Galaxia: Dies Irae (The Day of Wrath)

Kapitulo Ocho

"This isn't the village." Pagtatama niya sa akin.

I was still bewildered by the fact that I got out of the university without any permission. At kasama ko pa ang nasa huling listahan ng mga taong susuway sa mga batas.

"Yeah. But this road leads there!" Gulat kong sabi habang nakaturo sa daan na nasa harap namin.

"I know. Kaya nga dinala kita dito." Humalukipkip siya.

Pinandilatan ko siya. "Why?"

"You mentioned something about missing your family." Umiwas siya ng tingin.

Nahulog ang panga ko sa sinabi niya. I don't know if I should remain shocked or be touched by what he said. My expression softened as I pouted my lips, forcing to hide a smile that's slowly creeping in.

Nilingon niya ako at nagsalubong ang kilay niya sa expression ko. "I was curious. I needed to know where that whole there leads. At kailangan ko ng kasama na hindi takot sa batas." Pagdadahilan niya.

Marahan akong tumango habang tinatago pa rin ang ngiti. "Ganon ba?" I teased.

He took a step backwards. "Ganon nga. Wag kang mag-imagine." Masungit niyang sabi.

"Sige na nga. Maniwala nalang ako." Natatawa kong sabi.

"Now I got the answer to my question. Iwan na kita dito at makipagkita ka na sa pamilya mo." Sabi niya habang nilalagay ang mga kamay sa bulsa.

Gulat ko siyang binalingan. "Ano?! You made me come with you so you come with me, Aquarius." Suplada kong sabi.

Ngumisi siya. "No thanks, Archer. I have a curfew to follow." Dahan-dahan siyang naglakad.

I remembered the curfew. Kung sakali mang pupuntahan ko sina Kid at mama, hindi ko na maaabutan ang curfew. Masyadong malayo pa ang sentro ng village mula rito. There's no use.

Unti-unti na siyang pumasok sa gubat kaya humabol na ako.

"Sasama na ako." Simangot ko sa kaniya at nagsimula nang maglakad.

Kunot-noo niya akong nilingon. "You'll lose your chance to see them."