BİLİNENLERİN ÖTESİNDE AŞK! [TAMAMLANDI]

{13} GEÇMİŞ

Hoşgeldiniz :)

Nasılsınız?

Voteler geldiği için yeni bölüm attım :) 

Bu bölümde Esila ve Baran'ın yakınlaşması olacak :) Aşkları için ilk adım bu bölümde atılıyor. 

Neyse sizi daha fazla burada tutmayayım, vote atarak okursanız sevinirim :)

İyi okumalar

Baran sabah büyük bir baş arısı ile uyanmıştı. Başını tutarak yattığı yerden doğruldu. Bir süre başını ovuşturdu, aklına gelen sahneler ile oturduğu yerden birden fırladı.

Elleri dudaklarının üstüne giderken "Onu öptüm!" diye fısıldadı, heyecanla.

Sonra aklına kavga ettikleri zaman hücum etmeye başladı. "Esila bana tokat mı atı?" diye sordu kendi kendine.

Esila'ya dün neler olduğunu sorması gerekiyordu. Aklına gelen kesik kesik görüntülerden bir şey anlamamıştı.

Esila'nın odasına girdiği zaman, Esila hala uyuyordu. Yatağın köşesine oturarak, Esila'nın hayran olduğu yüzünü izlemeye başladı.

Esila'nın uzun saçları arasına, istemsizce elini koyarak sevmeye başladı. Eli ipek yumuşaklığında olan saçlarından, yanağına doğru indi. 

Yanağını okşarken gözleri Esila'nın dudaklarına kaymıştı. "Öptüm." dedi kendi kendine sırıtırken.

Eli ile yanağını okşayarak yüzüne bakıyordu. Hafızasına kazımak ister gibi, hiç bir zaman unutmak istemez gibi.

Gelen yüksek sesli çığlık ile elini hemen Esila'nın yanağından çekmişti.

Esila yataktan kalkıp, odanın diğer köşesine doğru koşmuştu. 

"SAPIK MISIN BE! NE İZLİYORSUN UYUYAN ADAMI! ALLAH'IM SABIR VER!" diye Baran'a baktı.

Baran "Allah'ım asıl bana sabır ver. Bu kız ile işim çok zor!"

Esila "Sana ne sabır versin? Sapık gibi beni izliyorsun bir de sabır istiyorsun! Mafya kılıklı, dağ ayısı!" çığırır gibi konuşuyordu.

Buna rağmen Baran için en güzel ses tonu buydu. Her şeyi ile seviyordu işte; Doğru, yanlış, eğri demeden kabul ediyordu sevdiğini.

Baran "Ben mi sapığım? Ben?" kendini gösteriyordu bir yandan da. Sonra devam etti "Sensin be sapık." 

Esila sinirle "Dün zorla öpen bendim sanki." diye söylendi.

Baran "NE? Z-zorla mı?" sesi sona doğru kısılmıştı.

Esila "Evet ama tokat yedin. Baya sağlam geçirdim yalnız yanağın hafif morarmış. Nasıl vurdum acaba?" sona doğru kendi kendine konuşur gibi olmuştu.

Baran "Ben özür dilerim. Sarhoş olmasam zorlamazdım."

Baran açıklama yapmaya devam edecekken Esila onu eli ile susturup "Bir daha yapma." demiş ardından "Açım ben."

Baran "Ben de." diye cevap vermesi ile Esila ayağa kalkıp dolabına yöneldi. Giyeceği kıyafetleri alarak  "Sen in ben giyinip geliyorum." Baran sadece kafa sallayarak aşağıya indi.

Esila da kısa süre sonra aşağıya inip, kahvaltıyı hazırlamaya yardımcı oldu. Esila öteki günlere göre daha sakindi.

Baran'ı dinleme kararı almıştı. Bunun daha doğru olacağını düşünüyordu. Dün akşam o sarhoş hali ile kendini anlatmaya çalışması içinde 'Belki açıklaması vardır.' umudu oluşturmuştu.