I love you , goodbye.

Epilogue

Venice Alejo's POV

Sobrang bilis ng araw at ito na ang huling araw na makikita naming lahat ang katawan ni kendric, nasa sementeryo na kami ngayon at handa ng ilibing si kendric sa hukay. Hindi nang boses na lumalabas sa bibig ko, pero patuloy parin ang pag patak ng mga luha ko. 

Nong ako na ang mag lalagay ng bulaklak sa kabaong niya napaluhod nalang ako at humagolhol habang yakap yakap ko ang litrato ni kendric kaya nilapitan ako ni twix at tinulongang tumayo.

"venice, its okay" bulong ni twix kaya tumayo nalang ako at nilagay na ang bulaklak sa kabaong niya at muling sinilayan ang mga mala anghel na mukha ni kendric.

***

Kanina pa natapos yong seremonya ng libing at kanina pa nalibing si kendric, lahat ng tao nag si alisan na ako nalang at si twix yong natira ngayon.

"venice, hintayin kita sa sasakyan" paalam ni twix kaya tumango nalang ako at umupo sa gilid ng libingan ni kendric.

Habang mag isa nalang ako dito, hindi ko mapigilan ang sarili kong wag umiyak.

" ang daya mo naman kasi kendric"

"bakit kasi hindi mo sinabi saakin lahat? di sana lahat ng oras sinulit ko na. Sana nong mga break time natin gumawa nalang tayo ng mga masasayang alaala. Sana nong mga nasa hospital ka naalagaan kita.  At sana nalimitahan kita sa pag papagod pag ako ang kasama mo. "

" wala na yong mga magulang ko, pati ba naman ikaw? ikaw lang yong naging lakas ko kendric hindi ko na alam kong paano ulit ako babangon. "

" wala akong ideya kong saan ulit ako mag sisimula. Kong saan ko ulit hahanapin yong sarili ko. " iyak lang ako ng iyak hanggang sa mapagod ako.

nakatayo na ako ngayon at hawak hawak ko na yong balloon na kulay puti na dapat kanina ko pa pinalipad kasabayng pag papapalipad ng iba pero nag pa huli nalang at at nilagyan ko yong dulo ng tali neto nga isang papel na may nakasulat na "I will miss you kendric"

napatingala nalang ako sa langit ng tuloyan ko ng pinalipad ang kanina ko pang hawak hawak na ballon at huminga nalang ako ng malalim kasabay nito ang pag hinga ko sa sakit. napapikit nalang ako at muling tumolo ang luha ko.

***

"let's give a warm applause to our Magna Cum Laude, Ms. Venice Alejo"

Sabay sabay nag palakpakan ang lahat habang papaakyat palang ako sa stage, kinakalma ko na ang sarili ko at hinahanda na ang sarili sa speech na gagawin ko kaya ng makarating na ako sa stage huminga nalang ako ng malalim.

"Good morning my fellow graduates, parents, professors and guests." paninimula ko kaya nag palakpakan ulit ang mga tao.

"Today, we celebrate the culmination of all our efforts. After four years of being stress, annoy, down and being rejected, today is our final battle as a students. The seeds of our efforts and determination have borne fruits.

I remember how we’ve come to this point in life, all of the experiences we’ve had here in College . We’ve had our hardships. Making friends, Making memories with our special someone, losing loved ones,  receiving help in times we need, falling in love, getting heartbroken, accepting what have done, recovering and moving on, struggling to keep up with life, and enjoying every seconds of it.

College life is like a  roller coaster ride for us. Life may give each of us a different circumstances and situations, but what truly makes us all the same is that we are all survived to all the trials and problems we encountered here in our college journey . All of these moments are time and effort well-spent, every second of it, every blood, sweat, and tears was well worth it.

So yes, finally graduate na tayo lets hug our achievement and be proud of what have we done.

to my parents who already passed away, I became who I am today it is all because the two of you. thank you for supporting me and loving me unconditionally, wala man kayo ngayon dito para sabayan akong tanggapin ang diploma ko, hindi niyo man ako mayayakap pagka baba ko alam kong proud kayo sa narating ko.

to my friends and best friends who always been there for me especially those dramatic days of mine, thank you.

to my special someone who passed away a month ago, kendric my love. I know you are now happy, I know you're just here to support me and give me a warm hug.  Thank you for being part of my college life, thank you for all the memories we had. Hindi man kita kasamang kukuha ng diploma ngayon, hindi mo man ako nasabayan sa pag tapos alam kong masaya ka sa narating ko. So thank you, you may hold my hand for a while, but you hold my heart forever"

Hindi ko namalayan na nag iiyakan na pala ang lahat dahil sa speech ko at hindi ko na din pala napigilan ang sarili kong luha kaya ito habang pababa ako pinupunasan ko na ang luha ko.

"I love you, goodbye."  I whispered and then I smiled.

~END~