Vavelya

27. BÖLÜM

Sertab Erener~ İstanbul

Arya'dan

Önümde bilgisayar açık ikide bir siteyi yenileyip duruyordum. "Yeme şu tırnaklarını!" heyecandan ne zaman ağzıma götürdüğümü bile hatırlamadığım elime vurduğunda acıyla inleyip tekrardan bilgisayara gömüldüm.

Şuan oturmuş sanki lise sınavına girip kaç puan aldığımı öğrendiğimdeki gibi bir heyecan ile yurtdışı eğitimim için olan sınavımı kazınıp kazanmadığıma bakmaya çalışıyorduk.

Sonuçlar bugün saat 14.00 da açıklanacağını söylendi. Ve biz ne olur ne olmaz diye 10 dakika önceden site giriş yapıp sonuçların girilmesini bekliyorduk.

Herkes -ben hariç - sınavı kazandığımı söylese de. Bunu hele hiç beklemediğim birisi -Temel Hoca- abartarak vize işini şimdiden başlamamı söylemişti.

Bence 5 yanlıştan daha az yapacak kişiler olacaktı ve ben ilk 5 e bile giremeyecektim. Yine Arya ve saçma kuruntuları diyebilirsiniz ama biraz gerçekçi olalım.

"Yüklendi!" Cem gür sesiyle resmen çığlık attığında ona eşlik ederek bende çığlık attım. Gözlerimi kapatıp "Kaçıncı sıradayım?" dediğimde ikisinde de bir an ses gelmedi. Korkuyla parmaklarımı açıp ekrana baktığımda bende kalakaldım.

Ekranda aynen şöyle yazıyordu.
Ad: Arya
Soyad: DEMİR
Okuduğu okul: ************ Tıp Fakültesi
T.C. No: ***********
Puanı: 498,9
Yüzdeliği: 0,01
Doğru sayısı: 57
Yanlış sayısı: 3
Sıralama: 1

"Bu benim değil mi? Yanlış görmüyorum! Biri bana çimdik atsın!" ben birinci benim oysa 5 yanlışım vardı. Bir dakika yoksa son dakika değiştirdiğim sorulardan biri olup benim unuttuğum muydu? Yok canım hatta var bence. Ya da rüyadayım.

Kolumda ufak bir sızı hissettiğimde bunun bir rüya olmadığı anlaşıldı. Siteyi tekrardan yenilediğimde aynı sonuçlar önüme çıktığında sevinç çığlığı atıp koltuğun üzerine çıktım.

Kollarımın açıp "Allah'ım sana çok teşekkür ederim!" diye bağırdıktan sonra Cem'in sırtına atladım. O da hemen kalkıp beni etrafında döndürdü. İçimdeki mutluluk her şeyi uçurup gitmişti. Ne üzüntü ne korku sadece mutluluk. Emeğimin hakkını almanın verdiği mutluluk.

İstediğim ülkede ℅100 burslu okuyacaktım. Hayallerim gerçek olmuştu. Çok teşekkür ederim Allah' ım çabalarıma karşılık verdiğin için ve daha fazlası için.

Cem beni koltuğa bırakıp doğrulduğunda Melodi bana sımsıkı sarılmıştı. Bende ona sımsıkı sarıldım. "Başardım Melodi!" dediğimde güldü. "Ben sana demiştim küçük sıçan! Boşuna kendini üzdün bak!" bu sefer bende güldüm.

Ayrıldığımızda Cem "Ayhan amcamlara haber ver sonra sizi iskender yemeğe götüreyim!" dediğinde güldük. İskender bizim kutsal yemeğimizdir. Ne zaman bizi çok mutlu bir haber olsa iskender yemeğe giderdik.

Hemen elime telefonumu aldım. Babamın telini tuşlayıp araya bastığımda bir iki çalışta hemen açtı. "Alo baba!" sesim mutluluğumdan dolayı fazla sesli çıkmıştı. "Arya sakin ol. Ne oldu kızım?" dediğinde hiç vakit kaybetmeden "Sınavı kazanmışım!" birkaç saniye ses gelmeyince yüzüm düşüyordu ki,

"Aferin benim kızıma! Kaçıncı oldun bakalım?" sesi keyifle gelmeye başlayınca gülüşümü bozmadan "Birinci olmuşum baba!"

"Başaracağını biliyordum. Şimdi kuzum benim bir toplantıya girmem lazım. Senin araman için biraz beklettim. Yarın eve gel hep beraber bunu kutlayalım!" onaylayan mırıtılar çıkarıp "Tamam baba, öptüm seni!" dediğimde telefon kapanma sesi geldi.