DALGALARIN SENFONİSİ

3.BÖLÜM|DEMİR KAPI

Playlist:Imagine Dragons-Natural
               Linkin Park- In The End

İşte şimdi hareketlenme zamanı ^^

🌊

Hiçbir zaman yalnız değilsiniz, dalgaları dinleyin.
KEYİFLİ OKUMALAR
________________________

Bazı anlar hep bizimledir aslında, hep bizim içimizdedir. Susmak için ısırdığımız dilimizdir onlar, bağırmak için uğraştığımız sesimizdir.

İnsan en çok susmak istemeyip de susturulduğunda bağırır.

Ve insan en çok o bağırışlarında duyulmaz.

O an ise benim duyduğum çığlık kulaklarımda yankılanmaya başlamıştı. Zihnime bazı sesler dolmaya başladığında onları kafamı iki yöne sallayarak kovmaya çalıştım. Şimdi zamanı değildi.

Ne olduğunu anlamak adına panik içinde etrafa bakınmaya başladım. İlk başta algılayamasam da hızlıca kafamı arkama, çığlığın geldiği yöne çevirdim. Koridorun başına, asansör tarafına doğru hızlıca yürümeye başladığımda sesin geldiğini düşündüğüm odanın kapısını hiç düşünmeden açtım.

Keşke düşünseydim.

Kapıyı yalnızca aralayabilmiştim, odanın içini göremiyordum. Kapıyı açmak için zorladığımda kapının önüne eşya koyulduğunu fark ettim. Kapıyı iyice zorlayarak omuz attım, açılmadığında geriye çekilip tekrar omuz attım ve en sonunda kapıyı açmayı başardım.

Kapının önündeki eşyanın duvara çarptığında çıkan sesi duymamla omuz attığım kapının açılması bir oldu. Daha ne olduğunu anlamadan kapının açılmasıyla dengemi kaybederek odanın zeminine serildim, yere yüzüstü düşmüştüm.

Kafamı hafifçe kaldırdığımda düştüğüm yerde kırmızı bir sıvı olduğunu fark ettim. Doğrulmaya çalıştığımda ellerimi gördüm, ellerim de kıpkırmızı olmuştu. Bu kırmızılığın kan olduğunu anlamakta gecikmemiştim. Yavaşça doğrulup oturma pozisyonu aldığımda kıyafetim de kanla kaplanmıştı. Resmen bir kan gölüne düşmüştüm, yavaşça kafamı kaldırıp karşıma baktığımda resmen şoka girmiştim.

Öylece bir süre gördüğüm manzarayı idrak çalışıyor çalıştım. Hareket etmek istedim ama edemedim. Ben, ağzım ve gözlerim kocaman açılmış önümdeki manzarayı sindirmeye çalışırken yurttaki diğer insanların da yavaş yavaş kapının önüne doluştuğunu gelen seslerden anlamıştım.

Bir tane kız yere boylu boyunca serilmiş, her tarafı kan içindeydi. Dikkatlice baktığımda karnından kanlar aktığını gördüm, duvarlar ve yatak çarşafı da kanla kaplıydı. Önümdeki görüntü çok korkunçtu.

Oldum olası yaralara ve kana bakamazdım. Şokumu atlatmak için kendime zaman tanımadan hızlıca ayağa kalktım ve odanın kapısından hızlıca dışarı koştum. Etraf iyice kalabalıklaşmaya başlamış, bu sahneyi gören birkaç kız da çığlık atmaya başlamıştı.

Etrafı yararak ilerledim ve asansöre binmek yerine koşarak merdivenlerden inmeye başladım. Gözlerim dolmuştu, önümü net göremesem de hızımı kesmedim, kendimi bir an önce yurttan dışarı atmalıydım.

Nihayet kendimi yurdun bahçesine atığımda Çağan'ı gördüm. İlk başta beni fark etmese de birkaç saniye içinde gözleri gözlerimi buldu. Gözleriyle beni süzdükten sonra bir şeyleri anlamaya çalışır gibi bakarak hızlıca yanıma geldi.