YABANCI

Çakır

Sınıfa girdiğimde ön kısımlar dolmuştu arkada bir yere geçtim .

Kitapları koyarken yanıma bir kız geldi .

'Oturabilir miyim ?'

Dedi .

'Tabi .'

Dedim gülümseyerek .

Defterlerini çıkartırken kim diye dönüp bir baktım .

'Bu arada ben Çakır. '

'Bende Zehra. '

Dedi, ellerimizi uzatıp sıkışmadık .

Derse bitene kadar canım çıkmıştı herkes giderken yanımda ki kız bana baktı .

'Birşey mi oldu? '

Dedim .

'Be...ben sadece .'

Dedi .

Yüzüne yeni yeni bakmaya başlamıştım ki ne kadar kapatmaya çalışsa da bazı morluklar kendini belli ediyordu.

'Yüzüne...ne oldu ?'

Dememle sınıfın kapısı açıldı .

Kız korkuyla kapıya baktı.

Hemen eşyalarını toplamaya başladı . Gün boyunca sesiz sakin olan o kız birden korkudan bayılabilicek bir hale gelmişti eşyalarını toplarken elleri titriyordu.

'İyi misin? '

Dedim .

'Sana ne lan .'

Sesiyle kapıya baktım .

'Sen kimsin kardeşim ?'

Dedim.

Kız eşyalarını çantasına bile koymadan kapıda ki çocuğa koşup kolundan tutu çekiştirerek götürmeye çalıştı .

Çocuk kızı itince ayağa kalktım .

'Kendine gel .'

'Kes sesini .'

Dedi .

'Tamam tamam, hadi gidelim. '

Dedi kız .

'Bir dakika ya konuşarak anlaşıcağımızı zannediyorum. '

Dedim .

'YOO BEN DAYAK YEMENİN SENİ DÜZELTİCEĞİNE İNANIYORUM .'

Diye bağırınca sinirle yumruğumu sıktım ve kapıya doğru yürüdüm .
Kız hâlâ o erkeği götürmeye çalışıyordu .

'DERDİN NE LAN SENİN ?'

Diye bağırdım .

'Emin ol derdim olmak istemezsin. '

'Kim bilir belki isterim. '

'YETER ... Gidelim .'

O ana kadar sesi çıkmayan kız bağırdıktan sonra yere serildi .

....

Zehra

Gözlerimi açtığımda odamdaydım .

O da baş ucumda bana bakıyordu .
Korkuyla geri sıçradım .

'Demek uyandın .'

'Senin ne işin var bu evde .'

'Bilmem belki nişanlım burda yaşıyor diyedir ?'