Κεφάλαιο 20

850 49 0
                                    


Είχαν περάσει δύο ημέρες από την ιστορία του Ορέστη και ακόμα δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα. Ο Στέργιος ερχόταν συχνά με φαγητό ή για να δει πως είμαι αλλά εγώ απλά τον έδιωχνα. Σήμερα όμως έπρεπε να πάρω κάποιες απαντήσεις. Βγήκα όσο πιο σιγά μπορούσα από το σωμάτιο και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Πριν προλάβω να μπω άκουσα ομιλίες. Ήταν ο Ορέστης, ο Στέργιος και άλλος ένας που δεν ήξερα.

- Το φορτίο τους δεν κατάφερε να φτάσει!

- Πολύ ωραία! Τι έγινε με το άλλο που σου ζήτησα??

- Κύριοι έχω βρει κάποια στοιχεία τα οποία δεν θα αρέσουν αλλά είναι ένα πολύ καλό κίνητρο.

- Θέλω να τα συγκεντρώσεις και να τα παραδόσεις στον Στέργιο.

- Επίσης έχουμε στην κατοχή μας τον Αλέξη τι θα θέλατε να κάνουμε??

- Αυτόν θα τον τακτοποιήσω εγώ! Κανείς δεν κλέβει και δεν προδίδει την οικογένεια χωρίς να αντιμετωπίσει τις συνέπειες!!

Με το που είδα τον άντρα να φεύγει μπήκα στο σαλόνι.

- Καλημέρα!

Με κοίταξαν και οι δύο σαν να ήμουν κάτι εύθραυστο. Αυτήν την έκφραση έπρεπε να την σβήσω από τα πρόσωπά τους.

- Θέλω να μιλήσουμε!

Είπα με μια κοφτή και επιτακτική φωνή. Είδα τον Ορέστη να χαμογελάει και μου έκανε νόημα να κάτσω κοντά του.

- Έχω πολλές απορίες και θέλω να λυθούν!!

- Ξεκίνα κορίτσι μου!

- Όταν αναφερόσουν στις οικογένειες τις ονόμαζες με πολύτομους λίθους γιατί??

- Είναι κωδικές ονομασίες και είναι η πέτρες που χαρακτηρίζουν και φοριούνται από κάθε μέλος της οικογένειας!

- Φοριούνται??

- Το δαχτυλίδι σου έχει ένα μικρό ρουμπίνι! Τα δικά μας...

Είπε και ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να αγγίζει απαλά το γόνατο μου. και παρατήρησα πως το χέρι του Στέργιου κοσμούσε ένα τεράστιο δαχτυλίδι χρυσό με έναν μεγάλο κατά πράσινο τουρμαλίνη επάνω. Και το ίδιο παρατήρησα και στο χέρι του Ορέστη.

Ξανά κοίταξα το δαχτυλίδι μου και ύστερα τα δικά του δύσπιστη.

- Για αυτό ρωτάγατε συνέχεια για το δαχτυλίδι??

- Ναι!!

- Μα ακόμα και αν εγώ ήμουν μέσα σε αυτά γιατί με απαγάγατε??

- Γιατί η άφιξη σου και η αναγνώρισή σου από τους ανθρώπους μας συνέπεσε με μια επίθεση που μας έγινε από τον θείο σου!! Και υποθέσαμε πως εσύ είσαι εδώ για να κάνεις μια μεγάλη δουλειά!! Ή κακό σε εμάς!!

- Ο θείος μου??

- Ναι αυτός είναι τώρα ο αρχηγός και ο γιος του το φερέφωνο του. στην θέση που κανονικά έπρεπε να είναι δική σου!!

Το δαχτυλίδιWo Geschichten leben. Entdecke jetzt