Costiño Series 5: The Painful Battle (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 17

Kabanata 17

Sa kanya lang

"What's the meaning of it?" He said furiously.

Napalunok ako habang pilit inaabot ang kanyang braso. Panay ilag siya sa haplos ko, galit na galit sa pagtatago ko sa pinagbubuntis ko. He looked dark, his eyes screaming demonically.

Pagkatapos palang namin sa base room, agad niya akong sinalubong ng madilim na tanong. I was taken aback because his voice is unfamiliar to me. Ngayon ko lang siya nakitang ganito ka-galit. Usually, he is calming but now…he looked so mad!

"R-ruslan I have plan to tell you about it--"

"You fucking--shit!" He said madly.

Napahinto ako. Natulala at nagulat sa pagmumura niya. H-how can he cursed me like this? Hindi ko naman gustong itago ang pagdadalang-tao ko e! I have plan to tell him the truth! Naghahanap lang ako ng tamang oras para sabihin sa kanya. Oh gosh, this is not a perfect time to have but I have to accept it…because we both made it!

Mas lalo akong nagulat ng bigla siyang nagwala. Nagkalat ang mga gamit ko sa sahig dahil sa pagwawala niya. Ang mini table ko halos masira.

"This is fuck! You lied to me! You are fucking keeping my child!" He said furiously.

Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili. Ayokong magalit din baka hindi namin maayos ito. I want to stay calmed.

Kitang-kita ko ang galit niya. Ang paghinga ay bumabagal at nagbabaga ang kanyang mata. Napalunok ako at nag-isip ng paraan para kumalma siya.

"R-ruslan I have no plan to keep our child---"

"Then why you didn't tell me about it huh? Nagtanong ako sayo ng maraming beses, Delrose! I ask you because I have a conjecture that you might bearing my child!" He said demonically.

Hindi ko na nakikita ang malambot na anyo niya. Punong-puno ng galit ang nakikita ko sa kanyang mga mata. Ang bilis na ng paghinga niya, nanginginig din ang braso sa sobrang galit.

Sinubukan ko paring lumapit, hindi siya nagprotesta. Lumapit pa ako hanggang sa mahawakan ko ang kanyang braso at niyakap siya ng mahigpit. Hindi siya umalma, hinayaan niya akong yumakap sa kanya. Ang bilis ng tibok ng puso niya, ramdam na ramdam ko ang panghihina sa katawan niya.

Siniksik ko ang braso sa pagitan ng kanyang braso at mas lalong niyakap ng mahigpit. I can smell his manly. Napalunok ako habang nanginginig ang kamay na nakayakap sa kanya.

"Baby, I'm not keeping our child. Truthfully, I have a plan to tell you about it. Ang problema ko ay wala akong ebidensya kaya hindi ko masabi sayo. Kanina ko lang din nalaman ng ibigay sa akin ng Anne ang pregnancy test. Hindi ko itatago sayo ang anak natin, naghahanap lang ako ng tamang oras." Mahinahon kong sabi.

Naramdaman ko na unti-unting kumalma ang katawan niya. Mas lalo ko pa siyang niyakap. Tumingala ako para makita ang mukha niya, he then look calmed now. Hindi na nagbabaga ang kanyang mata.

Hinugot ko ang isang kamay at sinapo ang mukha niya. Nagkatitigan kami at huminga siya ng malalim.

"I love you so much. Nung nalaman ko kanina na buntis ako, sobrang saya ko. Finally, I have a child from you. Please, don't be mad at me." Malambing kong sabi.

Pumikit-pikit siya at bumuntonghininga. Pagkatapos, walang ingay-ingay na sinakop ang labi ko. Hindi na ako nagprotesta pa. Hinayaan ko siyang halikan ako para mas lalong kumalma ang puso niya. I kiss him back. Deep passionately.

Tinanggal ko pa ang isang kamay at sinapo ang kanyang mukha ng buong-buo. We kissed deep passionately. Tumugon ako ng buong puso dahil mahal na mahal ko siya at masayang masaya akong nagkaroon kami ng anghel.