Safe Haven (Completed)

19

From: Marianne

May nahanap yung officials na volunteer. Pupunta na raw sa The heART yung volunteer. Buti nandito na ko.

Lumaki ang ngiti niya nang mabasa ang text ni Marianne. It has been three days already when they informed the officials. Marami sanang interesadong mag-volunteer, pero umaatras kapag nalamang walang allowance or anything.

Naiintindihan din naman niya. Pero since nagsisimula pa lang sila, hindi pa kaya ang allowance lalo na ang salary. Kaya nga sila lang ni Marianne ang matiyagang kumilos. Buti na lang din talaga at supportive ang family nila. Because The heART wouldn't be possible kung wala ang financial and moral support ng mga pamilya nila.

To: Marianne

I'll be there. Gusto ko rin siyang ma-meet agad.

She stopped painting para makaligo na. Bibiyahe pa siya papunta ro'n kaya kailangan niya nang mag-asikaso. She took a bath for only thirty minutes. Inayos na rin niya ang sarili bago kinuha ang susi ng motor niya.

She wore a black shirt and black skinny jeans. At black boots na regalo sa kaniya ng parents niya last Christmas. She's also wearing a dark blue maong jacket na regalo rin ni Carson sa kaniya.

Nang siguradong wala siyang nakalimutan ay sumakay na siya sa motor niya at binuhay ang makina no'n. Before she drive, kinuha na muna niya ang cellphone para i-inform si Marianne na on the way na siya. But Marianne already sent her a text message.

From: Marianne

Azalea, wag ka muna magpunta!

Kumunot ang noo niya nang mabasa ang text nito. Naguguluhan kung bakit ay ayaw siya nitong papuntahin nito bigla. She was about to reply and ask her why pero namatay ang cellphone niya.

"Fuck," naiinis na bulong niya. She should have charge it habang naliligo at nag-aayos siya kanina.

Anyway, nakabihis na rin siya at ready nang umalis. Might as well na magpunta na ro'n. Sayang lang ang oras kung bigla ay hindi siya tutuloy. She already stopped painting, hindi na mababalik ang mood niya. Kaya she'll meet the volunteer na rin. Mad magandang magka-bonding silang tatlo para makapalagayan nila ito kaagad ng loob.

Sa isiping 'yon ay pinaandar niya naang motor.

WHEN she stopped not so far from the front door of The heART, nakita niya agad na nando'n na ang mga batang tinuturuan ni Marianne.

Pinatay niya ang motor at bumaba na mula rito. She slowly went there at sumilip sa bintana. Napangisi siya nang makita si Marianne na nag-a-assist ng paint sa isang batang babae. She remember the kid though. Her name's Dana. Isa sa mga pinakaunang bata sa The heART. The kid has a talent. Kailangan lang na bigyan ng tamang pagtuturo at materials ang bata.

Nang mapalingon si Marianne sa direksyon niya ay kinawayan niya ito. Pero lalo siyang nagtaka nang parang kinakabahang nanlalaki ang mga mata nito. Her eyes even went to the door. Pero hindi niya makita ang tinitingnan nito mula sa bintana. Maybe she's telling her to go inside. So, she gave her a thumbs up and went to the door.

Pero bago pa niya maitulak ang pinto ay bumukas na 'yon. Napatingala pa siya sa bumungad sa pinto dahil mas matangkad ito sa kaniya.

This time, parang siya naman ang hindi makapaniwala sa nakikita. Napalingon siya kay Marianne but she was already looking at her. She look apologetic enough. At least enough to tell her na hindi nito plinano ang nangyayari ngayon.