On kings road (On-hold)

H8 | De waakhond van de prinses

Ik keek recht in de ogen van een lange, gespierde jongen met warrige bruine haren. Ik keek in zijn bijna zwarte ogen en hij keek verbaast naar me terug. Meteen daarna wende hij zijn hoofd verlegen weg en keek hij boos naar Castiel.
'Wat doet zij hier? Ze mag hier nog niet zijn!' Hij beende naar Castiel toe en boog zich naar hem toe, hopend dat ik het niet kon horen.
'Wat doet ze hier Cas! Ze mag nog van niets weten! Pas over vier dagen want dan...' Hij werd onderbroken door Castiel, die geen enkele moeite deed om zachtjes te praten.
'Ze weet nog van niets Raphael, doe rustig aan' hij bromde en kwam langzaam overeind. De nieuwe jongen, die ze even oud schatte als Castiel, bleek dus Raphael te heten. 
'Ja Cas, wat doe ik hier?' Ik glimlachte liefjes naar de jongens en keek Castiel indringend aan. Hij zuchtte, rolde met zijn ogen en glimlachte terug. 
'Daar zal je snel genoeg achter komen' hij knipoogde overdreven en richtte zijn aandacht naar Raphael, die ongelovig naar mij keek alsof ik een attractie was in een dierentuin. 

'Staren is onbeleefd Raph, is het weer je tijd van de maand?' Castiel keek naar Raphael en schoot plots in de lach. Raphael bloosde en keek boos naar Castiel toe. 
'Moest dat nou!?' Hij zuchtte en deed zijn armen over elkaar. 'Mijn gedrag heeft niets te maken met mijn tijd van de maand.' Hij blies een pluk haar uit zijn gezicht en draaide zijn rug toe naar Castiel, die nog steeds stond te grinniken van zijn opmerken. 
'Welles.' Castiel gaf de jongen een klopje op de schouder. 'Je gedrag is normaal voor iemand zoals...jij.' Hij twijfelde even bij de laatste woorden. Abrupt draaide Raphael zich om.
'Ben je mij nu een gedragscursus aan het geven terwijl jouw gedrag nog erger is dan dat van mij? En ik heb het maar een keer per maand, oké drie keer per maand maar dan ter zijde, en jij hebt het continu!'
'Maar ik heb het onder controle' mopperde Castiel.
'Meeste van de tijd ja.' Dat zorgde ervoor dat Castiel een boze blik naar Raphael wierp en nu was hij degene die in lachen uitbarstte.

'Jongens,' begon ik tegen Castiel en Raphael die compleet vergeten waren dat ik er ook nog was 'wat heb jij drie keer per maand en wat heb jij altijd?' Ik keek ze even verward aan. Raphaels periode van de maand. Dat vatte ik niet helemaal. 
'Uhhhh....' Raphael bloosde weer even. Het viel me op dat hij en Castiel het redelijk goed met elkaar konden vinden, maar ze leken absoluut niet op elkaar. Deze jongen was aardig, meteen wanneer je hem ontmoette wilde je bij hem zijn, met hem kletsen. Z'n echte schat. Castiel was het tegenovergestelde. Je wilde liever bij hem uit de buurt blijven en daar hield hij je ook. Zijn temperament is, tsja, laten we het er maar bij houden dat hij een kort lontje heeft. Ook heeft hij een harde mening en kan ie redelijk gemeen zijn. Beschermend kun je hem ook noemen. Als ie om je geeft heb je er wel een echte trouwe vriend bij. 

Ze keken me beide een beetje, apart aan, alsof ze geen idee hadden wat ze nu moesten zeggen. 
'Wacht nu nog maar even af, oké.' Het was Castiel. Ze wilde me niets vertellen. Helemaal niet. Maar ik wist al een deel, of in ieder geval, ik dacht dat ik al een deel wist.
'Goed, als jullie mij geen antwoord geven vertel ik jullie wel wat ik al weet.' Ik zuchtte, raapte al mijn herinneringen bij elkaar en begon met vertellen.

'Mijn moeder vertelde me vroeg altijd een sprookje, over een prinses en die werd een mens omdat de feeën een plan hadden tegen de mensen. Het prinsesjes was opgevoed als een mens door de mensen maar de feeën wilde haar veilig houden daarom stuurde ze een demon met haar mee. Wanneer ze 18 werd zou ze weer een fee kunnen worden en terug kunnen naar het sprookjesland. Einde.'
Beide jongens keken haar nu nog meer verschrikt aan dan dat ze net hadden gedaan. Zelfs Castiel leek oprecht verbaast. 
'Waarom moet ik je alles vertellen als je alles al weet' hij zuchtte en keek de andere kant op. Raphael naast hem keek verschrikt op naar Castiel.
'Vertel haar dat dan niet!' Hij gooide zijn handen omhoog, zuchtte ook en haalde vermoeid een hand door zijn haren.
'Hoe ga ik dit aan Xander vertellen,' mompelde hij zacht.
'Wat moet je aan mij vertellen Raphael?' We keken met z'n drieën om naar opnieuw een nieuw figuur, dat in de deurpost stond te kijken naar ons. 

- Leuk verhaal? Ster knopje indrukken vind ik ook leuk, haha! En tips en commends ook!-