{Lana Del Rey - The Next Best American Record}
"သား.."
ေလွကားထက္က Chanyeol တြဲကူေပးရင္း ဆင္းလာတဲ့ ေမေမက ကၽြန္ေတာ့ကို ျမင္တာနဲ႔
အေျပးေရာက္လာၿပီး ဖက္တြယ္သည္။
တုန္ေနတဲ့ လက္ေတြကို ျပန္ဖက္ဖို႔အလုပ္ မေပးမိေပမယ့္ ခါးကို လာထိ ေခ်ာ့ျမဴေနတဲ့ လက္ဖဝါးျပင္က်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြ လႈိက္တက္လာၿပီး လက္ေတြကို ေမေမ့ေက်ာျပင္ထက္ ခပ္တင္းတင္းဖက္တြယ္လိုက္မိသည္။
"ဟင့္..."
ငိုသံေသးေသးေလးျဖင့္ အနားထပ္ေရာက္လာသူ က ညီငယ္ကေလး ျဖစ္ေနတဲ့ အခါ လက္ေတြကို ျဖန္႔ေပးရင္း ညီေလးကို အလယ္မွာထားကာ မိသားစု ၃ေယာက္သား ဖက္တြယ္ထားမိသည္။
ေက်ာျပင္ထက္ ရင္ခြင္တခု မွီက်လာတဲ့အခါ Sehun နဲ႔ Chanyeol ပါ ပါဝင္လာသည္ ထင္သည္။
အင္း....ဒါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုျဖစ္ေနၿပီေလ..။
"ဘရားသား...အဲ့လူကေလ ေမေမနဲ႔ ဘာလိုလို ညာလိုလို သိလား!"
ထမင္းစားပြဲမွာထိုင္ရင္း ေမေမနဲ႔ စကားလက္စံု က်ေနေသာ လူႀကီးတေယာက္ကို ၾကည့္ကာ နားနားကပ္ေျပာလာသည္မို႔ ေမေမ့ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။
ထို႔ေနာက္ Hyunee နား နားျပန္ကပ္ကာ....
"ေမေမ့အျပံဳးေတြကို ျမင္ရလား Hyunee... အဲ့တာ ငါတို႔လက္ခံေပးသင့္ဖို႔ ျပည့္စံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ...."
Hyunee ကႏႈတ္ခမ္းေလး မဲ့သြားၿပီး ပုခံုးထက္ ေခါင္းမွီခ်လာသည္။ဝမ္းနည္းေနတဲ့ ညီေလးကို ေပါင္ေလးကိုပုတ္ကာ ေခ်ာ့ရင္း ေမေမ့ထံ တေခါက္ထပ္၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ေမေမ က...ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမေမပံုစံနဲ႔ လံုးဝ တူမေနေပမယ့္...တူညီတဲ့ ေမေမ့အျပံဳးေတြက
London ၿမိဳ႕မွာ ပိုအသက္ဝင္ေနခဲ့သည္။
"သားေလး..."
ေမေမ့အိပ္ယာကို ျပန္ျပင္ေပးရင္း အိပ္ယာေပၚက ေမေမ့ကို ေစာင္ျခံဳေပးေနတုန္း ေမေမက လက္ေတြကို ဆြဲကိုင္ကာ ေဘးမွာထိုင္ေစသည္။
"ေမေမ သားကို ခ်စ္တယ္ေနာ္"
ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပံဳးျပလိုက္မိသည္။ ေမေမသည္ ေက်နပ္သြားသည့္ ပီတိအျပံဳးေတြျဖင့္ သက္ျပင္းခ်သည္။ ေမေမ ေဆးေသာက္ဖို႔ ေရထည့္ေနတဲ့ Hyunee ကပါ လွည့္ၾကည့္ရင္း ျပံဳးလာသည္။
