Unforgettable Lies

18

Life and death

Hindi na ako nagtaka ng puting kisame ang bumungad saken ng magising ako

Again, Im at the hospital lying in the hospital bed.

I saw my mom looking at me hinanap ko kaagad siya.

'Mom saan si daddy?' I asked

I laugh at my thoughts despite everything siya at siya pa rin ang hinahanap ko maybe some child or teenagers wouldn't understand this kind of situation, but come to think of it , even they lied to you, even they keep a secret from you, at the end of the day sila at sila pa rin ang hahanapin mo.

So what is the point of getting mad? Nothing. Because thinking of everything that he did to me, I guess that is enough reason for me to understand our family.

'May binili lang nak' mom said

I nodded, nanahimik ako at inalala lahat ng nangyari hanggang sa mawalan ako ng malay.

Maybe they're right, kahit na anong gawing kasalanan ng magulang mo sayo, magagawa mo pa rin silang patawarin kase alam mo sa sarili mo na kahit anong tanim mo ng galit, mawawala yan ng parang bula kapag sinabi nilang mahal ka nila at mahalaga ka sakanila

Yes, the anger you felt towards them might be gone in just a snap, but pain remains it will neber be gone, it can never be gone, dahil yun yung nararamdaman ko ngayon hanggang ngayon masakit pa rin yung katotohanan na pangalawa lang kami sa buhay ni daddy he maybe a cheater but I guess a cheater can also love at sa mga tingin na binibigay ni daddy kay mommy everytime na magkakasama kami ramdam ko na mahal niya si mommy and sana hindi dumating sa point na kailangan nilang maghiwalay dahil lang sa hindi na nila mahal ang isa't- isa

Wag na muna hindi pa ako handa.

I was thinking the whole time hindi ko namalayan na may doctor na palang kausap si mommy sa may pinto

'We need to schedule her operation' the doctor said

'W-why? Akala ko ba doc ok na?' Mom said

'That was the last test, pero yung nangyari sakaniya ngayon ay iba dahil kasabay ng pagkawala ng malay niya ay may mga symptoms na nagpakita pero hindi sa puso' saad ni doc

'W-what do you mean by that doc?' I asked

Lumapit ang doctor saken

'We run some test before I got here, and nakita namin na hindi lang sa puso mo ang may problema' he said

Kumunot ang noo ko

'May I ask kung may mga oras na madalas sumasakit ang tiyan mo?' He asked

'Yes doc pero binabalewala ko kasi nawawala din naman kalaunan' I said

'One more thing Ahmia, normal pa ba ang araw ng pagdudumi mo?' He asked again

'Four days ago, hindi naging maayos ang lahat sa katawan ko pero binabalewala ko kasi pakiramdam ko ok naman po ako' I said

'Ma'am can I talk to you outside?' Inilipat niya ang tingin niya kay mommy

'Yeah sure doc. Venturina' mom said at tumingin saken

'Ahmia wait for Mateo his on his way' she said and follow doc. Venturina outside

What the hell is happening again?!

Naramdaman ko nanaman ang tiyan ko

'Ahhhh! Shit!' Daing ko

Habang tumatagal ay mas lalo itong sumasakit

Hawak ko lang ang tiyan ko the whole na nakabaluktot ako sa higaan

I stiffened when I feel his hand in my shoulder

'Ahmia? Are you okay?' Mateo ask

'My tu-tummy Mateo' daing ko habang nakabaluktot hindi na ako makapagsalita ng maayos

'Wh-what are you feeling? Mia?' He panic

Tangina nauna pa siyang magpanic kesa sa magulang ko babatukan ko na ito kung wala lang akong nararamdaman

Walanjo!

Mas lalong sumakit

'Ahhhh! Fuc---' hindi ako pwede magmura shit!

'Call mom Mateo pl-please' hindi na ako makapagsalita ng maayos

Oh shit ang sakit talaga!

Umalis na si Mateo at dali daling pumunta kay mommy

Hindi ko na kaya fuck?! Ang sakit!

'Nak? Ahmia? Ano masakit?' Mom ask when she reach me

Hindi na ako makapagsalita at itinuro ko na lang ang bahagi ng katawan ko na masakit

'We need to operate her as soon as possible hindi na maganda ang nangyayari sa katawan niya' doc said

Nakita ko ang mukha ni mommy na hindi makapagdesisyon agad dahil wala si daddy

Pero nawala lahat ng iyon ng may isang bulto ng lalaki na biglang pumasok sa kwarto kung na saan ako

My dad

Nagtatakang nakatingin si dad saakin na nakabaluktot

'What is happening' he asked

'Ahhhhh!' daing ko ng maramdaman ng mas lumala ang sakit ng tiyan ko

Fuck! I can't handle the pain anymore

'Ma'am your decision?' Doc. Venturina ask

Hindi makasagot si mommy, tumingin siya kay daddy na wala pa ring ideya kung ano ang nangyayari.

Naramdaman ko na din ang mainit na palad ni Mateo sa balikat ko, inangat niya ako at niyakap ako mula sa aking likod, hinawakan niya na rin ang kamay ko na nasa tiyan ko

'Relax mia relax' he said in a very calming voice

Nagpabalik balik ang tingin ni mommy saken at kay daddy

'Hon?' Dad said catching the attention of my mom

'I'll give you time to talk about this ma'am bibigyan ko muna siya ng pain reliever para maibsan ang sakit na nararamdaman niya but it won't take long mawawala din ito at babalik ang pananakit ng tiyan ni Ahmia so would you please settle your desicion para maschedule na yung operation ni Ahmia' doc. Venturina explained and left us all

Minutes past wala pa ring kumikibo hanggang sa may mga nurse ng pumasok at nag-inject ng pain reliver sa dextrose ko

The pain I've felt earlier was all gone pero nanatiling nakayakap sakin si Mateo

Langyang, lalake to

'Mateo, you may let me go now, chansing ka na' I said

'Oops, sorry, I got carried away hehe' he said

Natawa na lang ako sa inakto niya

Really now? Mateo! I'm in the middle of life and death!

Napataas ako ng kilay humiga ako at hinayaan ko na ang sarili kong makatulog.

Gina Perez's Pov (Ahmia's Mom)

Lumabas kami ng kwarto ni Ahmia ng mawala ang mga nurse sa paligid namin

Hindi ako makapagdesisyon dahil hindi pa rin maiproseso sa utak ko ang sinabi ni Doc. Venturina saken kanina

'Hindi na maganda ang kondisyon ng pantunaw ni Ahmia, we need to schedule her operation as soon as possible dahil kapag hindi natin naagapan ay maaring ikamatay niya ito'

Yan ang sabi ni Doc. Venturina saakin kanina.

My daughter is in the middle of life and death.

And I coudn't decide properly.