CHAPTER 17: (SPG)DEEPEST PAIN

11 0 0
                                    

Sa Palasyo ng Gatta:

Galit na Galit si Haring Magnus dahil sa balitang bumungad sa kanya sa pagbabalik sa kanyang kaharian bawat nakakasalubong niya ay nakakatikim ng tulis kanyang espada.

Sa kanyang pag-aakala ay magiging masaya ang araw na Ito ngayon ngunit na sira ito ng malaman niyang sinugod ang kanlurang bahagi ng Gatta Kung saan naroon ang maraming ginto at ang Bagay na matagal ng inaalagaan Ng kanyang pamilya. Lahat Ng Ito ay nasa kamay na ngayon ng kanyang kinaiinisang Hari at Kung Alam niya Lang na may pinaplano plano Pala Ito Bago makipagkita sa kanya sana'y na wakasan niya na kaagad ito naiinis siyang isipin na Ginamit nito ang oras na iyon upang sumugod na wala siyang kamalay-malay.

"Patawad panginoon, ngunit mas nakakarami talaga ang kanilang bilang kaysa sa Amin Kaya madali kaming nagapi." Sambit ng kawal na namumuno sa kanlurang bahagi ng Gatta

"Isa Kang inutil! Sana ay ginawa mo ang lahat upang Hindi Nila makuha ang Bagay na iyon! Ngayon matitikman mo ang aking kaparusahan!"

"Panginoon, Bago niyo Ako parusahan ipapabatid ko muna ang kanilang gustong i-wika sa inyo. Nais nilang kapalit ng kanilang mga Bagay na kinuha sa kaharian ng Gatta ay ang kalayaan ng prinsesa."

"Kung yon' ang kanilang gusto ay Hindi ko Ito ipagkakait sapagkat mas mahalaga sa akin ang Bagay na iyon kaysa sa walang kwentang prinsesa. Ipagbigay Alam mo Ito sa kanila Bago ko wakasan ang iyong buhay

Pagkatapos sambitin ito ni haring Magnus Dali -daling tumakbo ang kawal paalis sa palasyo.

*****

Hindi parin matigil sa pagluha Si prinsesa Yarih sa silid na kanyang kinaroroonan Bago may narinig siyang pagbukas rito. Naulinagan ng kanyang Mata ang dalagang kanyang kinasusuklaman.

"Bakit ka narito, Tala?!"

Hindi naman umimik ang dalaga sa halip umupo Ito sa stipa na naroon at tinitigan siya ng malalim, may dala itong mga prutas at Basta nalang linapag sa mesang naroon.

"Isa kang taksil! Ang lakas ng loob mong magpakita pa sa akin!"

"Hindi Ako narito upang makipagsigawan sayo prinsesa, ang pagkain na aking dala ay para sa iyo upang magkaroon ka ng lakas at kayanin ang gagawin sa'yo ni Haring Magnus mamaya." Kampante nitong wika na waring may ipinapahiwatig

"Ano ang ibig mong sabihin?!"

Natatawang kinagatan nito ang prutas na dala, "Alam mo naman siguro na Mahal na Mahal ka ng iyong kapatid Kaya gagawin nito ang lahat upang makuha kalang, Kaya nga ninakaw nito ang mga kayamanan ni Haring Magnus at ang isa sa pinahahalagan nito upang mabawi kalang.

"Kung ganoon nga ang ginawa ng aking kapatid na Hari nararapat lamang Ito sa inyong pinakamamahal na hari!"

Hindi na napigilan ni Tala ang kanyang paghalaklak sa sinabi ni prinsesa Yarih rinig na rinig Ito sa buong silid.

"Nakakatuwang isipin na masaya ka pa sa ginawa ng iyong kapatid, ang Hindi mo Alam na ikaw ngayon ang pagbubuntungan ng Galit ni Haring Magnus."

Nanginig ang kanyang buong kalamnan sa sinabi ni Tala dahil Alam niya Kung paano magalit ang Hari ng Gatta.

"Yon' Lang at aalis na Ako prinsesa Sana'y kainin Mo aking mga dalang prutas at magpalakas ka upang kayanin ang Galit ng aming Hari." May ngisi parin sa mga labi nito Bago lisanin ang kanyang silid.

Makalipas ang tatlungpot minuto ay nagbukas ulit ang kanyang pintuan at iniluwa nito ang taong kanya Nang inaaasahan,

Tahimik itong pumasok sa kanyang silid ngunit mararamdaman mo ang dilim sa kanyang presensiya.
Lumapit Ito sa kanya at mahigpit na hinawakan ang kanyang braso,

"Bitawan mo ako!"

