Un-planed Goodbye
Hanggang ngayon ay tulala pa rin ako dahil sa panaginip na dapat ay hindi ko na napanaginipan
Hanggang ngayon ay wala pa rin ako sa sarili ko, ilang araw na din hindi nakakapagsalita at nakakain ng maayos
At dahil dito ay hindi na din ako nilulubayan ni Daddy kakabisita
Muli kong naranasan ang normal na buhay kasama siya pero naiba lang dahil wala ang aking Ina, my Mother who is used to cook breakfast for me.
Sinusubukan niyang pagaanin ang pakiramdam ko at laking pasasalamat dahil gumagana naman iyon, pero sadyang ayaw na itong maalis sa isipan ko
As days pass by ay parang lalong pahirap ng pahirap katulad na lang ngayon sinabi saakin ni Mama kanina na hindi daw makakauwi si Dad ngayon dahil inatake daw sa puso ang asawa nito at kailangan daw si Dad duon
Gustuhin ko man unayaw ay hindi ko magawa dahil sumagi sa isip ko na may isa pa palang pamilya na umaasa sa pagmamahal at pagaalaga ni Dad at sila ito ang unang pamilya ng Ama ko
Masakit dito sa may bandang dib dib pero kailangan kong intindihin dahil hindi lang naman kami ang may kailangan sa atensyon niya
Masakit para sa isang anak na malaman na pangalawa lamang sila sa buhay ng kanyang Ama at wala ng mas sasakit dito sa nararamdaman ko
Agad kong pinunasan ang mga luhang naglandas sa aking pisngi ng may biglang pumasok saakin kwarto
Laking gulat ko ng makita ko si Mommy na parang hinahabol
'Anak magempake ka na ngayon, lahat ng gamit mo iempake mo wala kang ititira kahit na ano' usal niya
'Ma? Bakit? San kayo galing?' I said
Nakakapagtaka naman
'Just do what I say, please cooporate with me baby' she said and left my room
Agad kong sinunod ang utos niya nagempake ako at gaya ng sabi niya ay wala akong itinira sa aking kwarto
May mga estrangherong pumasok sa kwarto ko
'Ah ma'am kunin po namin itong mga gamit niyo ilalagay na po namin sa truck' he said
Hindi ako nagsalita at walang pasabing lumabas ako ng kwarto pero laking gulat ko ng wala na ang mga gamit namin dito kahit sa maliit naming kusina ay wala na ring gamit
Hinanap ng mga mata ko ang Ina ko ng hindi ko iyon makita sa sala at sa kusina ay sa kwarto ako nila nagtungo at nandun nga siya may kausap na lalaki
'Michael hindi ko alam kung papaano ko sasabihin sa anak ko' usal niya
'Maiintindihan ka niya Gi.' Saad naman ng lalaki at hinawakan nito ang magkabilang braso ng aking Ina
Hindi na ako nakatiis at walang pasabing pumasok ako sa kwarto
'Ano pa ang dapat kong malaman' saad ko
Kita ko ang gulat sa mata ng aking Ina
'A-anak' usal niya
Malamig akong nakatingin sa lalaking nasa tabi ng aking Ina
'Care to tell me Mom, who is this guy beside you?' I ask in my coldest tone
'Ahh Ahmia he's Michael taga QC siya tinutulungan niya ako sa kaso ko' she said
Mariin parin akong nakatitig dito pero inilipat ko ito sa Ina ko
'Can I talk to you for a minute, alone' I said
Nakita ko ang pagkadigusto sa mata ng aking Ina
BINABASA MO ANG
Unforgettable Lies
Ficção AdolescenteA simple girl who is living a simple life A girl named Ahmia Krystal, Ahmia already had a not so perfect life not until she decided to lie for someone who is really close to her heart Kakayanin niya bang harapin ang mundong punong puno ng kasinungal...