Kabanata 6
Kaligtasan
We eat our dinner together. And as what we promise, we are fling. At iba pala ang ibig sabihin ng landian sa kanya, kasi grabe kung angkinin ako sa pagkain namin. Napapailing nalang ako sa tuwing hawakan niya ang kamay ko ng mahigpit, halikan ako sa pisnge ng walang pahintulot.
He was so showy. He like PDA. At naiinis ako dahil pinag-uusapan kami ng hospital. Hindi ko nalang pinapansin at hinahayaan sila sa mga iniisip nila. Why do I care anyway? Who are them to judge me?
Huminga nalang ako ng malalim bago pumasok ng base room ko. Ruslan was outside and waiting me. Bumaling ako sa kanya at ngumiti. He was looking at me tenderly.
"Kiss?" He said poutingly.
Tinignan ko siya ng masama. Ngumisi lang ang loko-loko. Huminga ako ng malalim.
"Nakarami ka na ng halik ngayong araw Ruslan."
He pout.
"Good night kiss ko…wala?" He said pouting.
Umirap ako. Sumusobra naman ata na itong lalaki. Aba'y may naglalandian bang naghahalikan agad? Ngayon lang ako nakatagpo ng ganung klase ng landian. I thought flings is just for sweet words and then giggling. Walang physical accomodations. Bat sa kanya meron? Ibang klaseng landian ito!
"Tigilan mo nga ako!"
He remain pouting. Pinipilit akong halikan siya.
"Just one kiss on my lips then done. Ang damot mo naman." Nakanguso niyang sabi.
I rolled my eyes for many times.
"Walang naghahalikan na magkalandian, Ruslan." Sabi ko.
Ngumisi siya at parang alam niyang sasabihin ko iyon. Planado ng hinayupak!
"Pwes ngayon alam mo. Halikan mo ako at tapos ang usapan!" Sagot niya.
I had no choice but to follow him. Lumakad ako palapit sa kanya at inabot ang labi niya. I kiss it immediately then done. Lumayo ako at pumasok na sa kwarto ko. He smiled contentedly.
"Good night!" He said sweetly.
Tumango ako. Hindi na ako sumagot at sinarado nalang ang pinto. Huminga ako ng malalim habang nakasandig sa pintuan. Malakas ang kabog ng puso ko at naghuhurumentado sa kanya. Shit! This is how I feel when I fall in love before.
Nanginginig na tuhod, kumakabog na puso, naghuhurumentado sa hindi malamang dahilan, at kinakabahan kapag nasa malapit o may ginawa ang taong nagbibigay ng kakaibang epekto sayo. Shit! Landian lang, wag munang mahulog ulit.
I tried to sleep but it didn't let me. I was about to close my eyes again when I hear a lot of voice downstairs. Napatayo agad ako sa kama at tumingin sa bintana. Nanlaki ang mata ko ng makitang maraming pasyente ang nasa baba at humihingi ng tulong. Pasado alas dose na. Mga nagpositibo ba sila sa sakit?
Hindi na ako naghintay pa ng tawag, sinuot ko kaagad ang protection suit ko at lumabas ng kwarto. Sa hallway palang nakasalubong ko ang nurse at ako yata ang sadya. Hindi na ako naghintay sa kanya at kumaripas nalang ng takbo pababa sa first floor. Sa ground floor, naabutan ko ang maraming natamaan ng sakit. Halos hindi ako makakilos ng makita ang mga taong naghihirap sa paghinga. Pinapasok namin ang mga pasyente at niligay sa mga bakanteng kwarto.
Ang ginawa ko naman ay kumuha ng antibiotics at tinurukan ang mga pasyenteng nasa higaan na nila. Natataranta na din ako dahil sa mga hiyaw ng mga tao. Animo'y nasasaktan sila sa sakit. Napapikit ako ng matapos kong gamutin ang isang lalaki na may edad na. Nanghihina siya at nakapikit ang mga mata.
BINABASA MO ANG
Costiño Series 5: The Painful Battle (HANDSOMELY COMPLETED)
RomanceStatus: Completed Start Posted: March 24, 2020 End: May 5, 2020 Delrose Visitacion Costiño has a big heart to help the people. She's like her mother, a doctor of everyone. To find a cure in a certain ill. Until one day, the global pandemic came and...