Davetsiz Misafir

IŞIK

‼️‼️ Eğer bu hikayeyi wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orijinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen, Wattpad'deki "@jessicamorgn" isimli profilimden oku. Teşekkür ederim. 🙏😊

🍀🍀

Ayla'nın gerçek ruhu

Karanlık....

Etrafımda birçok ses var. Hepsi de fısıltı şeklinde kulaklarımda yankılanıyor. Boşlukta gibiyim. Ellerimle kulaklarımı kapattım. Sesler gittikçe güçleniyor ve kafam da yankılanıyordu. Dizlerimin üstüne çöktüm. Bu sefer kafamı tutuyordum. Dayanılacak gibi değildi.

Neredeydim ben? En son ne olmuştu? O kadar çok cevapsız sorular vardı ki kafamdaki sesler ile birlikte daha da dayanılmaz oluyordu. Yavaşça ayağa kalktım ve kafamı yavaşça kaldırdım. Etrafıma bakınıyordum. Buradan çıkmanın bir yolu olmalıydı.

Uzakta beyaz bir ışık belirdi. Gittikçe büyüyen ve bana doğru yaklaşan bir ışık. Öyle bir ışıktı ki varlığı ile bu koca boşluğu dolduracak gibi parlıyordu. Işık yaklaştıkça sesler netleşmeye başladı. Yaklaştıkça ışığın hareket ederek bir siluet şeklinde yanıma doğru geldiğini yeni fark etmiştim. Kafamdaki ses " Ayla, kalbine inanmalısın. Kendin için en doğru kararı vermelisin" sanki ışık benimle konuşuyor gibiydi.Kafam çok karışıktı. Anlamıyordum. "Anlamıyorum. Ben... neden buradayım. Neyin kararını vermem gerek" dedim. Kafamda yine aynı ses yankılandı.

"Senin rehberin anlık görülerin. Sorularının cevabı rehberde saklı. Eğer yoldan sapmayı tercih edersen değişikliklere hazırlıklı ol. Geleceğini değiştirmek vereceğin kararlara bağlı olacak." Dedi ve hafif hafif kaybolmaya başladı.Gitmesini istemiyordum. Tek başıma kalamazdım. "Dur gitme! Seni nasıl bulacağım Ya yanlış bir karar verirsem" dedim. Kaybolmadan önce kafamda yankılanan tek cümle "bulmacayı çöz " oldu.

Işık kaybolduktan sonra yine siyah boşlukta yalnız başıma kalmıştım. Ayaklarım güçsüzleşince yere tekrar çöktüm. Bu seferki istemsizce bir çökmeydi. Sanki bedenim çekiliyormuş gibi hissediyordum. Gözlerim yavaşça kapanmaya başladı. Bana seslenen biri vardı. Sese doğru çekiliyor gibiydim.

Sesler netleşmeye başlayınca gözlerimi açmaya zorladım. İlk denememde etraf bulanıktı. Tekrar kapadım ve bir daha gözlerimi açmayı denedim. Açtığımda her şey daha netti. Görüş alanıma biri girdi. Tanımadığım bir adam.