The Gap Between Us

Chapter 8

- e i g h t -

DAHLIA

"Ba't ang lungkot mo? Is something bothering you?"

Nagtatakang tanong ni Sebastian na kakabalik lang dala dala ang drinks na inorder namin. We're at Starbucks right now, studying. Hindi ko dapat siya kasama ngayon pero nagpumilit siya na samahan ako.

Hindi ko pa rin matanggal sa isipan ko ang inamin ni Pauline na gusto niya si Sebastian. Sa totoo lang, hindi ko naman alam na ganoon niya kagusto si Basti kaya I thought it was okay lang with her.

I sighed at the thought, Ayokong may masaktan na kaibigan ko lalong lalo na kung ako ang dahilan. Siguro nga dapat na akong lumayo kay Sebastian at manataling magkaibigan pa rin kaso baka magselos si Pauline.

I grabbed my frappe and took a sip bago umiling kay Sebastian. He sat beside me then took out his books and laptop to study as well. Ang dami dami kong iniisip na hindi ko naman dapat pinoproblema. I shouldn't care kung sino ang may gusto kay Basti, kung gusto siyang balikan ni Erica, ayos lang. Pero pagdating sa kaibigan ko ay lahat gagawin ko para lang maging masaya sila.

"Dahlia, may problema ba?" He asked, still looking at me but I was still focusing on my notes. "You can tell me anything,"

"Friends tayo diba?" I asked him. I wanted to clear things bago pa ako gumawa ng move, Hindi para maging kami pero para matuto rin ako to know where I stand.

He paused and later on nodded, "Oo naman," he said and avoided eye contact.

"Good, sinisiguro ko lang," I gave him a small smile at bumalik ako sa pagiging busy sa school works. I glanced at him na seryosong nakatingin sa libro niya na para bang may iniisip. "Kaano ano mo pala yung babaeng yumakap sa'yo nung game mo?" I asked.

Napatingin siya sa akin at nag buntong hininga. Nilapag niya muli ang librong hawak niya bago pa magsalita. "Her name is Erica, kaibigan ko rin... at ex girlfriend ko," aniya.

I nodded, "Mukhang nanganamoy comeback," Nangkit ang mata ko habang tinutukso siya kay Erica but it turned out na mas lalo lang siya nabadtrip.

"We're just friends at walang comeback if that's what you're curious about," he looked annoyed. Since alam ko na yung sagot ay pupwede ko nang simulan ang plano ko.

I laughed and gave him a pat on his shoulder to brighten up the mood, "Kung ganoon, edi you're open to date?"

Napatingin siya sa akin nang nakakunot ang noo, "Why?"

"Ipapareto kita!" I tried so hard to fake a smile, kahit labag man sa loob ko gawin ito basta lang sumaya ang kaibigan ko, ayos na sa akin 'yon.

He shook his head bago alisin ang tingin sa akin, "Wala akong time para diyan,"

Wala siyang time makipagdate pero may time sa akin? Ano 'yon? I don't know why but I felt like gumaan ang loob ko nang marinig ko 'yan pero I still needed to push him kay Pauline.

Things were getting awkward between us, lalong lalo na pag-umuuwi sa condo. She would give me silent treatments and halos madaling araw na siya nakakauwi. I wanted to work things out between us.

I remembered our last conversation together,

Pauline woke up with bad hungover, I made soup for her to eat. Nang makita niya ako ay agad siyang nag-iwas ng tingin. From there, I assumed that she remembered what happened last night.