SESİNİN TINISI

Bölüm 10

Burak ile konuşmamızdan yaklaşık 10 dakika sonra kapı çaldı. Adeta uçarak kapıyı açmaya gittim. Ve karşım da tüm yakışıklılığı ile enişteniz Burak duruyordu.Hayatımda ilk defa rap yarışması ya da konserine gidiyordum.

"Her zamanki gibi çok güzelsiniz madam."

"Siz de pek bir yakışıklısınız. Kot ceket çok yakışmış."

Burak etrafında dönerek bir model gibi poz verdi. Birlikte arabaya yürüdük. Arabaya bindiğimizde  sormayı unuttuğum soruyu sormak aklıma geldi.

"Burak sen Vio nun kısmını mı söyleceksin yoksa Burry soprano nun kısmını mı?"

"Vio nun . Çünkü sen en çok onun söylediği yeri seviyorsun."

"Deniz ile ortak mı seçtiniz şarkıyı?"

"Hayır."

"Nasıl ya ikiniz birlikte söylemeyecek misiniz?"

"Söyleyemeye söyleyeceğiz de Deniz rap müzik pek dinlemediğinden sen karar ver dedi. Ben de bu seçtim."

Okula geldiğimizde okulun etrafına yarışmanın afişleri boy boy asılmıştı. Bahçede ise Deren ve Deniz bizi bekliyordu. Deren ile aynı elbiselerimize bakıp gülümsedik. Deniz ile Burak ise son prova yapacaklarını söyleyerek yanımızdan ayrıldılar. Biz de yavaş yavaş üniversitenin konser alanına ilerledik. Okulun dışından daha güzel bir manzara ile karşılaştık. Salonun her yeri renkli ışıklarla ışıklandırılmıştı. Etraftaki insanlar gülerek konuşuyorlardı.  Biraz sohbet ederek yarışmanın başlamasını bekledik. Sonunda sahneye sunucu olan biri çıkarak  yarışmadan bahsetti. 20 li yaşlarının başında okul öğrencilerindendi.

"Öncelikle hepinize hoşgeldiniz diyorum. Okulumuzdaki öğrencilerin öğretim yılının başından beri sizler için hazırladığı rap performanslarını seyredecek ve dinleyeceksiniz. Okulumuzun yakın zaman mezunlarının yer aldığı dört kişilik jürİ onları değerlendirecek ve kazananı belirleyecekler. Bu bilgilerden sonra hepinize iyi eğlenceler dileyip sahneyi ilk yarışmacılarımıza Metehan Hazer ve Hasan Buğra Özsoy'a bırakıyorum."

Seyircilerden alkış,ıslık ve tezahürat ettiler. Sahneye daha yeni üniversiteye geçtiğini varsaydığım(az önceki kişiden daha gençtiler.)  iki kişi çıktı. Patron ve Ceg taviz yok 'u  söyleyeceklerdi.

Onlar seyircilerden büyük bir alkış aldılar.(Buna ben de dahil.) Gerçekten çok iyi söylemişlerdi.Böyle birkaç kişi daha çıkıp gösteri yaptı(Şarkılar arasında yase ve sefo sar başa,contra ve anıl piyancı tavşan,şehinşah ve hidra imza,hidra holigan,Anıl piyancı senden adam olmaz,Anıl piyancı palavra,pi lider,contra kibir,sefo rest vardı.)

Sunuculuk yapan çocuk  mikrofonu aldı.

"Muhteşem bir gösterilerdi.Jürilerimiz tatmin olmuşa pek benzemeseler de iyiydi. En iyileri sona sakladığımızı düşünüyorum.Şimdi sırada yine iyi performans sergileyeceklerini düşündüğüm iki kişi var. Neden böyle düşündüğümü sorarsanız ikisini de yakınen tanıyorum. Ve bu işi başaracaklarına inanıyorum. Mikrofonun başında Burak ve Deniz."

Burak sahneye kendinden emin bir şekilde çıkarken Deniz ona kıyasla çekingendi. Canım ikizim toplum önünde her zaman utanırdı. Birbirimize benzediğimiz bir noktaydı. Burak başlamadan önce diğer yarışmacılar gibi bir konuşma yaptı.

"Öncelikle bu şarkıyı en değer verdiğim kişiye civcivime,güneşime kısaca dünyama armağan ediyorum. Sen benim gözlerime bakarak pinhani söyledin ben de senin gözlerine bakarak vio."

Kalbim tahmin ederseniz ki   küt küt atmaktaydı. Şarkının beati başladı.

"Bitmediğini söylesem de 

Yaşanmayacak hayallerim yaşar beynimin en derinlerin de

Belki üşürüm de Ekim rüzgarı serin gelirse

Hayatım kimin ellerinde geri verin be

Bu herif delinin teki 

Çünkü insanları temizleyeyim diye yüzüne bulaştı elinin kiri..."(ŞARKININ DEVAMINI DİNLERSİNİZ ARTIK)

Şarkı bitiğinde tüm salon alkıştan titriyordu diyebilirim.  Bu işi başarmışlardı. Yarışma bittiğinden tüm yarışmacılar kulis zannettiğimden yerden arkadaşlarının yanına geliyorlardı. Burak ve Deniz yanımıza geldiklerinde Deren Deniz'e kızmaya başlamıştı. Ben ise Burak'a vargücümle sarılıyordum.

"Bak enişte beye şarkıya girmeden ne güzel sözler etti sense utan hiçbir şey diyeme. Ay ne utangaçlıkmış bu bıktım."

"Senin normalde Damla 'nın yaptığı gibi bana sarılman gerekmiyor mu?"

"Sen de öyle güzel sözler söylesen ben de sarılırdım."

Burak ile ben onlara kahkahalarla gülüyorduk.

"Siz de enişteli baldızlı  bizim utangaçlığımıza taktınız. Biz de utangaçız ne yapalım."