~Multimedia: Strekaza'nın Farah'a aldığı kolye~
Keyifli okumalar🍓
.
.
.
.
22.08.2020
Sıcak bir yaz günü, güneş tüm ihtişamı ile ince mor perdemin arasından odama sızmaya çalışırken tek gözümü açıp etrafı süzdüm. Çatı katındaki odamın rahat yatağında uzanmış yaklaşık bir saattir uyanmış olmama rağmen hala yatakta debeleniyordum. Komodine uzanıp telefonu elime aldım saat onu geçiyordu Allah'tan pazar günüydü de okula geç kalmamıştım.
Yatakta doğrulup pencereme doğru yaklaştım ne olur ne olmaz diye oturma sedirindeki şalımı alıp başıma sardım ve perdeyi serbest bıraktım. Aslında evimiz dışarıdan içerisi gözükmeyen büyük duvarlar ile kaplı bir bahçedeydi. Karşımızda ki müstakil bir evde boştu ama yine de dikkat etmek gerektiğini düşünüyordum. Perdeyi serbest bıraktım ve güneş ışınlarının odama sızmasına izin verdim. Bahçemizde benden önce uyanmış ve kendi kendine oynayan Pamuk'a baktım. 'Şeker şey' diye içimden geçirdim. Hemen hazırlanıp yanına gitmek için can atıyordum, çok özlemiştim onu.
'Şu lanet okul yüzünden hiç ilgilenemedim minnoşum ile.' diyerek derin bir iç çektim.
Başımı kaldırınca bahçeden karşı evin çatı katı balkonunda mavi gözlerini bana diken genç bir adamla karşılaştım.Evlerin arası ne çok uzak ne de çok yakındı. Bir insanı seçebileceğiniz uzaklıktaydı. Fakat nedensizce gözleri fazla dikkatimi çekmişti. Bu anlamsız bakışmayı kesip camdan başımı biraz daha sağ tarafa kaydırdım. Evin kenarına yanaşmış olan nakliye aracını görünce içimden 'Ah, sanırım 3 senelik boş bahçe keyfimiz an itibari ile son buldu.' diye geçirdim.
'Yeni komşularımız sanırım bunlar şu an elimizde bir adet mavi gözlü çocuk var, acaba başka kimler var?' Diye düşünmeden edememiştim.
🍓
Harika bir pazar kahvaltısı yapmak üzere üzerimi değiştirip mutfağa indim. Canım ailem masaya oturmuş ve her zamanki gibi beni bekliyorlardı.
"Günaydın'lar,Glayörler" dedim sesimin en cıvıltılı hali ile.
"Günaydın mı kaldı kızım ya! Ayı gibi uyuyorsun sabahtan beri seni bekliyoruz."
Eli ile fırından yeni çıktığı belli olan börekleri işaret ederek "Annem şu güzelim böreklerden sen gelmeden bırakmıyor da yiyelim" dedi.
Benim için minik ama minik olamayan kardeşimin bağırışını aldırmadım. Gözlerimi devirdim ve kafasına hafifçe çaktım. Pamuk'un yemeğini dolaptan almak için mutfağın arka kısmına geçtim.
"Ne vuruyorsun kızım ya! Sana kaç defa dedim şu saçıma elleme bozuluyor kaç saat uğraşıyorum her bir saç teliyle haberin var mı ha?"
Pamuğun mamasını alıp bahçeye çıkmak için mutfaktaki çıkışı kullanmaya yönelmiştim ki annem seslendi:
"Kızım nereye gidiyorsun kahvaltı yapacağız."
"Geliyorum anne! Siz başlayın ben Pamuğun mamasını verip hemen geleceğim" Elimde mama kabı ile kolonun arkasından başımı uzatarak cevaplamıştım.
"Ya, şuna pamuğum deme diyorum sana Sivas kangalı o! Hayvanın tabiatını bozdun yazık! Hayvana aslanım diyorum bakmıyor, Pamuk dediğimde bakıyor koskoca köpek."
Küçük bir kahkaha atıp konuştum "O benim minnoşum çünkü sana bakmaz seslenince."
Kardeşim gözlerini devirerek söylendi "Of ya hiç senle tartışamayacağım çabuk gel de şu böreği yiyeceğim soğudu gitti senin yüzünden dua et özel bir gü...."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÖNÜŞÜM ( DÜZENLENECEK- ARA VERİLDİ)
Romantizm" Dileğim, bugün bütün dileklerinin gerçek olması. Mutlu yıllar." ~Strekaza~ Hiç tanımadığı yeni komşusundan aldığı hediye ile kalbinde ki en içten duayı ona armağan eden FARAH. Genç kız bilmese bile onun sayesinde dönüşümü başlayan Rus asıllı ST...
