Kolej

[8]

Aklıma Elena'nın beni zehirlediği gece Arlo'ya 'bu önüme ilk ve son çıkışın olacak'  dediği gelmişti.

Arlo benim yüzümden okuldan atılacaktı.
Eğer o olmasaydı büyük ihtimalle o tuvalette ölmüş olacaktım.

Kafam fazlasıyla karışmıştı ve büyük bir suçluluk duygusu çekiyordum.

Müdür yardımcısı öğrencilere dağılmaları için söylenirken Meri'nin elini bileğimde hissettim.

"Konuşmalıyız!"

Başımı olumlu anlamda sallayıp Meri ile birlikte hızla salondan çıktım.

Uzun ve geniş koridorlarda ilerlemeye devam ederken karşıdan gelen Elena'yı görmemle göz devirdim. Meri de görmüş olmalı ki sesli bir şekilde nefesini üfledi.

Tam Elena'nın solundan geçiyordum ki omzuma sert bir darbe uyguladı.

Omzumun ağrısından daha ağır basan öfkem ile birlikte hızla Elena'ya döndüm.

"Canına mı susadın?"

Söylediklerimi dikkate almayıp sırıtması sinirlerimi daha da bozarken bunu belli etmemeye çalışmak çok zordu.

"Rose'dan uzak dur Elena. Canımızı sıkmaya başladın."

Meri'nin söylediklerine sırıtmaya devam edip yanımızdan hızla uzaklaştı Elena.

"Arlo'nun uyuşturucu sattığını ifşa eden Elena'ydı!"

"Sen ciddi misin?" Oldukça şaşkın görünüyordu, bilmediği belliydi.

"Dur bir dakika, sen nereden biliyorsun?"

"Arlo zehirlendiğim gece bana yardım ettiği için Elena ondan intikamını alacağını söyledi."

"Anlıyorum..."

Koridorda kimsenin olmadığını teyit ettiğimde Meri'ye döndüm.

"Ne hakkında konuşacağız?"

Konuyu aklına getirmiş olmalıyım ki suratı ifadesiz bir hâl aldı.

"Steven normal değil Rose."

Dediklerine anlam veremediğim için soru sorarcasına baktım.

"Yani demek istediğim-"

"Rose Green!" Meri'nin cümlesini yarıda kesen sese döndüğümüzde müdürün öfkeye bürünmüş suratını gördük.

"Astığımız listeyi gözardı mı ediyorsun?! Sıra sana gelmesine rağmen senden sonraki öğrenci devralmış!"

Şaşkınlık içerisinde göz kırpmaya başladım. İmkansızdı, başından beri kaçıncı sırada olduğumu biliyordum.

"Bir yanlışlık olmalı, ben sıramı biliyorum."

"Benim işlerimi zorlaştırmayın Bayan Green. Yoksa tüm sinirimi sizden çıkarırım."

Müdürün bıçak gibi keskin sözleri üzerine kısık bir sesle özür diledim.

"Bugün öğlen ve akşam yemeklerini herkesin odasına dağıtacaksınız. Yarına kadar kimse odasından çıkmayacak."

"Peki efendim."

Meri'den ayrılıp hızla yemekhaneye doğru ilerlemeye başladım. Aptal bir hatam yüzünden azar işitmem sinirlerimi iyice bozmuştu.

Yemekhaneye girdiğimde üstüme bir önlük geçirip masalardaki tepsilerin tamamını mutfağa taşıyıp temizledim. Etraftaki boş kutuları toplayıp çöpe attım ve masaların üzerlerini silip sandalyeleri düzgünce masanın etrafına yerleştirdim.