Life had seemed ordinary for Astrid until the death of her beloved mother shattered her world, leaving her in chaos. The loss felt like a vast emptiness, consuming her sense of self. In a desperate attempt to fill the void, Astrid frequently visits...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
xii. unidentified stalker ───────
Mabilis akong tumakbo papunta sa classroom kasi naman 20 minutes na akong late tapos may exam pa kami sa World Literature. May mga nakasabayan pa akong mga estudyante sa hallway na late rin kagaya ko. Pansin ko ring ako lang ang nagpapanic at tumatakbo dito. 'Yong iba pachill-chill lang sa paglalakad parang hindi late.
"Ay! Halaa! Sorry!" sambit ko dahil may nabangga akong isang estudyante.
Lumingon siya sa akin. OMG! Si Hex. Ang student council president.
"Ah hehe sorry, Hex. Alis na ako," sambit ko at kumaripas na nang takbo.
Hinihingal pa akong umakyat sa hagdan. Nasa 2nd floor kasi ang classroom ko. Ngayon, nasa labas na ako sa gilid ng pintuan namin. Sumilip muna ako kung may guro na ba na nandoon sa loob at salamat naman dahil wala pa.
Nakahinga naman ako nang maluwag dahil hindi ako late sa first subject. Never pa akong nala-late sa klase. Ngayong araw lang kasi hindi kasi ako makatulog sa nangyari kaninang madaling araw. Siguro 2 hours lang ang naipundar kong tulog. Nagising ako mga 6:46 na nang umaga dahil nahulog ako sa sofa. Oo, sa sofa ako natulog at nahulog ako kaya ako nagising. Ang malas ko talaga.
Nang makauwi kasi ako kaninang madaling araw ay hindi na ako pumunta sa kwarto kasi napagod ako sa paglalakad. Doon na lang ako sa sofa nagpahinga, hanggang sa makatulog.
Pumasok ako nang kampante sa room at dumiretso ako sa aking upuan. Naririnig ko naman ang mga pinag-uusapan ng aking mga kaklase. Sabi nila na sana raw hindi pumasok si Miss Lit. (World Literature Teacher namin. Tinatawag namin itong Miss Lit instead of her real name). 'Yong iba naman nag-uusap sa mga online games. 'Yong iba rin naman natutulog o di kaya'y nag ce-cellphone. Hahays. Nakataas naman ang kilay ni Dorothy habang tinitingnan akong papalapit sa aking upuan na katabi niya.
"Bakit ka late?" tanong niya nang makaupo na ako.
Lumingon ako sa kanya, "Late akong nagising," diretso kong sagot saka inilapag ko aking bag sa sahig.
"Grabe. Ang taas naman ng tulog mo, sana ako rin," sambit niya.
"Bakit? Matagal ka bang natulog kagabi?" tanong ko.
Hinila niya ako at bumulong sa aking tainga, "Sino ba naman ang hindi makakatulog nang maayos sa nangyari sa amin ni Hex kahapon," bulong niya saka ngumisi at inilayo ang kanyang sarili sa akin.
Nanlaki ang mata ko. Don't tell me aside sa pag-iimbita ni Dorothy kay Hex, may ginawa rin silang kababalaghan kahapon? Sa Library pa? Oh no! Sana naman hindi.
Mukhang nabasa ni Dorothy ang aking isipan mula sa mga made up theory kong nagawa tungkol sa sinabi niya kay hinampas niya ako nang mahina sa braso.
"Gaga! It's not what you think!" protesta niya.
Napahinga naman ako nang maluwag sa kanyang sinabi.
"Good, akala ko kasi magiging ninang na ako," pagbibiro ko saka nakalumbabang nakatingin sa kanya.
