CHAPTER 27

456 46 8
                                    

CHAPTER 27

KIANNA POINT OF VIEW

Nagbihis agad kaming apat pagdating namin sa bahay. Naghahanap pa ako ng fitted jeans at semi croptop. 'Di na ako nagpabonga pa kasi wala namang sinabi 'yung mga celebrants which is Charles and Marj for winning such a uneasy contest thanks to the higher level who manage to give them a hard time but they we'ren't succeed, so no need to dress as if we are attending a serious matters.

I exited my room and found out that Jazz and Rea where standing beside my door and looking as if they are waiting a special person which is not.

Examining Rea's face, i would have a hint that she is not being fond of attending this kind of matters, which is celebrating. She prefer doing some stuffs that will satisfy her instead of interracting with others. She is a silent type of person most of the time but she never fails to join your conversations once she is needed to.

When I turn my head to the most excited one, she is just smiling at me as if I am her happy pill. I don't doubt it, she is just happy because our friend win the contest. She is a supportive one among all of us because she can shout your name even she is surrounded with all the bitches everywhere. As always, she is also utters a word eventhough it is not needed when we walk in the stairway. Me and Rea just ignored her just to shut her mouth up but it have made no sense at all because she just continuing her speech as if we are listening to her.

Napapansin ko rin na kami lang tatlo ang bumaba kanina at naglalakad ngayon patungo sa pintuan. At first I though that Marj is just in her room, changing her clothes for the event but someone just confirmed me as if she just read my mind.

"Kanina pa si Marj umalis. Sinundo siya ng boyfriend niya." Rea mentioned as if that is the answer to the question running in my mind. May powers ba 'to at nakakabasa ng utak? Nevermind.

Nagpaumunang pumunta si Jazz sa kotse ko. Halata talagang excited siya. Was she is happy because our friend win or she is happy because there will be food there? Well I choose the latter though.

Pagkatunog ng sasakyan ko, agad-agad na pumasok ang excited na si Jazz. 'Di man lang kami hinintay ano?

Binuksan agad ni Rea ang passenger seat at do'n siya umupo kasi ayaw niya talagang nakakatabi si Jazz kasi super daldal talaga nito, opposite sa ugali ni Rea. Well ako? Ako na naman 'yong driver nila kaya dumiretso agad ako sa driver's seat.

Pinaandar ko na kaagad ang sasakyan ko at iminaneho ito palabas ng gate namin. Bumaba naman agad si Rea para siya na rin ang magsarado nito ng makalabas na ang sasakyan ko.

Nang masiguro na niyang ayos na ang pagkakakandado niya dito, agad naman siyang pumasok ulit sa sasakyan ko.

Tahimik kaming bumabyahe. Rare mangyari 'to kapag mismong kasama namin ang isang madaldal. Tinignan ko naman ito sa rear mirror para siguraduhing okay lang ito kasi bihira 'to na 'di dadaldal.

"Jazz, tahimik mo naman dyan? Naninibago ako." pagbasag ko ng katahimikan.

"Kapag madaldal ako, umiiwas kayo sa 'kin at pinapatigil ako. 'Pag tahimik naman ako, tatanungin na naman ako kung bakit. Problema niyo sa 'kin?" pabalang niyang sabi. Inirapan ko naman siya.

"Syempre, magtatanong talaga kami e' sa napaka-bihira mo lang tumahimik eh." irap ko ulet sa kan'ya 'tsaka itinuon ang mga mata sa daan para 'di kami maaksidente ng wala sa oras.

Narinig ko namang napabuntong-hininga nalang sa 'min si Rea. Napaka mataray talaga eh, 'di naman namin inaano d'yan.

It takes 30 minutes para marating namin ang address na binigay sa 'min ni Charles kanina. Gate palang, sumisigaw na ng karangyaan, ano nalang kaya kapag nakapasok na kami? Maganda naman 'yong mga gates ng totoo talagang mga bahay namin pero napapahanga parin ako kasi napaka classic talaga ng pagkakagawa.

Bad Boys Falls For Good GirlsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon