Yaz kampı

~18~

Multimedia Mindey var.CRYSTAL REED yaptım.Umarım bu bölümü beğenirsiniz.Arkadaşlar ben hiç tatil yapmadım.Kar yağmadı:(O yüzden geç oldu biliyorum.Üzgünüm.

Fakat aşık olmak sevmek değildir, insan nefret ederken de aşık olabilir.

Vücudum sert birşeye çarptığında inliyerek gözlerimi açtım.Saçlarım yüzüme yapışmıştı.Onları yüzümden çekerek etrafa bakındım.Odamdaydım.Yerde.Rüyaydı.Derin bir nefes aldım.Tom'u her gün görmekten bıktım.Rüyalarımda da.Hep kötü şeyler görmekten bıktım.Sırtımı duvara yaslayıp bacaklarımı kendime çektim.Tom benden nefret mi ediyor?Yoksa geleceği mi gördüm.Neden beni rahat bırakmıyor ki?Bıktım.Artık ondan nefret ediyordum.Tom'u unutucaktım.Artık önüme bakmalıydım.O hiçbir zaman düzelmeyecek.Dengesiz piç.Rüyalarıma da giriyor.Gelecekte böyle olucaksa o zaman ismimi yazmam.Tamam ölmek istiyordum ama hoşlandığım birinin öldürmesi daha kötü bir ölüm olurdu.

Kendimi toparlayıp üstüme birşeyler giydim.Mutfağa gidip ne zamandır düzgün bir kahvaltı etmiyordum.Buzdolabından bir kaç çeşit eti çıkardım.Tabaklara koydum.Kendi tabağımdan yerken Mindey esneyerek mutfak kapısından içeri girdi.

"Günaydın.Kahvaltı güzel görünüyor."Mindey'e tebessüm edip tekrar kahvaltıma döndüm.Bugün okulun son günüydü.Ne mutlu ama.Ben kalkınca Mindey'de kalktı.Çantamı sırtıma taktım.Mindey mutfaktan çıkıp odasına gitti.Kapıyı açtığım da mindey koştu ve yanıma geldi.

Birlikte okula girdiğimizde arkadaşlarını görüp gitmişti.Bende tek başıma sınıfa girdim.Tom köşeye oturmuş kafasını masaya koymuştu.Erken mi gelmişti?Ya da ben geç geldim.Sıraya yavşça oturdum.Uyanmasını istemiyordum.O'nu görünce bütün düşüncelerim değişiyordu.Neden ses çıkarmıyordum bilmiyorum.

Kaç dakikadır ona bakıyordum bilmiyorum ama kafasını kaldırımca hemen önüme döndüm.Etrafına bakınıp beni gördüğümde sırıttı.Hızlı bir anda yanağımı öptü.Tom'a 'Ne yapıyorsun?'bakışlarımı attığımda hala sırıtıyordu.Ne sanıyordu bizi?Anlayamıyordum.

"Bugün akşam gölde parti var."dedi sesi o kadar soğuktu ki.Ciddileşmişti.Bir gülüp sonra da ciddi şekilde konuşması...Dengesiz.Elini ensesine götürüp saçlarıyla oynamaya başladı."Sen de gelsene."dediğinde kalbim hızlandı.Kalbimi normal ritmine sokmaya çalıştım.Anlayabilirdi kalp atışlarımdan onu sevdiğimi.Neden bu çocuktan nefret edemiyordum.Rüyam da bana kötülük yapmıştı.Ya da ileri ki zamanlarda yapacaktı.

"Gelemem."dedim.Aslında o kadar çok istiyordum ki gitmeyi ama ben o kolay kızlardan değilim.

"Sen bilirsin."dedi ve benim kalkmama izin vermeden üstümden atladı."Bence kalbinin sesini dinle."göz kırpıp sınıftan çıkmasını izledim.Olamaz.Anlamışmıydı.Benim O'nu sevdiğimi.Şimdi sıçmıştım işte.Anlaşılmayacak gibi değildi Tom'a olan sevgim.Göl partesine gidicektim.Tom'dan ne kadar nefret etsem de.

Bir kaç ders sonra Oliver'ın yanına gitmek üzere okuldan çıktım.Çantamdaki kitaplar ağırlık yapıyordu.Oliver'ın şathosuna geldiğimde kapıda duran gardiyanları geçip içeri girdim.Gardiyanlar yeniydi galiba.Hem ne zamandır gelmiyordum.Oliver'ın odasına geldiğimde kapıya iki kere vurdum.Kapı kendiliğinden açılınca emin adımlarla içeri girdim.Kapı arkamdan kapandı.Masanın arkasında yoktu.Yan tarafa baktığımda koltukta oturuyordu.

"Ne zamandır görüşemiyoruz."dedi Oliver.Ben ona gülümserken oturmamı işaret etti.Dediği yere karşısındaki koltuğa oturdum."Rüya mı gördün?"dediğinde afallamıştım ama kendimi hemen toparladım.Yaşlı bir vampirdi.Hem güçleri vardı.Ya düşüncelerimi okudu ya da geleceği gördü.Başımı olumlu anlamda salladım.

"Oliver ölüyordum."dedim yutkunarak."Uçurumdan düşüyordum."dedim.Bana düşünceli bakışlar atıyordu."Ya geleceğim ya da herhangi birşeyi gösteriyor."