kusursuz | texting

üç

Lütfen okuduğunuz bölümleri oylayın.

-

Çatışmanın içindeydim. Ateş ve mermi sesleri içerisinde beyaz bir elbisenin içerisinde yürüyordum. Her yerde kan vardı.

Ağlayan bir bebek sesi duydum. Oraya koştum, koşarken yıllar geçti bebek büyüdü. Oraya vardığımda annesinin kolları arasında kanlar içindeydi. Onu kurtaramamıştım. Geç kalmıştım.

Annesi, annemdi. Bana büyük bir nefretle baktı. Sanki dünyanın en tiksinç şeyi gibi. "Geç kaldın." dedi.
"Öldüm, öldün."dedi.

Yere yığılıp ağladım ellerimle toprağı kazıdım, vurdum. "Benim suçum değildi!" diye bağırmaya çalıştım. Sesim çıkmadı. Sonra toprak beni sarmaladı. Karanlığa gömülüp nefessiz kaldım. Boğuldum.

08.53

Uyanıp gördüğüm garip rüyayı umursamadan yatakta yuvarlandım. Açlıktan ölüyor olabilirdim. Ağrıyan kalbimi tutup ayağa kalktım ve odadan çıkıp mutfağa yöneldim.

Kaldığım ev önceden annemle babamdan habersiz kaçtığımız evdi. Babamın bu evin nerede olduğundan haberi yoktu. 2 odalı küçük salonu olan ev artık bana aitti. Diğer büyük o da boştu. Oraya girmiyordum, kimseyi sokmuyordum bile. Belki annem geri gelir ve bir gün o kapıyı açar diye bekledim hep.

Mutfağa girdikten sonra buzdolabını açtım ve kahvaltı hazırlamaya başladım. Bugün ki menüde yumurta peynir ve salatalık vardı. Yumurtanın yağını eritirken hızla odama koşup telefonumu elime aldım ve mutfağa geri döndüm.

Bilinmeyen Numara 9 yeni mesaj

Bilinmeyen Numara: Seni evine ben bıraktım.
(02.16)

Bilinmeyen Numara: Merak edip, korkma.
(02.16)

Bilinmeyen Numara: Yada kork seni uyurken baya izledim.
(02.17)

Bilinmeyen Numara: Kusursuz güzelim benim.
(02.17)

Aklıma bile gelmemişti dün yaşananlar. Ah ne kadar salaktım! Birr dakikaaa beni mi izlemişti? Tanıdık yüz kızarması kendini göstermeyi geciktirmemişti.

Bilinmeyen Numara: Günaysın artık
(07.26)

Bilinmeyen Numara: Okulda yoksun?
(08.57)

Bilinmeyen Numara: İyi yapmışsın yatıp iyice dinlen kusursuzum.
(08.57)

Bilinmeyen Numara: Bugün bu gözler seni göremeyecekse ne işe yarıyorlar
(08.57)

Bilinmeyen Numara: Biraz uyuyayım, belki rüyamda gelirsin yanıma.
(08.57)

Güldüm. Neden bilmiyorum, annemin ölümünden beri hiç gülmemiştim. Komik olaylar olmuyor değildi ama ben ilk defa gülüyordum.

Komik olduğundan değil mutlu olduğumdan gülüyordum. Bu düşünceyle daha da geniş gülümsedim. Babamın beni her an bulma olasılığını, sonsuza kadar tek kalma fikrini kenara atıp güldüm.

Ayşe: Uyu Bilinmeyen
(09.02)

Ayşe: Belki yanına gelirim.
(09.07)

Bilinmeyen Numara: Ne?

Ayşe: Çok ne diyorsun...

Bilinmeyen Numara: Alışık değilim

Bilinmeyen Numara: Birden kalbime kalbime vuruyorsun