30 | bilinmeyen kızlar

288 51 13
                                    

Hayat sekiz yaşındaysanız ve tek yaptığınız şey resim çizip film izlemek olduğunda biraz zor oluyordu.

Dahyun eskiden pek anlamasa da bazı şeyleri anlamaya başlamıştı ve evde durmak çok sıkıcıydı. Fakat ülke genelinde var olan yasaktan dolayı hiçbir yere gidemiyorlardı.

Sıkıntıyla ofladı, evden bunalmaya başlamıştı ve Tanrı aşkına Rosé unniesi nasıl hiç sıkılmıyordu burada olmaktan.

Rosé de sabahtan beri hiç sesini duymadığı için Dahyun'u aramaya başladı. Neredeyse tüm odalara bakmıştı, ikisinin odası hariç.

Küçük kız ayrı bir oda istememişti ve açıkçası bu da Rosé'nin işine gelmişti, ev biraz küçüktü.

Ayrıca her gece bebeğinin güzel kokusunu içine çekerek uyuma şerefine erişiyor olmak da çok güzeldi.

Uygunsuz olmaması adına kapıyı tıklattı, fakat hiç ses gelmeyince içeri girdi.

Miniği ayakları duvara dayalı baş aşağı yatıyordu. Beynine hücum eden kandan dolayı suratı kıpkırmızı olmuştu.

- Dahyun aşkım, ne yapıyorsun?

Dahyun Rosé'nin ona aşkım demesini seviyordu, gülümsedi.

- Çok sıkılıyorum unnie. Evde durmaktan birazcık bıkmış olabilirim.

Küçük kız düzgün bir şekilde oturdu ve kuyruğunu öylesine sallamaya başladı.

- Hmm, o zaman evi renklendirmeye ne dersin?

Kedi kız kocaman açtığı gözleriyle ona sarıldı.

- Nasıl yapacağız ki?

Rosé sadece gülümsedi ve ona sıkıca sarıldı.

---

Girişteki tüm eşyaları kaldırmışlardı. Ne kadar tablo varsa çıkarttıkları için devasa duvar tamamen çıplak kalmıştı.

Şimdi de Rosé'nin çizdiği taslağın üzerini özel boyalarla boyuyorlardı, işleri bittiğinde duvar çok güzel görünecekti.

Rosé'nin taslağında iki tane kız birbirlerine sarılmışlardı, yüzleri yoktu. Saçları ise dalgalanıyordu.

Yerlerde ise bir sürü, çeşit çeşit çiçekler vardı ve rüzgar yüzünden belli bir tarafa eğilmişlerdi.

Tabi ki Dahyun tüm çiçekleri mora boyamak istediyse de unniesi kibar bir dille ona hepsinin farklı türlerde olduğunu, bu yüzden farklı renklerin daha güzel duracağını anlatmıştı.

Fakat tabi ki kızlardan kısa olanın elbisesinin tamamen mora boyanmasına engel olamamıştı.

- Huh, nihayet bitti.

Küçük olan heyecanla ellerini çırptı.

- Çok güzel oldu değil mi unnie?

- Evet meleğim, ben de çok beğendim. Ellerine sağlık.

Ama minik Dahyun'un aklında bir soru vardı.

- Unnie, bu kızlar biz miyiz?

Rosé sadece gülümsedi ve yerdeki boya malzemelerini topladı.

Kim bilir, belki de onlardı.

---

catgirl, dahsé ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin