on cue our friends showed up

'Who shouts?' Tanong ni Razel

'One more fucking step ML wala ka ng babalikan ni isa saamin' pagbabanta ko

'Im sorry Krystal, you'll understand someday' pumihit siya paharap saakin 'At sana sa oras at panahon na iyon ay napatawad niyo na ako' sambit niya sabay hakbang paalis, pero huminto siya sa tapat ni Lorraine

Hinaplos nito ang buhok ni Lorraine at walang sabi na niyakap ito 'Always do what is right Raine, my little sis' he let go and left us all hanging in the air

What the heck just happened?! Kelan pa niya alam na si Lorraine ang step sibling niya? Fuck, ano pa ba tinatago mo saamin Leighnard? Tangina!

Walang buhay na lumakad kami pabalik ng classroom, at agad naman sinalubong ng mga kaklase ko ng mga tanong ang mga kaibigan ko, wala akong ganang sumagot, dahil sariwa pa rin sa utak ko ang pagalis niya, ang pagiwan niya saamin ng walang kadahilanan, and damn, alam niya na si Lorraine ang kapatid niya? How?

Wala sa sarili na napasabunot ako sa sarili kong buhok at padabkg  na lumabas ng classroom at nagtungo sa roof top, fuck! I need air so bad.

Masusuffocate ako sa dami ng iniisip at sa sobrang frustation! Fuck you to heaven and hell Leighnard, I swear titirisin kita ng buhay kapag nakita uket kita! Arghhh you left us hanging, and give us a big damn fucking question mark above our heads and I hate you for that!

You left us without a damn reasonable thing. Fuck you to death!

A/N: sorry guys for late updates may nangyayari lang dito sa bahay kaya hindi ako makapag sulat because today is my step father's birthday day (Saturday, July 4) kaya medyo naging busy at baka mabasa niyo ito after I published the chapter before this so yeah! Happy reading my peaches
-Ashiyana.

To my step father: "Happy Birthday tito!"