KAYIP YALANLAR

12.BÖLÜM

İyi okumalar güzellerim ^^

Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi bilmiyordum. Nasıl bir duygu hissediyorum inanın hiç bir fikrim yoktu. Tek bildiğim yanaklarımın yanıyor olmasıydı. Ahmet beni öpmüştü... Elim istemsizce yanağıma gitti. Şimdiye kadar bu duygunun nasıl hissettirdiğini bilemedim. Peki ya şuan ne hissediyordum?

"Sanem!"
"hı... Ne oldu? " arkamı döndüğümde Aylin bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu.

"senin elin niye yanağında?"
"hiççç...." diye yanıt verdim ve elimi hızla yanağımdan indirdim.
"hadi gel de şu evi toplayalım, Ceyda teyzeyi yormayalım" Başımı onaylar anlamda salladım ve beraber içeri geçtik.

"kızlar hadi kalkın da toplayalım şu salonu sonra evlerimize dağılırız" dedi Aylin kızlarlı kolundan tutup kaldırmaya çalışırken.

"kanka, yarın erken gelip yaparız lütfen. İnan çok yorgunum."

"ah, no Deniz hanım. Ben bu evi tek başıma yapamam. Mother sende mutfağı toplarsın." dedim.

"Sanem, senin ingilizcen great olmuş!"

"yes, thank you Zelin"

Onlar benim ingilizceme gülerken bir yandanda salonu toplamaya başladılar. Annem, koltukta uyuya kalmış Aras'ı kucağına alıp odasına yatırdı daha sonra mutfağa geçip bulaşıkları toplamaya başladı.

1 saat süren temizlik bitince kızlar iyi geceler dileyip evlerine gittiler. Bende anneme uyuyacağımı söyleyip odama çıktım. Üzerimi değiştirdim ve sıcacık yatağıma uzandım. Çok yorgun olduğum için bir kaç dakika sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım.

*********

2 hafta sonra

Okulun bahçesinde oturmuş, kantinden aldığım çikolatamı yiyordum. Aylin ve Zelin, sınıfta test çözüyor Deniz ise yeni sevgilisi Çınar ile kantinde çay içiyordu. Aramızda sevgilisi olan tek kişi Deniz'di. Salak kız işte, sonra gelip başımda zırlıyordu 'ayrıldım' diye ama Çınar pek öyle birine benzemiyordu. Okulumuza 1 ay önce gelmişti ama baya ayak uydurmuştu.

"Saneemmm! Help me!" Yanıma koşarak gelen  Emre'yi görünce kaşlarımı hafif çattım.

"yine kimin damarına bastın" dedim. O sırada Emre'de arkamda saklanmakla meşguldü.

"aşk olsun, günahımı alma benim!"

" hıhı... Zaten sen hiç böyle biri değilsin öyle değil mi? "

" evet değilim "

" ulan Emre! " başımı kaldırdım ve karşımda baştan aşağı sırılsıklam olmuş Ahmet'i görünce büyük bir kahkaha patlattım.

Siz şimdi merak ediyorsunuz, o geceden sonra ne oldu diye. Aslında pek bir şey olmadı, Ahmet'le iyi anlaşmaya başladık. Nasıl bu duruma geldik  bilmiyorum ama son 2 haftadır Ahmet'le hiç bir şekilde kavga etmedik.  Galiba gerçekten Ahmet'in  bir sağlık problemi vardı.

"ne gülüyorsun, nerde o? " Ahmet sinirli konuşunca gülmeyi kestim yoksa olan bana da olacaktı.

"kim?"
"Sanem! İkimizde gayet iyi biliyoruz kim olduğunu! "
"benden mi bahsediyorsun? " Emre arkamdan çıktığa an gülmekten ölecektim. Ben daha fazla gülmeye başlarken kafama yediğim darbeyle arkama döndüm.

"ne vuruyon beeğğğ"
"bu kız ne çirkef çıktı ya. Kızım burda ciddi konuşuyoruz. Ne gülüyorsun?!" Emre'ye sinirle bakmaya devam ederken Ahmet araya girdi.

"lan şer-" Ahmet benim burda olduğumu hatırlayınca küfürü tamamlamadı.

"lan niye vuruyorsun kıza, şimdi iki oldu sana atacağım yumruk sayısı. İlk olarak hortumu bana tutup beni ıslattığın için ikinci olarak ise şu kıza vurduğun için"