Saudade

CHAPTER THIRTY SIX -Alive

"What the fuck?! Who the hell killed that?! Sakin dapat yung kill! Who the fuck is blacknature?!"napailing na lang ako sa muling pagsigaw ni Zinc habang naglalaro sa cellphone ng Mobile Legends.

"That's Ryan's username. The hell?! Who's that bastard?! He killed me!"

*Killing Spree*

*Double Kill!*

*You have slained an enemy!*

Halos mag dadalawang oras ng naglalaro sila Zinc at nandito lang kami sa sala mga nakaupo at may kaniya kaniyang ginagawa.

"Use earphones people! I'm nagbabasa oh? Mygod! Distractions."Victoria rolled her eyes on them and then focused on reading again.

Habang kaniya kaniya sila ng ginagawa ay pinaglalaruan ko lang ang isang ballpen sa mga daliri ko habang iniisip ang nangyare kanina sa school.

"Miss Layla, lalagyan na po ulit ng ointment ang mga gasgas sa inyong braso at binti."nabitawan ko ang ballpen at tumingin sa gawi ng nagsalita.

Ngumiti ako. "Salamat po,ako na po ang maglalagay."ngumiti rin ito sa akin pabalik at nagsabi ng walang anuman.

Inabala ko ang sarili ko sa paglagay ng ointment sa hindi naman ganoon kalaking mga gasgas,iyon nga lang ay kitang kita ang mga pulang marka at ang mga ubeng pasa dahil sa aking kutis kaya naman sabi sakin ay mabuting lagyan ito ng ointment para mabilis mawala.

Nang matapos akong maglagay ng ointment ay tumayo ako at naglakad papunta sa kusina upang maghugas ng kamay sa sink.

Sino ba kasi ang may pakana ng nangyari sa akin kahapon? I can't help myself but to think about it specially because of that soccer field incident as well. It's obvious that the person behind this wants me to feel physical pain or worst wants me dead.

"What the fuck Andrada?!"my forehead creased and I stopped taking steps because of their looks.

"Inaano ko kayo?"kaswal kong tanong.

"Bakit hindi mo sinabi sa amin ang tungkol don?"galit ang tonong tanong ni Kalen.

"Huh?"

"Mygod! You're being threatened na pala tapos hindi mo sine-say samin!"and ofcourse Victoria rolled her eyes then flips her hair.

"Care to enlighten me people?"I crossed my arms and seated on the couch.

"May tumawag sayo...yung A."bumilis ang tibok ng puso ko at mabilis na pinagpawisan ang aking mga kamay ng marinig ang sinabi ni Ryan.

"S-sinagot niyo..ba?"

"Hindi."I sighed in relief. "Pero nag send siya ng message. Then because of what we've read,chineck namin lahat ng messages niya sa'yo."

"Kung di dahil sa message na yan hindi titigil kakalaro sila Zinc."

"Well ano pa bang inaasahan niyo? Masyado silang namamangha sa mga gamit ng tao dito baka mamaya ay hanap hanapin nila yan sa Athanasia."sabi naman ni Veronica.

"Paalala lang,andito tayo para pabalikin ang mga takas sa mundo natin."segunda ko pa.

Nang matapos ang araw na iyon ay bumalik naman sa normal ang mga estudyante sa Yukio. Yun nga lang..hindi parin tumitigil yung nag me-message sakin.

"Sabihin mo sa kaniya magpakita siya sa personal hindi yung gaganyan ganyan mygod! Ang daming kaartehan! Weak naman ata."Venus rolled her eyes and continued sipping her drink.

Sinunod ko naman ang sinabi niya. Kaya agad kong kinuha ang phone ko at nag tipa.

To: A

Magpakita ka..meet me at|

I erased my supposed to be message for that A.

To:A

I want to know who you are. Let's meet.

Sent!

After I sent the message. I eventually received a reply.

From:A

Sure..we can meet now.

Meet me at the Library.

"Oh anong sabi?"nilapit ni Venus ang mukha niya sa akin para masilip ang screen ng phone.

"Pano yan? Mamaya pa ulit ang break..kung ngayon naman hindi aabutinwe only have three minutes before the next class start eh."she said while looking at her watch.

"Oh? Marunong ka na pala tumingin sa oras planeta?AHAHAHHA!"puna naman ni Ryan.

Oh well..here we go again.

"Bakit marunong ka ba? Umalis ka nga sa harap ko dahon."she rolled her eyes on him and I just laughed at them.

Nagsimula ang sunod na klase ay lutang ako at walang ibang iniisip kung hindi ang tao sa likod nung misteryosong nag ttext. Hanggang sa mga sumunod na klase ay hindi ako nakapag focus at napakabagal ng oras ngayon para sa'kin sa kadahilanang inaantay ko talaga mag break ulit.

*Bell Rings*

Mabilis akong tumayo at walang paalam na lumabas ng room para pumunta sa Library.

Nilabas ko ang phone ko at nagtipa ng mensahe. Sinabi ko na ngayong oras na kami magkita sa Lib at nagreply naman siya ng "Potassium."

Daming kakornihan  >__<

Nang marating ko ang Library ay pumunta na ako sa exact place na pagkikitaan namin. Sa History section.

Nagtingin tingin pa ako ng mga libro habang nag aantay sa kaniya nang biglang maglaglagan ang mga libro sa harapan ko dahilan ng aking pag atras.

"Hello there Miss Excellence.."napatunghay ako sa malamig at pamilyar na boses na 'yon.

"Y-you're..alive.."

"I am—I mean..we are."he scoffed and then smirked.

"How come?"I asked.

"Part of our disguise Miss Excellence."napatingin ako sa likod ko ng may magsalita.

"Why are you doing this to me??!"pigil sigaw kong tanong.

"Can't we just receive a welcome hug?"that smirk again.

"Don't ever get near me Quintels."dinuro ko silang pareho.

"Oh! You remembered!"Vile slowly take steps towards me.

Napatalon naman ako ng hawakan ako bigla ni Vince sa magkabilang balikat.

______________________________________________________________________________

Sorry sa late update!❤️