catgirl, dahsé ✓

34 | verilen söz

Rosé evlerinin arka sokağında oturmuş birkaç saat önce aldığı öpücüğü düşünüyordu.

Bu... bu nasıl olabilirdi ki? Yani Dahyun'u şimdiye kadar küçük bebeği gibi görmüştü ama biraz önce resmen küçük bebeği onu öpmüştü.

Başını elleri arasına aldı ve saç diplerini ovuşturdu. Küçük kızla her zaman yakın temas halinde olmuşlardı ve bundan hiçbir zaman gocunmamıştı. Çünkü o sevilmeliydi, çok özel bir kızdı.

Peki artık aralarına mesafe mi koyması gerekiyordu? Sanırım öyle yapmalıydı.

Tam kararını vermiş eve doğru adımlayacak iken aklına gelen şeyle durdu.

"Söz veriyorum ki uyandıktan sonra bile beni hissedeceksin. Lütfen, senden rica ediyorum ki senin yanında olan Dahyun'a buradaki Dahyeon'un bana davrandığı gibi davranma. Onu sev ve bunu ona hissettir."

Evet, Roseanne'i hissediyordu. Onun şu an daha iyi durumda olmasını dilerdi fakat göğsündeki ağırlık pek de iyi durumda olmadığının habercisiydi.

Bu zamana kadar verdiği sözü tutmuş, Dahyun'una gözü gibi bakıp onu sevmişti.

Gözlerinin önüne Roseanne'in ağladığı sahne geldi, minik Dahyun'unun öyle ağlamasına dayanabilir miydi?

Hayır, dayanamazdı.

---

Genç kız sıkıntıyla titredi, ya unniesi onu affetmez ve bir daha asla eskisi gibi olmazlarsa?

Bu düşünce bile gözlerinin dolmasına yetmişti. Kafasında daha da kötü senaryolar kurmaya başlamasıyla dolan gözlerinden boncuk boncuk yaşlar süzülmeye başladı.

Kapının dışında duyduğu sesle karnının ağrısını umursamadan kapıya koştu. Açmasıyla karşısında en az kendisi kadar yıkılmış bir Rosé bulması bir oldu.

Büyük olan ise minik kızın kızarık gözlerini gördü ve telaşla içeriye girdi. Birkaç saniyelik bakışmanın ardından hızla küçüğünü kucakladı ve sımsıkı sarıldı.

- Neden ağlıyorsun meleğim? Unnien seni üzdü mü? Çok özür dilerim, bir anda çıkıp gitmemeliydim.

Dahyun hıçkırıklarla sarsılırken bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.

- B-beni bıraktın s-sandım.

Rosé kolları arasındaki bedene daha da sıkı sarılmaya çalıştı ama biraz daha sıkarsa kız patlayabilirdi. Onun yerine küçüğünün boynuna küçük öpücükler bıraktı.

- Seni asla bırakmam güzelim, sen benim her şeyimsin.

Sonrasında ise minik ve ürkek kedinin ağlamaları dinene kadar kapı eşiğinde sarıldılar.

---