Ngumisi Lang ito sa kanya at matagal nitong pinagmasdan ang kanyang mukha. Nagulat na lamang siya na walang ingat siyang ibinalya sa kanyang higaan.

Nanlaki ng lubos ang Mata ni prinsesa Yarih Sa labis na takot at kilabot na nanalaytay Sa ugat niya. Hinawakan nito ang kanyang mga hita ng walang ingat,halos mapaigik siya Sa labis na sakit na naidulot nito.

"Ang sarap mo talagang pagmasdan kapag nasasaktan.." bulong nito Sa kanya

"P-Paki-usap Kung ano man ang binabalak mo huwag mo nang ituloy.."

Bigla siya nitong sinakal dahil Sa kanyang sinabi.

"Ano kaya ang mararamdaman ng iyong marangal na kapatid kapag nalaman niya ang gagawin ko sayo Ngayon." Bumaba ang mga kamay nito sa bagay Sa pagitan ng kanyang mga hita, napakislot siya Sa ginawa nito

Mabilis niyang hinawi ang Kamay nito doon ngunit ito yata ang lubos na nagpagalit Kay Magnus. Ginamit nito ang buong lakas upang padapain ang kanyang katawan, nakasubsob ngayon ang kanyang mukha Sa malambot na kanyang higaan habang ang kanyang mga kamay naman ay pinigilang pumiglas ng isang Kamay ng lalaki at ang Isa naman ay naglalakbay sa kanyang katawan.

Unti-unti ng lumandas ang mga luha sa Mata ng prinsesa. Pilit siyang kumakawala sa mahigpit na pagkakahawak sa kanyang mga kamay subalit Alam niyang malakas ang pwersa ni Haring Magnus at Hindi niya ito madadaig.

Binaklas nito ang pagkakatali ng kanyang damit mula Sa likod at pilit na inaalis ang kanyang kasuotan, nang mag-tagumpay ay walang ingat iyong dumagan Sa kanyang likod,

"Tama n-na, ayoko na P-Paki-usap" humikbing wika ni Prinsesa Yarih

Hindi siya nito pinakinggan Sa halip pinagparte nito ang kanyang hita.

"Huwag kang mag-alala prinsesa Alam Kung masasarapan ka din Sa ating gagawin."

Ginamit niya ang lahat ng kanyang lakas upang makawala Sa mahigpit na pagkakahawak Sa kanya ni Magnus at nagtagumpay naman siya.

Mabilis niyang kinalmot ang braso ni Magnus upang maramdaman naman nito ang sakit.

Nandidilim na tumingin sa kanyang mga Mata si Magnus.

"Sa ginawa mong iyon mas pinahihirapan mo pa ang iyong sarili."

mahigpit nitong hinawakan ang kanyang pisngi at malakas siyang sinampal Hindi lang isang beses kundi marami beses. Hanggang sa mamanhid ang kanyang buong mukha.

Nagmagsawa Sa pagsampal lumayo muna ito Sa kanya at may kinuhang isang patalim at Itinutok ito sa kanyang pisngi.

"Huwag! Huwag mo akong patayin!"

"Pasalamat ka prinsesa at Hindi mo na kita papaslangin ngayon, pagsasawaan ko Mona ang munti mong katawan."

Pagkatapos nitong bigkasin ang mga katagang iyon ay hinubad na nito ang kasuotan at mabilis na pumatong Sa kanya.

Malang ingat nitong pinasok ang naghuhumindig nitong pagkalalaki Sa kanyang makipot na pagkababae.

Sumigaw siya sa sobrang sakit. Parang may napunit sa kanyang katawan na waring nakakonekta Sa kanyang buong pagkatao.

Hindi pa lumipas ang ilang Segundo ng gumalaw ito ng Malang ingat. labis labis ang sakit na bumalatay Sa kanyang pagkababae na parang hinahati Sa dalawa.

Marahas siya nitong inaangkin na halos mawalan na siya ng ulirat, Puno ng gigil itong gumagalaw Sa kanyang ibabaw at Sa Tuwing sinasagad nito ang pagkalalaki Sa kanyang  kaselanan ay napapangiwi siya Sa hapdi.

Hindi niya Alam kung kailan matatapos ang pag-angkin ng lalaki Sa kanya. Hindi niya lubos maisip Kung bakit nagkaganito ang kanyang kapalaran Sa Hari ng Gatta. Kung Hindi Sana siya nagtiwala Sa mapagkunwaring si Tala Hindi Sana mangyayari ang madilim na parteng ito Sa kanyang buhay.

Buong magdamag siyang inangkin ng lalaki at bawat madaanan nitong parte ng kanyang katawan ay nag-iiwan ng mga pasa.

The Legend Of The Red WolfTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon