Unforgettable Lies

33

Nightmare

Hanggang ngayon ramdam ko pa din ang labi ni Antonio saakin

Ahhhhh shit Ahmia! Erase.Erase.Erase.

Focus on your present!

Kalimutan mo na iyon, wala lang iyon!

Hanggang ngayon hindi pa rin maayos ang sitwasyon namin pero nagkita na kami ni mommy nung nakaraan

At duon ko lang nalaman na yung may-ari pala ng agency na pinagtatrabahuhan ni mommy ay isang scammer kaya lahat ng pera na natangay nila ay sakaniya hinahanap

Inshort siya ang sinisisi dahil nauna ng magtago ang mga hayop

Gustuhin ko man habulin at pagbayarin ang gumawa nito ay hindi ko magawa

Fuck!

Andito ako ngayon sa kwarto at nakatunganga nanaman

I sighed, kelan ba matatapos ang lahat ng ito?

Bumangon ako ng makarinig ng katok mula sa pinto

I expected that it was Mama but Im wrong I saw him not with a smile but with a sad emotion plastered in his face

Nakakagulat dahil weekedends ngayon pero andito siya

'Dad?' Usal ko

'Hi darling, how are you?' He ask and step towards me

'Doin fine I guess' I said

Umupo siya sa kama ko at tinignan ako

'Darling paano kung dumating tayo sa sitwasyon na kailangan niyong umalis? A-ano gagawin mo?' Nauutal niyang tanong saakin

Hindi ako nakasagot agad sa tanong ni Dad na iyon pero ramdam ko ang sakit at pait sa bawat salita na binitawan niya

Ano nga ba gagawin ko kung sakaling mapunta kami sa sitwasyon na kailangan naming iwan siya? Kakayanin ko ba?

'Da-dad' usal ko

'A-nak kailangan mo rin kasing umalis na dito sa Tondo' sambit niya

'Ba-bakit dad? Masaya naman dito ah, Im fine here' I said

Ayoko na munang umalis dito sa lugar kung saan ako lumaki, kung saan ako nahulma, kung saan ako nagmahal at nasaktan na walang nakakaalam

'Pa-paano si Mommy, Dad ayoko siyang iwan dito' I said nang-gigilid na luha ko

'Mommy is going to be fine darling, Im here hindi ko naman hahayaan Mommy mo e' sambit niya at hinawakan ang kamay ko

'But still Dad' I said

Ayokong iwanan ang Ina ko sa laban niyang ito gusto ko ay nasa tabi niya lang ako

Alam na ba ni Dad?

'Please nak this is just for your safety' he said

'Ke-kelan po kami aalis?' Wala na tuluyan na akong napapayag ni Dad he has a point it's for my safety but why I don't feel safe knowing my mother will left behind

'I don't know yet, it's your Mom's decision' he said without looking at me

I know him very well, he couldn't look at me because he knows how Im in pain right now

'Dad' tawag ko sa atensyon niya

He look at me pero agad din siyang tumungk at tumingin sa kamay kong nakahawak na sa kamay niya

'Dad, okay ba kayo ni Mommy?' I asked

Agad siyang tumingin saakin sa tanong ko na iyon , nakita ko ang pagkagulat sa mga mata niya na para bang hindi niya inaasahan ang tanong ko na iyon