catgirl, dahsé ✓

25 | sihirli kutu

Dahyun sıkıntıyla unniesinin kucağına çıkmaya çalışıyordu fakat unniesi şu an onu hiç mi hiç önemsemiyordu nedense.

Hepsi aptal sihir kutusu yüzündendi, Rosé sabahtan beri sadece kutuyu izliyor ve arada duygulanıp bazen de kahkaha atıyordu. Küçük kız onun neye tepki verdiğini bir türlü anlayamamıştı.

Oysaki Dahyun o sihirli kutudan bin kat daha sevimliydi, üstelik Dahyun'un elbisesi mordu. O sihirli kutuysa simsiyahtı, hiçte güzel değildi.

Son bir kez şansını denemek için Rosé'nin önünde bağırdı.

- Unnie!

Rosé ise bıkkınlıkla iç geçirdi, çok uzun zaman olmamıştı belki ama ona bakmaya başladığından beri her şeyini küçüğüne adamıştı ve bu biraz yorucuydu.

Bununla bir sıkıntısı yoktu fakat bugünün tüm işlerini halletmişti ve artık ne zamandır beklediği filmi izlemek istiyordu.

Aslında bir nebze suçlu kendisiydi, sabah miniğine kıyamayarak onu erken uyutmasaydı şu an o uyuyor, kendisi de filmi izliyor olurdu.

Fakat derin bir nefes aldı, ne de olsa karşısındaki kişi minik bir çocuktu ve ona kızmaya hakkı yoktu.

Üzgünce televizyonu kapattı ve yerde kollarını birbirine bağlayarak ona sırtını dönmüş Dahyun'u kucağına aldı.

- Hadi ama bebeğim, unnie geldi işte. Hem şimdi senin bebeklerinle de oynayabiliriz.

Kedi kız bebek lafını duymasıyla küslüğünü unuttu ve unniesinin yanağına kocaman bir öpücük kondurdu.

- Hadi şabuk oynayayım ama.

Rosé mor elbiseli prensesinin peltek konuşması karşısında her zamanki gibi erimeye başlamıştı bile.

Onu kucağından indirdi ve koşa koşa içerideki bebekleri almaya gitmesini izledi.

Onunla çocuk olmak her şeyden daha özeldi.

---