11.BÖLÜM

45 13 9
                                    


İyi okumalar güzellerim ^^

Kapının karşısında durmuş birbirimize bakıyorduk. "bakışmanız bittiyse artık içeri girmek istiyoruz mutfaktan çok güzel kokular geliyor" dedi Emre. Gözlerimi Ahmet'ten alarak Emre ve Arda'ya döndüm ve, "siz geçin bizim bir şey konuşmamız lazım" dedim. "ooo biz anladık o konuşmayı" dedi Arda bana göz kırparak. "Arda canın dayak istiyor herhalde canım kardeşim" dedim. Emre ve Arda 32 diş sırıtarak içeri geçtiler. Ahmet'e tekrar baktığımda hala bana baktığını fark ettim. "ne işin var senin burda? " dedim sinirle. "Aaa ama böyle olmuyor ki sen her gelen misafire böyle mi davranıyorsun" dedi Ahmet pişkin pişkin sırıtarak. Şeytan diyor ki al bunu, evire çevire bir güzel döv.

Hıhı, zaten Ahmet'in elleri armut toplamakla meşgul öyle değil mi? Dedi iç sesim. Yine çok haklısın canım iç sesim.

"sen iç sesinle mi konuşuyorsun?" ne? Ben dışımdan mı konuşmuştum!? Bu tam bir rezillikti. Ahmet'i tersliyerek " olabilir, eminim sende konuşuyorsundur ama bunu itiraf edemiyorsun. Çünkü o güzelim karizmanın çizilmesinden korkuyorsun." dedim. Ben bu çocuğa az önce 'güzelim karizman' mı dedim? Allahım, ne oluyor bugün bana. Ahmet dediğime birden kahkahayı basınca annem geldi. Ahmet, annemin geldiğini görünce gülmeyi kesip ciddi bir şekilde durdu." senin ne işin var burda? Ben sana bir daha kızımla muhatap olma demedim mi?" diye sordu annem sinirli bir şekilde. " anne, sakin ol. O bana hiç bir şey yapamaz zaten kötü bir niyeti yok. Emre ve Arda'yla gelmiş. Aras'ın doğum gününü kutlayacakmış. Öyle değil mi Ahmet? " dedim Ahmet'e dönerek." evet, aslında hem doğum günü için hemde sizden özür dilemek için geldim." dedi Ahmet. Ne yapmaya çalışıyor bu? Ben ondan özür istemiyorum sadece hayatımdan çıkmasını ve benim ailemden uzak durmasını istiyorum.

" biliyorum kızınıza ufak bir zarar vermiş olabilirim. Ama inanın kendimde olamıyorum bazen. Zaman zaman sinirden ne yaptığımı bilemiyorum. O gün hastaneye geldiğimde aile sorunlarım vardı. O yüzden sinirimden öyle demiştim. Sanem senden ve Ceyda hanım sizden çokça özür diliyorum. Bir daha size zarar vermeyecem.sadece Sanem'le arkadaş olmak istiyorum. " Ahmet'in yaptığı açıklama ile şok oldum. Bunları Ahmet mi söylüyordu? Peki bunlar doğru muydu yoksa yalan mıydı? Şu an ne düşüneceğimi bilmiyordum. Anneme baktığım an bana baktığını fark ettim. Benden bir yanıt bekliyordu. Her insan hata yapardı. Peki Ahmet'in yaptığı hata affedilir miydi? 

"Sanem, ne diyorsun kızım?" diye sordu annem. Başımı onaylar anlamda salladım. Annem benden aldığı cevap ile Ahmet'e döndü ve " eğer bir daha hata yaparsan karşında beni bulursun. Şimdilik seni affediyorum. Evime hoşgeldin" dedi annem. Ahmet mutlu olmuş gibi  Yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. "hoşbuldum" dedi ve içeri girdi.

Kapıyı kapattım ve onların peşinden içeri girdim. Aylin Ahmet'i görünce ufak bir şok yaşadı. Aylin'in yanına gittim ve kulağına eğilerek " sana sonra anlatacam olanları. İnanamayacaksın ama Ahmet'in içinden pamuk prenses çıktı" dedim. Aylin  söylediklerimden sonra daha büyük bir şok yaşadı. Yüzü çok garip bir biçimdeydi. Şu an gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Aras, Arda ve Emre hediyeleri açarken Ahmet onların yanına yaklaştı. Aras, Ahmet'i farkedince ayağa kalktı." aaaa, sen beni hastanede ziyarete gelen abisin" dedi Aras. Ne demekti bu şimdi? Ahmet bizden habersiz Aras'ın odasına mı girdi? Ahmet bana baktıktan sonra tekrar Aras'a döndü ve " evet, ben o abiyim. Doğum günün olduğunu duyunca koşarak geldim. Bu da sana hediyem" dedi elindeki hediyeyi Aras'a uzatarak. "teşekkür ederim" dedi  Aras ve hediyeyi alarak açmaya başladı.

"bu... Bu çok güzel..." dedi Aras gözlerini büyüterek. Aras'ın hayali Galatasaray takımının bir futbolcusu olmak, Ahmet'te Aras'a üzerinde " Galatasaray'ın gururu Aras Demirci" yazan bir kupa almıştı. Açıkçası bunu Ahmet'ten hiç beklemezdim. Aras'a baktığımda  gözleri parlıyordu. Ne yalan söylüyüm Aras'ı öyle görünce Ahmet'e minnettar oldum.

KAYIP YALANLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin