kusursuz | texting

yirmi yedi

Son kez sarılıp benden ayrıldığında gözyaşlarıma engel olamıyordum. Ağlamam çok nedensizdi ama içimde bir burukluk vardı.

"Sadece markete gidiyorum."diyip güldüğünde somurttum. Omuzlarımı silkip, dudak büzdüğümde gülümsedi. Ellerini belime dolayıp anlıma küçük öpücükler bıraktı.

" Kim bu kadar yapışık bir sevgili olacağını düşünürdü ki? " dedi. Dediği şeyle utanç yine kendini gösterdiğinde kaşlarımı çatıp yüzüne baktım.

" Sevgili? "

" Sevgilimsin."

"Sorsaydın keşke." dediğimde dudaklarını büzdü. Muzipçe gülümsediğimde ise bana yaklaştı.

"Sevgilim olur musun?" diye fısıldadı yüzüme doğru. Gözlerimi kırpıştırıp geriye doğru yalpaladığımda iyice belime sarıldı. "Olurum." dedim direkt. Şuan olanların gerçek olduğuna dair ciddi şüphelerim vardı.

Kaşlarını havaya kaldırıp dilini dudaklarında gezdirdi. "Çok hızlı oldu?" Omuz silktim. "Kız evi naz evi değil miydi?" dediğinde güldüm. Başımı omzuna koyup, mırıldandım.

"Bu kızın evi sensin." Dediğimle beraber belimdeki kollarını sıkıp bedenimi havaya kaldırıp döndürmeye başladı. İkimizde kahkaha atmaya başladığında oldukça mutluydum.

Taki komşunun kapısı açılıp, meymenetsiz Şukufeyi görene kadar. Ayda birkaç kere kapısını açardı ve şu ana denk gelmişti.

Buruşuk, makyajlı suratı bizi bulduğunda Ardayı durdurup, kucağından aşağı indim. Bir şeylerle uğramak adına üzerimdekilere çeki düzen vermeye başladım. Ardaya döndüğümde ise hazırola geçmişti. Bu haline gülüp, başımı sağa sola salladım.

Şukufe teyze gözlerini kısıp bizi izledi ve buruşuk dudakları, dişsiz ağzıyla yavaşça cıkladı. "Gençlik ne hale gelmiş." dediğiyle dudağımı ısırıp gözlerimi başka yöne çevirdim. "Utanmıyor musunuz?" dediğinde bileğimde hissettiğim parmakla cümle kurma yetim kaybolmuştu.

"Niye utanalım?"

"Terbiyesizlik değil mi?"

"Öyle mi?"

"Oğlum niye soru soruyorsun?"

"Kim soruyor?"

"Sen?"

"Ben kimim?"

"Kimsin?"

"Arda ben, memnun oldum teyzeciğim." dediğinde konuyu nasıl bu kadar hızlı döndürdüğünü anlamaya çalışıyordum. Beynim adeta işlevini yitirmişti.

Arda, teyzeyle konuşmasını bitirdikten sonra ise yavaş hareketlerle bana dönmüştü ve ağzını 'ucuz yırttık' der gibi oynattı. Başımı eğip güldüğümde ise burnumu iki parmağının arasına kıstırıp başımı salladı.

"Hadi ben kaçtım güzelim." dediğiyle güvensiz hissetsem de sesimi çıkarmadım. Asansöre bineceği sırada "Ekmek almayı unutma!" diye bağırdım. Gülüp el salladığında bende el salladım ve eve girdim.

Kapıyı arkamdan yavaş yavaş kapatıp yere doğru çöktüm. Dün yaşadıklarımızın aksine şuan çok mutluyduk.

Babam konusunda ne yapacağımı bilmiyordum ama beni bulması imkansızdı. Okula gitse bile ona adresim verilmezdi. Olabildiğince onu aklımdan çıkarmaya çalışıyordum.

Telefonumu çıkarıp Berrayı aradım ve akşam bize gelip film izlemek için diğerlerini de aramasını rica ettim. Kamp günleri bitmişti ve basketbol takımı zaten bana olanlardan sonra toparlanıp gitmişti.

Neden olduğum olayları düşününce üzülüyordum ama yapacak bir şey yoktu. Omuz silkip ayağa kalktım.

Kollarımı iki yanıma açıp esnediğimde çok pis koktuğumu fark ettim. Hızlı hareketlerle odama girip üzerimdekileri çıkardım ve sıcak suyun altına girdim.

Yirmi dakika gibi kısa bir sürede temizlenip saçlarımı nemli kalacak şekilde kuruttum.

Odama geçip dolabımdan annemin bana hediye ettiği bol, ayıcıklı beyaz tişörtümü ve siyah şortumu giydim. Temiz kokmanın mutluluğuyla garip şarkılar mırıldanarak odamdan çıktım ve kıyafetlerimi makineye attım.

Kapı çaldı. Kalbim yerinden çıkacak şekilde atmaya başladığında yüzümdeki gülümseme iyice büyüdü. Saçlarımı sağa sola savura savura kapıya doğru yürüdüm ve büyük bir mutlulukla kapıyı açtım.

Karşımda babam vardı.

Hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçerken yutkundum. Boğazıma büyük bir yumru oturduğunda nefes almaya çalıştım ama çabalarım yersizdi. Gözlerim eline kaydı.

Aynı çocukluğumda ki gibi...

Elinde büyük bir bıçak vardı ve bıçak kanlıydı.
_____