Texting | Dolunay'da Aşk

Bölüm 10

Bölüm Şarkısı 'Cem Adrian - Bu Şarkı Aşka Yazıldı'

*****

Aşk bir zayıflıktı ve insanın başka güzellikler görmesine engel oluyordu...

~Oğuz Atay

...

Nihayet alarm çaldı. Başımda o kadar şiddetli bir ağrı varki...

Önce el-yüz yıkanıp, dişler fırçalandı. Okul üniformamı giyindim. Çantamı aldım ve hemen kapıya yeltendim.

...

Durağa doğru ağır adımlarla ilerliyordum. Öykü'yü görmek istemiyordum. Doğrusu, onun beni böyle görmesini istemiyordum. Biraz sonra durağa vardım. Gelen araca bindim. Bir sonraki durakta Öykü'de geldi.

Öykü; Günaydın.

Ben; Sanada.

Öykü; Nasılsın?

Ben; İyi. Sen?

Öykü; İyiyim.

Sanırım dünyadaki tek ortak yalan "nasılsın" sorusuna "iyiyim" diye yanıt vermekti.

Gözlerimin şişi, burnumun tıkanıklığı bir yana; başımın ağrısı, ağrı kesici fayda etmeyecek kadar şiddetliydi. Bu ağrıyı anlatmaya yeltensem, anlatamam da.

...

Yol boyu pek konuşmadık. Bir süre sonra, Mira'da bize katılmıştı zaten. Bana bakmamaya çalışıyorlardı. Benimle konuşmuyorlardı. Üzülmemem için böyle yapıyorlar, biliyorum. Ama ne bileyim işte, insanın içinde bir yerler yanınca, sönmüyor kolay kolay.

Ve derken bir söz düşer akla;
İçimde bir yer yanıyor, söndürmem sen yaktın...

Başımı cama yaslamış, dışarıyı seyrediyordum. Bu sırada iç sesim devreye giriyordu;

"Ben bir uçurumun kenarındayım.
Çok yüksek, çok ıssız burası.

Ve ben düşüyorum ama kimse elimi tutmuyor.
Kimse o çığlıkları duymuyor.
Uçurumun sonundaki o şelale gözyaşlarımdı sanki. Ama kimse farketmiyor.

Ben ölüyorum, bu sefer kesin...
Kan ağlıyor yüreğim.
Paramparça olmuşum, düşüyorum.

Ben üşüyorum aynı zamanda.
O sessiz çığlıklar büyülüyor aklımı. Kesintisiz soluklar alıyorum.
Kalbim paramparça. Ama yine de yaşıyorum.

Ve ben bu sefer kesin düşüyorum aşağıya.
O sessizlik beni çağıyor.
Dalgalar gözlerimi sürüklüyor.

Eziyet var yüreğimde.
Gözlerim acı ağlıyor.

Dünyadan dün onlar ayrıldı.
Bugün bir başkası.
Yarın sıra bende mi?

Ben ölüyorum son defa.
Sesimi duyan yok.
Acımı gören yok.
Derdimi bilen yok.

Beyaz yelkenleri arasında bir kuş gibi uçuyorum o temiz denizin.
Kara yok.
Ağaç yok.
Hiçbir şey yok.
Nefeste yok artık.