GERÇEK HAYAT

8 4 1
                                    


Sinan

Sinem'in yanından ayrıldıktan sonra merdivenlere doğru yürümeye başladım ve mutfağın yolunu tuttum. Sinem'in yokluğunda yemek yapmayı daha iyi öğrenmiştim. Şikayetçi değilim sadece uyanıp yanımda olması bile beni mutlu ve huzurlu kılıyordu. Sinem uyandığı için iş yerinden izin almıştım. Hem onunla vakit geçirip hem de ona hatırlaması veya ortama alışması için yardımcı olmak istedim. Karımın bu kadar komik ve tatlı olabileceğini düşünmezdim. Genelde soğuk ama içinde saklı olan o sıcak kadını sadece bana gösteren bir tarafı vardı. Şimdi ise herkes görebiliyordu. Sanırım biraz kıskanmış olabilirim.

En sevdiği yemek makarna. Evet ilk duyduğumda bende yok canım değildir demiştim ama benim karım tam bir makarna canavarıdır. Sadece bana özel olan ve beğendiği özel sosumun müptelasıdır.Makarna suyunu koyup içine tuz ve yağ kattıktan sonra sos için malzemeleri çıkartıp yapmaya başladım. Makarnayı yaptıktan sonra salataya giriştim. Salatayı da yaptıktan sonra sadece nar ekşisi katarak tamamladım. Son haline baktığımda genişçe sırıttım ve merdivenlere çıkarak hafifçe odayı tıklattım. Ses gelmeyince yavaşça kapıyı açtım.

İçeri girdiğimde Sinem yatakta yatıyordu. Yanına doğru gitmeye başladım. Yüzü ter içindeydi. Bir şeyler sayıklıyordu.Fakat o kadar kısık sesli sayıklıyordu ki anlaşılmıyordu. Kafasını hızlıca bir tarafa alıp sayıklamaya devam etti. Daha sonra tekrar hızlıca diğer tarafa çevirip bir şeyler sayıkladı. Yüzünün rengi çekilmeye başlayınca panik yapmaya başladım ve uyandırmak için Sinem'e doğru atıldım.

"Sinem! Güzelim uyan!"

"...."

Cevap yoktu. Bu sefer daha sert sarsmaya başladım.

"SİNEM! UYAN!"

Dediğimde derin bir nefes içine çekerek birden doğruldu. Nefes nefeseydi. Sadece hızlıca nefes alıp veriyordu. Kötü bir şeyler gördüğü belliydi. Bu yüzden sorup daha da üzmek istemedim. Sadece sarılarak varlığımı belli etmek istedim. Kollarımın arasına alarak

"Şhh... geçti birtanem. Ben yanındayım. Her şey çok güzel olacak. " diyerek sırtını sıvazlıyordum.

Titrek nefes alış-verişlerinin arasında "U..u..umarım her şey ç..çok güzel olur."

Dediğinde bana sarıldı ve nefesini düzeltmeye çabaladı. Ne gördüğünü merak etsem de şuan erteleyip başka bir konu açmanın daha iyi geleceğini düşünerek konuşmaya başladım.

"Aşağıda seni bekleyen çok güzel bir makarna var hayatım. " diyerek doğruldum ve iki kolunda tutmaya devam ederek gözlerinin içine baktım. Hafifte olsa gülümseyip

"Sen bana makarna mı yaptın?"

"Eveeet.." diyerek sırıttım.

"Ehh hadi o zaman soğutmadan indirelim mideye " diyerek gülmeye başladı. O normale dönünce ben de rahatladım ve gülümseyerek

"Hadi indirelim bakalım" dedim ve aşağı mutfağa doğru yol aldık. Tabi sabah ki düşüş nedeniyle biraz yavaş gelse de çocukça bir sevinçle bana yetişme çabası, bu kadına niçin aşık olduğumu bir kez daha hatırlattı.

Sinem

Kendimi bir anda boş bir odada buldum. Etrafıma bakındığımda sadece bir boy aynası ve biraz ileride kapı vardı. Aynaya doğru yürümeye başladığımda üzerimde olan tuhaf kıyafeti o zaman fark edebildim. Üstümde beyaz bir elbise vardı. Ne fazla açık ne fazla kapalı fakat şık bir tarzı vardı. Ellerimle elbisenin eteklerini hafifçe kaldırdım ve aynaya doğru yürümeye devam ettim.

Davetsiz MisafirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin