Winning Two Wars

Chapter 31: The Assurance (Lucy's POV)

"Alam ko mahirap akong pagkatiwalaan dahil napaka sensitive ng trabaho ko, hindi ko man maiwan sayo ang dogtag ko dahil kailangan naming dalhin 'to sa mission, pero sana dito ka magtiwala..."

Nakarinig ako ng pagtugtog ng gitara noong magbukas ang pinto sa likurang passenger side ng Humvee. Si Sergeant Carl at ang isa pang kasamahan ni Peak na kumakanta.

"You know I want you
It's not a secret I try to hide
I know you want me
So don't keep saying our hands are tied
You claim it's not in the cards
Fate is pulling you miles away
And out of reach from me
But you're here in my heart
So who can stop me if I decide
That you're my destiny?"

May hinugot si Peak mula sa kaniyang uniform at lumuhod sa harap ko. 

What if we rewrite the stars?
Say you were made to be mine
Nothing could keep us apart
You'd be the one I was meant to find
It's up to you, and it's up to me
No one can say what we get to be
So why don't we rewrite the stars?
Maybe the world could be ours
Tonight

Binuksan ni Peak ang maliit na box. At ang nasa loob nito ay isang diamond engagement ring. 

"My Lucy, Will you make me the happiest man in the world?..."

"..will you marry me?"

Napalitan agad ang mga doubts ko ng emosyon na hindi ko maintindihan. Hindi pa bumilis ng ganito ang tibok ng puso ko. Naluha ako sa sobrang saya habang ang mga kamay ko ay nakatakip lng sa aking bibig.

"All I want is to fly with you
All I want is to fall with you
So just give me all of you

It feels impossible
Is it impossible?

Say that it's possible"

~ Zac Efron and Zendaya

Just when I thought na matatapos na ang ugnayan namin ni Peak. Mas lalo namang naging intense. So intense I have butterflies in my stomach now.

"Teka lng babe, parang ang init" It was a shock for me sabay pinaypayan ko ang sarili ko gamit ang mga kamay ko, nagpunas ng nangingilid ko na luha, at pilit na itinatago ang kilig.

Si Mel naman ay nagtatalon na sa sobrang kilig at marahan pa akong itinulak palapit kay Peak na nakaluhod sa harap ko.

"Take your time babe, makinis naman 'tong semento sa driveway hindi sasakit ang tuhod ko," biro niya saka siya ngumiti.

I held out my left hand saka ipinatong ang right hand sa balikat ni Peak. And said,

"Yes...Peak...Yes..."

"Walang bawian yan ah?" Hanggang taenga ang ngiti ni Peak.

Nagpalakpakan at naghiyawan na ang mga kasamang sundalo ni Peak including Nikki.

Tumayo si Peak at hinagkan ako. Sumagot din naman ako sa halik niya. Typical minty at matagal. And then isinuot niya sa ring finger ko ang engagement ring.

"see? fits perfect.."

"..naalala mo ba babe nung dumalaw ka sa outpost at kinuha ko ang kaliwang kamay mo? Ayun, doon ko sinukat ang ring finger mo..." dagdag pa ni Peak.

Siniil ko ulit siya ng halik at yakap. Hanggang sa nararamdaman ko ang hininga niya na parang lumalim.

"Babe, promise babalik ako kaagad."