Yaz kampı

FİNAL

1Hafta Sonra

O kadar boktan günler yaşıyordum ki kendimi bile görmüyordu gözüm.Okula gitmiyordum.Kendimi odama kapamıştım.Kapımı kilitleyip arkasına koltuk koymuştum açamasınlar diye.Bende akıl olsa.Onlar vampirdi isteseler açarlardı.Ama açmıyorlardı.Tom hergün geliyordu.Bazen çok kızgın oluyordu.Bağırıp gidiyordu.Bazen yumuşak ses tonuyla açmamı istiyordu.Bilmiyordu ki ondan korktuğumu.Bir haftadır düzgün uyumuyordum.Uyuduğumda çığlık atarak uyanıyordum.Ne zamandır ne kan içiyordum ne de yemek.Açlıktan gözlerim etrafı kırmızı görüyordu.Bununla nasıl başa çıkıcaktım?

Şimdi güneşin batmasını bekliyordum.Bir duvarın köşesine sinmiş ayaklarımı kendime çekmiştim.Kafamı bacaklarıma koyup sakinleşmeye çalıştım.Kulübenin kapısı açılıp kapanmıştı.Sesler geliyordu ama boğuk.Güçlerimi de kaybediyordum.Ses duyduğumda başımı kapalı olan kapıya çevirdim.Ordan geliyordu ses.

"Ashley bebeğim aç şu kapıyı."Tom bugün iyi günündeydi.Ve bana 'bebeğim'demişti.Kafam karma karışık olmasa bunu düşünürdüm.Bana 'bebeğim'dediğini.Tom ondan korktuğumu bilmiyordu.Rüyalarımı da bilmiyordu.Bir tek Oliver biliyordu.

"Ashley.Kapıyı.Aç."her birine burgu yaparak söylemişti.Sinirleniyordu eminim.Tekrar başımı bacaklarımın arasına aldım.Gözlerimi kapadım.

"Hadi aç şu kapıyıda konuşalım."bugün fazla inatçıydı.Git kahrolası git.Bağırmak istiyordum ama olmuyordu.Yapamıyordum.Ona karşı kötü olamıyordum.Kapıyı zorlamaya başladı.Açardı ama benim açmamı istediği için zorlamıyordu.Kafamı kaldırıp duvardan destek alarak kalktım.Derin bir nefes aldım.

"Git."diye bağırdım.Kapıyı zorlamayı bıraktığında çektiğim nefesimi bıraktım.Tekrar yere çöktüm.Kollarımla bacaklarımı sardım.Her yer kırmızıydı.Belki ölüp kurtulurdum.Ama bu kadar kolay olacağını sanmıyorum.Ölmek o kadar kolay olmasa gerek.Kapım sertçe koltukla birlikte duvara çarptığında kapının önüne baktım.Tom bana doğru geldiğinde ayağa kalkıp onu engellemek isterdim.Ama halim yoktu.Yanıma eğilip akan gözyaşlarımı sildiğinde itemedim ya da ona vuramadım.Yanağımdaki sıcak ellerin gitmesini istemiyordum.

"Lütfen git."diye biliyordum.Yapıcak birşeyim yoktu.Güçsüzdüm.

"Seni merak ettim.Bir haftadır ne yapıyorsun burda?"dediğinde burukça gülümsedim.Beni merak etmişti.Tom beni merak etmişti.Halsiz de olsam buna sevine bilirdim.

"Git."aslında gitmesini hiç istemiyordum.Lütfen gitme.Sorun onda da olsa beni bırakıp gitmesini istemiyordum.Her ne kadar yalnız kalmak istesemde.Ayağa kalktığımda gidicek sandım.Ama beni kucaklayıp yatağıma yatırdı.Ben sadece ona bakıyordum.Kapı ve koltuğun oraya gidip kapıyı alıp yerine takmaya çalıştı.Çok sağlam olmadığını düşünüp koltuğu da arkasına koydu.Yanıma gelip beni kucağına oturttu.Başımı onun göğsüne yasladım.Korksam da ona güveniyordum.Birkaç dakika öyle durduk.Beni kollarımdan tutup göğüsünden ayırdı.Beni döndürüp gözlerine bakmamı sağladı.

"Ashley şimdi neler oluyor bana anlat."sertçe yutkundum.Birşey yok desem çok saçma olurdu.Anlatmak zorundaymışım gibi kesin konuşmuştu.Gözlerimi kaçırdım.

"Bak..."ciğerlerime havayı çektim."Benim rüyalarım gerçek oluyor tamam mı?Bende bir hafta önce bir rüya gördüm ve sen sen beni uçurumdan atıyordun.Ve defalarca o sahneleri uyuduğumda görüyorum."gözümden yaş aktığında sertçe sildim.

"Ashley bunu yapmayacağımı biliyorsun."dediğinde yataktan kalkıp oda da dolanmaya başladım.

"Bilmiyorum.Tom.Bilmiyorum."sesim sonda daha alçak çıkmıştı.Tom yataktan kalkıp kolumu tuttu.Bana sarıldığında iki kolumda havada kaldı.Donup kalmıştım.Böyle birşey beklemiyordum.Beni kendine daha çok çekti.