Please listen to KLWKN by Music Hero while reading this chapter, thank you!
"W-what?"
"I said, i don't."
I didn't know what to react. I mean, i was already expecting her answer to be like that. Pero bakit ang sakit?
I can't look at her eyes. Kaya napatingin ako sa napakagandang tanawin.
"Did i offend you, Paulo?"
"Yes."
"Di ko naman alam-"
"No, it's my fault."
Sa dalawang taon, akala ko makakalimutan ko si Kathlene. Pero napakamartyr ko. Hindi ako ganito.
There was an awkward silence.
"Bakit?"
"Ha? Anong bakit?"
"Bakit basta basta nalang nawala lahat para sa'yo?" I didn't hesitate to ask her.
Napakaunfair ng mundo. Napakaunfair.
"It's been 2 years-"
"2 years lang. Tapos nawala na kaagad?" Bigla ko syang tinignan.
'Di ko namalayan na may pumapatak na luha sa mga mata ko. I was never been this weak. Siya lang nagparamdam sakin ng ganito.
"I'm sorry, Paulo."
"Wag mong sisihin sarili mo." At binalik ko ang aking tingin sa tanawin.
"Paano ko 'di sisihin yung sarili ko kung-"
"Sabi ko, wag."
"Paulo."
Agad akong tumayo sa upuan ko. "Sabihin mo na sasabihin mo, aalis na 'ko."
"I'll be going to America soon."
Tulala. Nakatulala ako. 'Di ko alam sasabihin ko. Ang plano ko, ay maglalakad na paalis. Pero bigla nalang lumabas yung mga salita sa bunganga ko.
"Before you go, come to our concert."
"Ha?"
"I know you heard me. I'll give you tickets. You don't have to register."
At agad akong tumalikod.
Bago ko i-release yung hand-brake, ay bigla akong napahawak sa manibela at yumuko.
"Putangina. Putangina mo Kathlene."
I've been composing a new song for 3 days now. Naprpressure ako since malapit na yung concert. 4 weeks nalang.
"Uy Sejun, pahinga ka muna. Masyado ka nang busy sa bagong kanta."
"Parinig dre."
"Next week."
Justin went inside the room and gave me snacks.
"Hindi ako makapaniwala. Concert na! Concert!"
"Pangarap lang natin 'to dati ah? Hahaha." Natatawang sambit ni Josh.
"Nakakatulog naman kayo ng maayos?" Nagtatakang tanong ko.
"Oo. Maliban sa'yo, wala kang tulog!"
"Eh sabi naman kasi namin, tulungan ka namin."
"No, i'll surprise you guys. Tapos we can practice this 2 weeks from now."
After ng kwentuhan namin, lumabas na sila maliban kay Jah.
"Oh? Ba't ka nagstay?"
"Alam mo na?"
"Ang alin?"
"Aalis si Kath?"
"Oo." And i weakly smiled.
"Sabi ko kasi sa-"
"Sus, ano ka ba. 'Di ka pa nasanay sakin. She won't be a distraction for me Jah, kaya labas ka na. Tatapusin ko pa 'tong kanta." At agad akong humarap sa computer.
I heard Justin sighed and went out of the room.
A week after...
"So, are you guys ready?"
"Matagal na. Ikaw lang yung madamot iparinig samin."
Umiling-iling ako at ibinalik ang mata sa bond paper na may lyrics.
"Sa setlist natin, balak kong kantahin natin 'to last.
"Alam ko kung bakit..."
"Hanggang sa Huli eh."
_____________________________________________________________________________________________________________________
Sorry for the short chapter. Epilogue na next! Hihi. Eto na yun! Ready na kayo. Hohohohoho. *devil emoji*
BINABASA MO ANG
Ang Awitin (SB19 Sejun)
FanfictionMas pipiliin kong masaktan kaysa hindi nya makamit ang kanyang pangarap.