I love you , goodbye.

Prologue

DISCLAIMER!

THIS STORY IS A WORK OF FICTION. ALL THE NAMES, CHARACTERS PLACES AND EVENTS ARE ALL COINCIDENCE AND AUTHORS IMAGINATIONS.

THIS STORY IS NOT PERFECT EXPECT TYPOGRAPHICAL AND GRAMMATICAL ERRORS.

PS: THIS STORY IS UNEDITED SO PLEASE BARE WITH ME.

"Ano bang pinagsasabi mo kendric?"

"I want us to grow separately"

"wh-at? are you breaking up with me?"

"Yes I am."

"Anong nangyayare? did I do something? may mali ba sakin?" sunod sunod kong tanong habang umiiyak

"ayoko na venice hindi na kita mahal! mahirap ba isaksak yun sa kokote mo?"

"tangina kendric, ganon lang yun kadali para sayo? makikipag break ka lang kong kailan mo gusto?"

"May bago na ako venice, masaya ako sakanya, pwedi mo ba akong hayaang maging masaya sakanya?"

"Paano mo nagagawang hingin sakin yang kasiyahan mo sa ganitong posisyon? paano mo nagagawang sabihin sakin ang mga salitang yan ng di mo man lang iniisip kong gaano ka sakit para saakin yang mga hinihiling mo?"

Halos sumigaw na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon habang si kendric malamig lang na nakatingin sa malayo, ni hindi man lang magawang tignan ako sa mata.

" nag kulang ba ako sayo? saang parte ako nag kulang kendric? "

" wala, hindi ka nag kulang venice it's just-"

"just what kendric?" mataray kong tanong kay kendric. pinilit kong mag taray kahit tuloy tuloy paren ang pag patak ng mga luha ko."

" I just fell out of love venice. "