PROLOGUE

5.3K 180 91
                                    

(Allyson's POV.)

Dinig mo sa loob ng simbahan yung excitement ng bawat isa. Yung mga wedding coordinators ay abala sa preparasyon para lang masiguradong magiging maayos ang kasal na magaganap.

Nang umayos na ako ng tindig at dahang dahang lumakad sa harap ng pinto ay nagtatatalon ang mga baklang coordinators.

"Nandito na ang bride! Nandito na ang bride!" Masayang pagsisisigaw nila kaya napangiti ako hanggang tenga.

"Hoy bakla hinaharangan mo yung paparating na bride. Pwedi tumabi tabi ka? Ikaw ba ikakasal?" Paninita ng isang baklang coordinator habang pinandidilatan ako ng titig.

I rolled my eyes as I step back. I forget. I am not the bride.

"Pero bridesmaid ko naman siya." Napalingon ako nung biglang magsalita sa gilid ko si Arriane sabay kumapit sa braso ko.

Ang babaeng ikakasal at maglalakad sa altar ngayong araw. Nang ngitian ko siya ay ngumiti rin siya pabalik sakin.

"I'm sorry. You are supposed to get married first but-"

"You should not be sorry, Arriane. It's not your fault if you'll get married first." Ngiti ko at nakita kong nalungkot lamang siya.

"I'm okay. That was a year ago and I already moved on." Pagpapagaan ko sa kanyang loob.

"Really? You sure?" Pagtatanong niya kaya tumango akong nakangiti.

Nang magbukas na ang pinto ng simbahan ay pumwesto ako sa likod niya upang alalayan siya sa kanyang gown.

I'm supposed to get married first. But I was stood up because my groom didn't come on the day of our wedding.

That is a painful memory that I didn't want to remember again, and Fabian Lloyd Bendijo is the man I didn't want to meet again.

--------------------------

[FLASHBACK]

This day should the most unforgettable day of my life because this is day I am going to marry the man of my dreams.

He is no other than Fabian Lloyd Bendijo. The man I am willing to be with. The man who will be the father of my kids. He is the man I will only allow to own my womanhood.

We have been together through out the worst and best times of our lives and I think marrying him is the best decision I have ever made.

Nung magbukas ang pinto ng simbahan ay siya agad yung hinagilap ng aking mga mata. But he was nowhere to be found.

"N-napaaga ba yung dating natin?" Nauutal na pagtatanong ko sa kaibigan kong Arriane na bibit pa yung laylayan ng gown ko.

"Baka natraffic lang siya ija. Tawagan mo nga." Utos ni daddy na nakatayo sa tabi ko.

"N-no. We're just on time." Aniya nung tignan niya yung kanyang relo.

"T-then where is Fabian? He is supposed to be standing there already." Giit ko nung ituro yung pwesto kung saan ay doon na dapat siya nakatayo.

Nakita kong nagbubulungan yung mga bisita na nasa loob ng simabahan. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay nahiya ako bigla.

Tinititigan nila ako mula ulo hanggang paa na animo'y hinuhusgahan yung pagkatao ko.

"Ally..." Napalingon kaming dalawa nung puntahan kami ni Liam sa pinto. He is Fabian's older brother.

Second Happy Ending [COMPLETED] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon