Costiño Series 5: The Painful Battle (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 10

Kabanata 10

Mahal

Everyday we filled it with different memories. Everyday I fall harder. Every single day, I just fall in love with him. And that's the greatest thing happened to me. To meet him, and to love him secretly. Nasa ikasampung baiting na kami ng junior high at nasa pangalawang grado na kami sa aralin. Ruslan become more active in the class, lalo pat naging magkaklase kami. He is clever, no doubt.

Panatag na kami sa isa't-isa at gaya ng nakagawian namin, palagi kaming sabay sa lahat ng ginagawa. Katulad ngayon, nasa acasia na naman kami at kumakain ng tanghalian. We shared our food and it's really happy to share your blessing. Tungkol sa nararamdaman ko sa kanya, mas lalo akong nahulog lalo pat malambing siya sa akin. Nakakahulog ng damdamin ang ngiti niya, ang mata niya at ang ugali niya. For me, this kind of attitude is rare nowadays. Mahirap na makahanap ng lalaking kulang sa porma at walang pakialam sa itsura. He is rare.

Everytime I look at his eyes, I see it...I see how handsome he is. Yung kagwapuhan niya ay ibang-iba sa mga natural na mukha ng mga lalaki dyan. Ranilo and papa is handsome, but this man is much more handsome for me now. I cannot deny the fact that he is really handsome.

"Delrong kain ka na, yung mukha ko hindi mawawala kaya mamaya ka na tumitig ha!" He interrupt.

I scowled at him. Gusto ko lang naman titigan ang mukha niya ngayon e. I want to appreciate his face.

"Wag kang mahangin dyan!"

Ngumisi siya at sinubuan ako ng talong na prito. Iyan ang ulam niya samantalang adobong baboy naman ang sa akin. Sa dalas naming sabay kumain, mas gusto ko na ang mga gulay kaysa sa karne. Mama is very curios why I changed in terms of viand, is it because of Ruslan. I become vegetarian because of him.

"Hindi ako mahangin, sadyang halata lang talaga sa mga mata mo." He said.

I rolled my eyes. This man is heavy pain in my head and heart. I like his attitude, his heart and his determination in everything. Siya kasi yung tipong dapat may gagawin sa bawat oras, ayaw niyang masayang ang bawat patak ng oras. Kaya nakuha ko ang ugali niyang 'yun. Sa assignment namin, siya ang gumagawa. Sa reporting naman kaming dalawa ang mag partner. Wala akong naging problema sa pagsasama namin.

We help each other. We become one. At mas lalo ko siyang minahal ng patago. I hate to admit it but I always get jealous when he talk to other girls, when he smile to other girls and when he teach them. I hate it! Selosa ako kaya nagseselos ako sa tuwing nakikita ko siyang nakikisalamuha sa ibang babae.

Natatakot ako kasi pakiramdam ko kapag napunta siya ng syudad, marami siyang matutunan na hindi maayos. I always think, he will be playboy. He will play girls feeling. Iba ang impluwensya ng syudad kaysa dito at natatakot ako kasi kapag ma-exposed siya doon, maaaring gawin niya ang mga ginagawa ng mga lalaki doon.

Sa lumipas na araw, mas lalo kong napatunayan na hindi lang siya gwapo, mabait din siya. With his thick eye glasses and books on his arms, nakangiti siyang naghihintay sa akin sa tapat ng gate. Nasa likod ko lang si papa at hinihintay akong makapasok ng gate, bumaling pa ako sa kanya at kumunot ang noo ng makitang mariin siyang nakatingin kay Ruslan. Huminga ako ng malalim at hinayaan ang nakita, baka siguro nagkakamali lang ako. Masaya ko siyang yinakap ng mahigpit. I can smell his natural perfume. Wala siyang ginagamit na pabango kaya tanging sabon at shampoo lang ang nagbibigay bango sa kanya.

"Good Morning!" Bati niya.

I smiled saccharinely. He looked fresh in morning, isa sa mga gusto ko talaga sa kanya ay ang mukha niya kapag umaga. Hindi ko alam kung bakit pero kapag nakikita ko ang mukha niya sa umaga, I feel positivity.