London ၿမိဳ႕ျပင္ရွိ တရားမဝင္နယ္ေျမ....
Bar ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တည္ရွိေသာ
အေဆာက္အအံု ထဲတြင္ ေယာက်ာ္းသားအမ်ားစု
ဆူညံစြာ စကားေျပာရင္း ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။
တုန္ခါေနတဲ့ ဖုန္းလက္ကိုင္ကို လွမ္းကိုင္ရင္း
ျပန္ေျဖေပးေနတဲ့ သူေတြႏွင့္ အၿပိဳင္
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေရွာင္သြားရေသာ
အေျခအေနမွာ Mr.Oh , Loey Park ႏွင့္ Jonny လဲ ပါဝင္ေနခဲ့သည္။
ေဆးလိပ္ကိုခဲရင္း တေယာက္စီ တိုးဝင္ကာ ေလၽွာက္ေနရေပမယ့္ သူတို႔ နင္းခဲ့မိေသာ
ၾကမ္းခင္းေပၚမွာ ပိုက္ဆံ တခ်ိဳ႕ က်ေနေကာင္း က်ေနလိမ့္မည္။ ထိုပိုက္ဆံေတြေပၚကလဲ နင္းျဖတ္ခဲ့မိေကာင္း ျဖတ္ခဲ့မိလိမ့္မည္။
ေလၽွာက္လမ္းတေလၽွာက္ မိုးေပၚက ျပန္႔က်ဲက်လာတဲ့ ပိုက္ဆံရြက္ေတြကိုလဲ
အေရးတယူ လိုက္ၾကည့္မေနႏိုင္။
VVIP Room ထဲ ဝင္လိုက္မွ ေနာက္ဆံုးဝင္လာတဲ့ Jonny က အခန္းတံခါးကို ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွ ဆူညံ့မႈ႕ေတြလဲ မရွိေတာ့ပဲ ၿငိမ္သက္သြားသည္။ အခန္းထဲ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ေနေသာ ပိုက္ဆံရြက္တခ်ိဳ႕ကို လွမ္းေငးၾကည့္ေနမိတုန္း Jonny က ေျခေထာက္အနားတြင္ ရွိေနေသာ ထိုပိုက္ဆံရြက္ကို ႏႈတ္ခမ္းတဖက္ေကာ့တက္ ေအာင္ျပံဳးကာ ဖိနပ္ထိပ္ႏွင့္ ကန္ထုတ္လိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဒီတေခါက္ ျမင္းပြဲက မစၥတာကင္ဘာ တို႔ ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေရအတြက္ထက္ ပိုမ်ားတယ္ "
တည္ၿငိမ္ေနလၽွက္ရွိေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ပင္ Jonny ကို ေမာ့ကာၾကည့္ေတာ့ျပံဳးေနေသာ
Jonny ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကၽြန္ေတာ့ အၾကည့္ေအာက္မွာတျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့က်
သြားၿပီး ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္လာသည္။
Loey က အေျခအေနကိုၾကည့္ရင္း ေဘးကေန ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရံုသာ ျပံဳးျပသည္။
"အံ့ဩစရာမရွိဘူး...
ဒါ ငါတို႔ ေတြးထားၿပီးသား"
Jonny က ေခါင္းကို ၿငိမ့္ရင္း sofa ေနာက္မွီေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။ စားပြဲေပၚက ပိုက္ဆံ အထပ္လိုက္ေတြကို ၾကည့္ရင္း လူမသိေအာင္ေတာ့ ျပံဳးလိုက္မိပါသည္။
