Yaz kampı

~12~

Multimediada Chase ve Ashley var.Arkadaşlar her pazar yayınlamaya çalışıcam.İyi okumalar.

Tom'a inanamıyordum.Nasıl bu kadar pislik biri olabilir ki.İlk tanıştığımız günde biraz öküz sayılırdı ama şimdi daha bir öküz.Beni de diğer kızlardan mı sanıyordu acaba?Ama ben öyle değilim.

Chase doğrulmaya çalıltığın da ona yardım ettim.Boynunu tam oynatamıyordu.Yüzünde hafif bir morluk vardı.Tabi çok dikkatli bakarsanız.Bugün okula gitmek istememiştim.Tom nasıl bir yumruk attıysa Chase yeni uyandı.

"Hey sen burdamıydın.Seni en son Tom götüryordu."dedi uykulu bir şekilde söylemişti.Yataktan kalkıp koltuğa geçtim.

"Boşver seni merak ettim.Hepsi benim yüzümden."

"Hayır senin yüzünden değil ben başlattım."dedi gülümseyerek.

"Neyse boşver onunla ilgili konuşmak istemiyorum."dedim.Onu görmek,duymak istemiyordum.Dün akşam gelince gözlerim doldu.

"Hayır ya kahretsin!Ağlama!Onun için ağlama."dedi ve ayağa kalkıp elini uzattı.Anlamayarak ona dolmuş olan gözlerimle bakarken kolumdan tutup beni kaldırdı.Kafamı hafifçe bastırıp boyun girintisine koydu.

"Ağla"dedi bunu beklermiş gibi ağlamaya başladım.Sanki bir taraf melek bir taraf şeytandı.Chase iyiydi.Tomsa kötü.Neden bilmiyorum ama Chase'in kokusunu içime çektim.Huzurluydu.

Chase sayesinde kurt olurmuyum acaba?

"Chase"dedim ağlamaya devam ederken.

"Efendim"dedi sakin ve ciddi bir sesle.

"Beni kurta çevirir misin?"dedim masum çıkan sesimle.İstediğim şey saçmaydı.Biliyorum.Kahkaha sesiyle birlikte burnumu çektim.Beni kollarımdan tutup o sıcak olan göğsünden ayırdı.

"Ashley bak kurt olmak daha kötü inan bana.Vampirlik kolay.Eminim Tom yüzünden istemiyorsundur.Ama bak ben de vampir olmak istiyorum ama olamıyorum."dedi.Sadece kafamı salladım.Saçma bir şeydi zaten.Niye saçmalıyorum ki hep.

Evet Tom yüzünden istemiyorum diyemiyorum.Onun yüzünden güçsüz gözükmek istemiyorum.Lanet olsun ki onu istemiyorum.Evet kampın ilk zamanlarında başkaydı.Ama şimdi ondan nefret ediyorum.Belki de nefret etmiyorum.Bilmiyorum.Kafam karışık.Chase bileğimi tutunca ona baktım.

"Hadi gel karnın acıkmıştır."dedi kafamı aşağı yukarı sallayıp onu takip ettim.Bileğimi sanki tutmuyordu.Hiç sıkmıyordu.

Küçük mutfağa gelip sandalyeyi çekti ve beni omuzlarımdan tutup oturttu.O'na bakıyordum.Chase.O beni mutlu ediyordu.Sanki beni bir kaç yıldır tanıyormuş gibi.Hatıralarımı yokladım.Belki beni okuldan tanıyordu.
Ürperdim bir an geçmişim geldi aklıma.Lisede düzgün arkadaşım yoktu ama orta okulda öyle değildi.Orta okul hayatım yüzünden şehir değiştirmiştim.Annemlerle birlikte tabi.

Orta okulda resmen bir sürtük gibiydim.Aklıma gelince bir anda ayağa kalktım.Chase bana 'noldu?'bakışlarını attığında tekrar oturdum.Hatırlmak istemiyordum.O günleri atlatabilmek için bir sene harcamıştım.Orta okulda bilinen biriyken lisede kimse ruhumu bile duymuyordu.Ama artık önemsememeye çalışıyordum.

Kahretsin!

Ellerimi başımın iki yanına koydum.Unutmuştum ben o zamanları.Tom'un beni ilk öpüşü ilk öpüşmem gibiydi.

"İyi misin?"Chase'in sesiyle ona döndüm.Ellerimi başımdan çekip kafamı sallayabildim.Ayağa kalktım.

"Şey ben gidiyim.Mindey merak etmiştir."dedim.Chase'in yüzü daha da iyi olmuştu.Yaraları kaybolmuştu.