Yaz kampı

~13~

Ashley'den

Tom'un bu hallerinden bıktım.Dengesiz tavırlarından nefret ediyorum.Lanet olası kafamı karıştırıp duruyor.Neden bana bunu yapıyor anlamıyorum.Hızlıca kulübenin merdivenlerinden indim.Vampir gücümü kullanıp büyük ağaca geldim.Hızlıca üst dala tırmandım.Burayı seviyordum.Tek huzur bulduğum yerdi.

Neden düzgün hayatım olamadı.Neden hep benim başıma geliyordu.

Tanrım!

Beni öpmesi hoşuma gidiyordu ama ondan yine de nefret ediyordum.Kalbim güven diyor ama aklım öyle demiyor.Kafamı ağacın gövdesine koydum.Onun yanında kendim olamıyorum.Vampir olduğumu bile unutuyorum.Tom'un kokusu kendimden geçiriyor beni.O kendine has kokusu.Ahh!Harika!
Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde Chase gördüm.Artık korkmuyordum alışmıştım.Sessizce gelmesine.

"Korkmadın?"dedi sesi soru sorar gibi çıkmıştı.Sadece kafamı sallamakla yetindim."Gözlerin!"dedi ona anlamayan bakışlarla bakarken"Mavi olmuş"hemen cebimden telefonumu çıkarıp baktım.Maviydi.Neden olduğu belliydi.Tom beni öpmüştü.Ben onu sevdiğim için ki ben sevmiyorum mavi olmuştu.Lanet!

"Neden geldiğim için kızmıyorsun ya da 'git'demiyorsun."bu sözüne sadece gözlerimi devirdim.Chase'le konuştuğum da hep aklıma o akşam gelicekti.Tom ya ona tekrar zarar verirse.Daha kötüsünü yaparsa.O psikopattan herşeyi beklerdim.Kafamı tekrar ağacın gövdesine koymadan önce telefonumu cebime koydum.Chase'in bana baktığını hissediyordum.

"Bakmayı kes."dedim ters sesimle.Kafamı ona çevirdim.Dudakları alayla kıvrıldı.

"Beklediğim bir tepkiydi."dedi.Onu kovmak istiyordum ama yapamazdım.Yapamıyordum.

"Senin okulun yok mu?"dedim sıkılgan bir sesle.Gitmesini bir yandan istiyordum.Bir yandan istemiyordum.

"Doğru ya sana söylemeyi unuttum."dedi sesinde heyecanlı bir ton vardı."Sizin okulda olucaz artık."dedi.Gözlerim bir anda irileşirken sırıtıyordu.Tom her zamanki gibi kavga çıkarırdı.Ama hem Ona ne?Benim hayatım.İstediğim kişiyle takılırım.Hem neden aklım hep Tom'a takılıyor.

"Öyle mi?"dedim sesimde dikkat ederse biraz alay vardı.Kafamı dağıtmak istiyordum."Neyse ben gidiyim."dedim.Aşağı atlayacaktım ki bileğimden tuttu.Kafamı ona döndürdüğümde elini çekti.

"Ben gidiyim."

"Hayır gitmem gerek.Senden değil yani."dedim tebessüm etmeye çalışarak.Kafasını 'tamam'anlamında aşağı yukarı salladı.Ağaçtan hızla atladım.Yere iki ayağımın üstüne düşdüm.Hızla adımlarla hatta koşar adımlarla bir kafeye girdim.Kafede çok kişi yoktu.Sanırım herkes okuldaydı.Daha okul bitmemişti.Ailelerimiz sağolsun.

Çalışanlardan biri yanıma geldi ve siparişimi alıp gitti.Tek başıma oturmak sıkıcıydı tabi.Cebimdeki telefonun titremesiyle cebimden çıkardım.Mindey arıyordu.

"Mindey"dedim.Telefonla genellikle onla konuşmazdık.Hep birlikteydik.Tahminim okuldan falan çıkmıştı.

"Ashley şey sen nerdesin?"dedi utana sıkıla.Neden bu kadar zorlanmıştı ki?

"Barlar sokağına girmeden önceki kafelerden birindeyim."dedim.

"Tamam yanına geliyorum."dedi ve ben birşey söylemeden telefonu kapadı.Telefonu tekrar cebime tıkarken siparişim geldi.Sıcak çikolata en sevdiğim.Yaz olmasına rağmen sıcak şeyler içmeyi severim.

Sıcak çikolatam bitmek üzereyken ben ne olduğunu anlamadan Mindey hızlıca karşıma oturdu.Çantasını sandalyeye koyup gülümsedi.

"Nasılsın?"